Βγαίνω πρωί κι αναζητάω δουλειά και βλέπω μπροστά μου ξανά
όλη τη βρωμιά. Ανθρώπους να τους πατάνε για λίγα κέρματα, ανθρώπους που έχουν
χρόνια να κοιτάξουν κατάματα. Παιδιά που χάνουν ότι αθώο είχαν το ξεπουλούν
στην αγορά κι ας μη συμμετείχαν, στην κατάντια αυτού του τόπου, που μοιάζει με
απομεινάρι κάποιου μετώπου. Αν τολμήσεις να μιλήσεις για την πολιτική, σου λένε
δεν με νοιάζει είναι βρώμικα εκεί, μα κι εδώ κι εκεί η ίδια συνθήκη, ιδιωτική
ζωή, κέρδος, ρουφιανιλίκι. Αυτό που βρώμικο λες, είναι ο εαυτός σου που θες, να
μη συμμετέχει σε καταστροφές, μα συμμετέχεις φίλε ξανά και ξανά, με το να
κλείνεις τα μάτια αδιάφορα.
Δεν είναι ο κόσμος κακός όπως λένε, είναι καθένας από εμάς που
οι άλλοι του φταίνε.
Δεν είναι ο κόσμος κακός όπως λένε, είναι καθένας από εμάς που οι άλλοι του
φταίνε.
Σε όσους μιλούν και να καταγγείλουν προσπαθούν, χρεώνουν
λένε μεγάλη φαντασία και όρεξη να πλάσουν άλλη μια συνωμοσία. Δεν είναι όμως φίλε
θεωρίες συνωμοσίας είναι όλα πάλι για το κέρδος μιας εταιρίας, αυτή που θα σου
δώσει λίγο ψωμί και θα στο πάρει πίσω μαζί με όλη σου τη ζωή. Σε κάθε μέρος
φτιάχνουν στρατούς και προσπαθούν σε στρατόπεδα να χωρίσουν τους αδύναμους και
αλήθεια το έχουν καταφέρει και έτσι μας έχουν ξανά όλους στο χέρι. Αν μια μέρα
τύχει και χαμογελάσω, ο γείτονας μου θέλει να το χαλάσω, κάθε μου δάκρυ να
είναι μόνο για μένα, μη τυχόν και δει τα χέρια ενωμένα.
Δεν είναι ο κόσμος κακός όπως λένε, είναι καθένας από εμάς που
οι άλλοι του φταίνε.
Δεν είναι ο κόσμος κακός όπως λένε, είναι καθένας από εμάς που οι άλλοι του
φταίνε.
Αν τύχει και ξυπνήσεις το είχε πει ο ποιητής, τον ντουνιά
ανάποδα να φέρεις μπορείς, μα πώς να ξυπνήσεις όταν τόσο καιρό, εκπαιδεύεσαι
για να μισείς τον διπλανό, να ιδιωτεύεις και τα παιδιά σου κάθε μέρα να
χειροτερεύεις. Τα ποτίζεις εικόνες από έναν κόσμο μαγικό, που υπάρχει μόνο για
να σε κρατάει δέσμιο. Πάμε λοιπόν ρε φίλε να γίνουμε εμείς, οι πρώτοι που θα
θες να τους σταθείς και ίσως έτσι να γίνουμε πολλοί, και από τα μάτια την
τσίμπλα να διώξουμε γιατί, αυτός ο κόσμος δεν μπορεί να κοιμάται, πρέπει και
πάλι να μπορεί να ονειρευτεί για όλους μια καλύτερη ζωή. Ψάξε το θάρρος που
είχες παιδί και πιάσε το χέρι μου, να πάμε μαζί.
Δεν είναι ο κόσμος κακός όπως λένε, είναι καθένας από εμάς που
οι άλλοι του φταίνε.
Δεν είναι ο κόσμος κακός όπως λένε, είναι καθένας από εμάς που οι άλλοι του
φταίνε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου