~*~*~*~*~*~*~*~*~~*~
Είμαστε οι ψύλλοι, πάντα ανεπιθύμητοι σε κάθε ζωντανό που θα προσκολληθούμε, καθένας από εμάς, έχει μια ιστορία να σας πει και είμαστε σίγουροι, πως όλους κάπου μας ξέρετε και κάποτε μας κουβαλούσατε.
Εγώ είμαι ο ψύλλος σύρμα και πριν έρθω στο τσίρκο, σύχναζα μέσα σε καλώδια, σε μηχανήματα, σε κατασκευές διάφορες. Έπαιζα το ρόλο μου, όπου κι αν βρισκόμουν, μέχρι που μια μέρα, ότι και να ήμουν, όλοι με βαριόταν και με πετούσαν. Τώρα όμως στο τσίρκο, σε κάθε νούμερο ξαναγεννιέμαι, γίνομαι άλλος ψύλλος που λένε.
Εγώ είμαι ο ψύλλος ύφασμα. Ήμουν κάποτε ρούχο, φόδρα, μαντήλι κι ότι μπορεί να βάλει ο νους σας. Δηλαδή σε κάθε σας βήμα, σε όλη σας τη ζωή, με κουβαλούσατε μαζί σας. Μετά λίγο έλιωσα, λίγο πάλιωσα, λίγο ξεθώριασα, λίγο με βαρέθηκατε, δεν με θέλατε πια και έτσι βρέθηκα στο δρόμο. Τώρα όμως στο τσίρκο, έμαθα να γίνομαι κόσμημα, αξεσουάρ, τσάντα. Έμαθα κόλπα πολλά.
............................................................................................................................................................
Εγώ είμαι ο ψύλλος δέρμα. Εγώ ο ψύλλος χάντρα. Εγώ ο ψύλλος γυαλί. Εγώ ο ψύλλος κορδόνι. Εγώ ο ψύλλος πλαστικό. Χαμένα κορμιά ήμασταν όλοι έτσι όπως μας ξεφορτώθηκαν από τον προηγούμενο ρόλο. Τώρα όμως, μπορούμε να γίνουμε πολλά. Ιδέες να έχει η Μαντάμ Ζωηρώ και καινούριοι ψύλλοι να έρχονται στην παρέα μας και θα δίνουμε παραστάσεις για πολλά πολλά χρόνια. Και θα ζήσουμε εμείς καλά κι εσείς θα μας χαίρεστε :)
Οι ψύλλοι του τσίρκου
~*~*~*~*~*~*~*~*~~*~
Εγώ είμαι η Μαντάμ Ζωηρό. Ήμουν κι εγώ πολλά πριν συναντήσω όλα αυτά τα πρώην αντικείμενα. Όταν βρεθήκαμε όλοι μαζί πρώτη φορά, κοιτιόμασταν και λέγαμε «Τώρα τι;». Μέχρι που ο ψύλλος σύρμα, μπλέχτηκε στα δάχτυλα μου και άρχισα να τον γυμνάζω. Μια έτσι, μια αλλιώς, μια αλλιώτικα, έγινε ο καλύτερος ακροβάτης. Ήθελε βέβαια παρέα. Κάτι να γυαλίζει, κάτι να ομορφαίνει, κάτι να τραβά την προσοχή.
Σιγά - σιγά ξεθάρρεψαν και οι άλλοι ψύλλοι κι άρχισαν να δοκιμάζουν νούμερα. Φώναζαν, «εγώ θα κάνω το κολιέ», «εγώ το σκουλαρίκι», «εγώ – εγώ θα κάνω μια θήκη για καπνό» «κι εγώ θα φορέσω δυο χάντρες θαλασσιές και θα κάνω το βραχιόλι». Έτσι, στήθηκε το τσίρκο μας.
Όσα οι άλλοι δεν θέλουν πια, όσα δεν έχουν πια τη χρηστική ή διακοσμητική αξία που τους δόθηκε, θα είναι εδώ, να συνεχίζουν τη ζωή τους με νέα μορφή. Δεν πετάμε ποτέ τίποτα.
Αν δεν έχετε ιδέα, τι να κάνετε με τους ψύλλους σας, μπορούμε να μιλήσουμε και να προτείνουμε ιδέες. Μπορείτε να τους φέρετε σε εμάς και με όσα έχουμε θα κάνουμε κάτι νέο, κάτι που να θέλετε, κάτι που να χρειάζεστε. Αν δεν υπήρχε η ανακύκλωση, όλα θα τέλειωναν τόσο γρήγορα. Όμως ένας κύκλος για κάτι που ακόμη αντέχει, είναι πολύ λίγος. Αν σε αυτό το τσίρκο περιμένετε να δείτε κάτι να επαναλαμβάνεται, θα σας απογοητεύσουμε. Εδώ όλα εξαρτώνται από τον ψύλλο – υλικό που θα πέσει στα χέρια μας. Γι αυτό και πάντα όλα θα είναι διαφορετικά. Καλώς ήρθατε στην παρέα μας. Ελπίζουμε να περάσετε καλά.
Μαντάμ Ζωηρώ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Nasiart Blacklightart
Παρουσίαση - Βιογραφικό
Κάπου στο παρελθόν,
ένα κορίτσι ξεκινά να εκφράζεται μέσα από εικόνες, σκίτσα, χρώματα.
Όλα όσα βλέπει γύρω της περνούν μέσα από το φίλτρο της δικής της ματιάς και γίνονται πίνακες, τοιχογραφίες (χωρίς προηγούμενη έγκριση του τοίχου ή του ιδιοκτήτη του), ρούχα και ότι άλλο μπορεί να σκεφτεί κανείς.
Σκόρπιες σπίθες από μια φωτιά που έκαιγε.
Κι όπως ο χρόνος περνούσε, άρχισε να δοκιμάζει κι άλλα χρώματα, άλλα υλικά, άλλα θέματα.
Τοπία, προσωπογραφίες, νεκρές φύσεις...
Όλα και πάντα ήταν δυνάμει θέματα για το επόμενο εγχείρημα.
Λάδι, κάρβουνο, ακρυλικά, ότι έπεφτε στο χέρι γινόταν πρόκληση και άνοιγε νέα μονοπάτια.
Κι όσο ο χρόνος περνούσε, το ακαδημαϊκό "ΠΡΕΠΕΙ" άρχισε να αιωρείται πάνω από το κεφάλι της.
"Τι πα να πει ζωγραφίζεις; Θα σπουδάσεις!"
Έτσι, βρήκε κάτι που τουλάχιστον θα την άφηνε να φαντάζεται και να δημιουργεί.
Η τέχνη, μέσα από την τεχνοκρατική οπτική της αρχιτεκτονικής, ήταν η νέα πραγματικότητα.
Επίπεδα, δομές, φόρμες, νέες ιδέες, χτίσιμο και πάλι δημιουργία...
Κάπως έτσι ξεκινά να πέφτει σε trance και να οραματίζεται το χτίσιμο παράλληλων κόσμων.
Αν μπορώ να δώσω μορφή σε όσα βλέπω στον καμβά και αν μπορώ να σχεδιασω τρόπους ζωής μέσα από κτίρια,
μπορώ να χτίσω και εναλλακτικές πραγματικότητες.
Πραγματικότητες στις οποίες ξημερώνει και βραδυάζει, υπάρχει χρώμα, ζωή, εποχές, ήχοι.
Ένα blacklight ήταν αρκετό, να δώσει την ιδέα.
Το 1995 ξεκινά να δουλεύει χρώματα που λάμπουν στο σκοτάδι και να ψάχνει τρόπο να χτίσει κάτι διαφορετικό και απελευθερωμένο από το εδώ και το τώρα.
Το 1997 της χορηγείται δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και κατοχυρώνεται η πατέντα.
Το 1999 λαμβάνει μέρος στην έκθεση Luminus στο Μύλο, με έργα Blacklight art
Πίνακες και κατασκευές με το πλεονέκτημα πως το αποτέλεσμα είναι διαφορετικό τη μέρα και τη νύχτα.
Όλα όσα βλέπει γύρω της περνούν μέσα από το φίλτρο της δικής της ματιάς και γίνονται πίνακες, τοιχογραφίες (χωρίς προηγούμενη έγκριση του τοίχου ή του ιδιοκτήτη του), ρούχα και ότι άλλο μπορεί να σκεφτεί κανείς.
Σκόρπιες σπίθες από μια φωτιά που έκαιγε.
Κι όπως ο χρόνος περνούσε, άρχισε να δοκιμάζει κι άλλα χρώματα, άλλα υλικά, άλλα θέματα.
Τοπία, προσωπογραφίες, νεκρές φύσεις...
Όλα και πάντα ήταν δυνάμει θέματα για το επόμενο εγχείρημα.
Λάδι, κάρβουνο, ακρυλικά, ότι έπεφτε στο χέρι γινόταν πρόκληση και άνοιγε νέα μονοπάτια.
Κι όσο ο χρόνος περνούσε, το ακαδημαϊκό "ΠΡΕΠΕΙ" άρχισε να αιωρείται πάνω από το κεφάλι της.
"Τι πα να πει ζωγραφίζεις; Θα σπουδάσεις!"
Έτσι, βρήκε κάτι που τουλάχιστον θα την άφηνε να φαντάζεται και να δημιουργεί.
Η τέχνη, μέσα από την τεχνοκρατική οπτική της αρχιτεκτονικής, ήταν η νέα πραγματικότητα.
Επίπεδα, δομές, φόρμες, νέες ιδέες, χτίσιμο και πάλι δημιουργία...
Κάπως έτσι ξεκινά να πέφτει σε trance και να οραματίζεται το χτίσιμο παράλληλων κόσμων.
Αν μπορώ να δώσω μορφή σε όσα βλέπω στον καμβά και αν μπορώ να σχεδιασω τρόπους ζωής μέσα από κτίρια,
μπορώ να χτίσω και εναλλακτικές πραγματικότητες.
Πραγματικότητες στις οποίες ξημερώνει και βραδυάζει, υπάρχει χρώμα, ζωή, εποχές, ήχοι.
Ένα blacklight ήταν αρκετό, να δώσει την ιδέα.
Το 1995 ξεκινά να δουλεύει χρώματα που λάμπουν στο σκοτάδι και να ψάχνει τρόπο να χτίσει κάτι διαφορετικό και απελευθερωμένο από το εδώ και το τώρα.
Το 1997 της χορηγείται δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και κατοχυρώνεται η πατέντα.
Το 1999 λαμβάνει μέρος στην έκθεση Luminus στο Μύλο, με έργα Blacklight art
Πίνακες και κατασκευές με το πλεονέκτημα πως το αποτέλεσμα είναι διαφορετικό τη μέρα και τη νύχτα.
Το 2002
στην 9η Έκθεση Ελληνικών Εφευρέσεων το blacklight art κερδίζει τη 2η θέση.
Σιγά-σιγά το κορίτσι με τα πινέλα που έγινε αρχιτέκτονας. πορεύεται σε μια νέα πραγματικότητα.
Από το 2002 και μετά, ξεκινά να δημιουργεί εναλλακτικές πραγματικότητες, σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους, βουνά, club, παραλιες, ντύνονται με ύφασμα και ήχο
και το χρώμα γινόταν λάμψη μόλις σκοτείνιαζε και τα αλλόκοσμα πλάσματα ζωντάνευαν.
Με δυνατή μουσική, ζογκλέρ, χορό η εναλλακτική πραγματικότητα, ήταν αδιαμφισβήτητα ρεαλιστική.
2002 με 2003 γεννιέται το Neverland, ο πρώτος ολοκληρωμένος κόσμος, γεμάτος από τοίχο σε τοίχο με πλάσματα παραμυθένια, μουσική και μία νέα πραγματικότητα ξεπήδησε στη μουντάδα της πόλης.
Από το 2004 έως το 2007 το Butterfly Festival με καμβά τα βουνά της Ροδόπης και του Παγγαίου, ήταν κάθε φορά ένας νέος κόσμος,
με μοναδιικό κοινό στοιχείο το σεβασμό στη φύση και την προστασία της και την ένωση των ανθρώπων μεταξύ τους, αλλά και με την παιδικότητά τους και την ανεμελιά.
Κάθε κόσμος που χτιζόταν, με τον καιρό, περνούσε στη δική του διάσταση και χανόταν,
αφήνοντας αμφιβολίες σε όσους τον έζησαν, αν πραγματικά ποτέ υπήρξε, αν είναι ανάμνηση ή όνειρο.
Τώρα, είναι καιρός για τα επόμενα βήματα, για νέες πραγματικότητες.
Νέες δοκιμές, διαφορετική εστίαση.
Με τη δύναμη του φωτός και του σκοταδιού ένα μεθυστικό ταξίδι στις δύο όψεις κάθε πραγματικότητας συνεχίζεται.
Πάμε μια βόλτα να δείτε;
Σιγά-σιγά το κορίτσι με τα πινέλα που έγινε αρχιτέκτονας. πορεύεται σε μια νέα πραγματικότητα.
Από το 2002 και μετά, ξεκινά να δημιουργεί εναλλακτικές πραγματικότητες, σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους, βουνά, club, παραλιες, ντύνονται με ύφασμα και ήχο
και το χρώμα γινόταν λάμψη μόλις σκοτείνιαζε και τα αλλόκοσμα πλάσματα ζωντάνευαν.
Με δυνατή μουσική, ζογκλέρ, χορό η εναλλακτική πραγματικότητα, ήταν αδιαμφισβήτητα ρεαλιστική.
2002 με 2003 γεννιέται το Neverland, ο πρώτος ολοκληρωμένος κόσμος, γεμάτος από τοίχο σε τοίχο με πλάσματα παραμυθένια, μουσική και μία νέα πραγματικότητα ξεπήδησε στη μουντάδα της πόλης.
Από το 2004 έως το 2007 το Butterfly Festival με καμβά τα βουνά της Ροδόπης και του Παγγαίου, ήταν κάθε φορά ένας νέος κόσμος,
με μοναδιικό κοινό στοιχείο το σεβασμό στη φύση και την προστασία της και την ένωση των ανθρώπων μεταξύ τους, αλλά και με την παιδικότητά τους και την ανεμελιά.
Κάθε κόσμος που χτιζόταν, με τον καιρό, περνούσε στη δική του διάσταση και χανόταν,
αφήνοντας αμφιβολίες σε όσους τον έζησαν, αν πραγματικά ποτέ υπήρξε, αν είναι ανάμνηση ή όνειρο.
Τώρα, είναι καιρός για τα επόμενα βήματα, για νέες πραγματικότητες.
Νέες δοκιμές, διαφορετική εστίαση.
Με τη δύναμη του φωτός και του σκοταδιού ένα μεθυστικό ταξίδι στις δύο όψεις κάθε πραγματικότητας συνεχίζεται.
Πάμε μια βόλτα να δείτε;
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Καλειδοσκόπιο
Παρουσίαση
Το Καλειδοσκόπιο είναι μία εναλλακτική αγορά, που στόχο έχει, έναν διαφορετικό τρόπο παρουσίασης και προώθησης της δουλειάς νέων, δημιουργικών και ανήσυχων ανθρώπων.
Η συνεύρεση αυτών, των διαφορετικών μεταξύ τους δημιουργών, τα τόσο ετερόκλητα αντικείμενα, η μουσική επένδυση και το κέφι, αποτελούν μια γιορτή διαφορετική, όχι μόνο για τον τρόπο που παρουσιάζεται, αλλά και για τον τρόπο που αντιμετωπίζει την κατανάλωση και τη σχέση μας με τα αντικείμενα.
Το Καλειδοσκόπιο είναι μία έκθεση για να περάσουμε καλά, να δούμε, να ακούσουμε, να γευτούμε, να συζητήσουμε. Μία πρόταση που θέλει να φιλτράρει τον όρο αγορά και να του δώσει μία εναλλακτική, μοντέρνα μορφή. Η μορφή αυτή, δεν είναι παγιωμένη, θα εμπλουτίζεται και θα αλλάζει κάθε φορά από το σύνολο των ανθρώπων που συμμετέχουν, από το χώρο που τη φιλοξενεί, από τη μουσική, από τη στιγμή.
Το Καλειδοσκόπιο το συνθέτει ένα σύνολο από καλλιτέχνες και τεχνίτες, που με γνώμονα τη φαντασία τους, με κέφι και διάθεση δημιουργίας, καταπιάνονται με πρωτότυπα υλικά, γεννούν ή μεταλλάσουν ιδέες και τις παρουσιάζουν.
Με την προσπάθεια μας αυτή θέλουμε να αποφύγουμε το πολύπλοκο, το εμπορικό, το απρόσωπο και να δοκιμάσουμε μία άλλη πιο απλή και διασκεδαστική προσέγγιση.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Περπατώντας ρυθμικά προς το δεύτερο χειμώνα ύπαρξης, η ομάδα χρειαζόταν ένα σπίτι.
Αλλά μας ένοιαζε και κάτι ακόμη πιο δύσκολο, μας ένοιαζε το σπίτι μας να μην εμπλέκεται
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Πολυχώρος Εκτ6ς
Παρουσίαση
Xώρος μάθησης, δημιουργίας, ατομικής και ομαδικής έκφρασης,ψυχαγωγίας και διασκέδασης!
Ο ‘εκτ6ς’ στην ορφανίδου
Η ομάδα "Κρούση" ξεκίνησε το χειμώνα του 2010 Πειραματικά και το πρώτο της καλοκαίρι
Η ομάδα "Κρούση" ξεκίνησε το χειμώνα του 2010 Πειραματικά και το πρώτο της καλοκαίρι
τη βρήκε στην παραλία Θεσσαλονίκης στα γρασίδια, όπου κάτι μυστήρια τυπάκια με
μεγάλα τύμπανα εκφράζονταν εκτ6ς τόπου και χρόνου.
Περπατώντας ρυθμικά προς το δεύτερο χειμώνα ύπαρξης, η ομάδα χρειαζόταν ένα σπίτι.
Μόλις το βρήκε, είδε πως μέσα χωράνε κι άλλοι.
Γιατί τελικά είμαστε πολλοί, όσοι θέλουμε έναν ελεύθερο χώρο μάθησης, δημιουργίας
ατομικής και ομαδικής έκφρασης, ψυχαγωγίας και διασκέδασης. Όσοι αναζητούμε ένα
χώρο που ως στόχο έχει την προώθηση των τεχνών και των γραμμάτων, την παροχή
εκπαιδευτικών και επιμορφωτικών εμπειριών, τη δημιουργία και ανταλλαγή πολιτισμικών
στοιχείων, τη διερεύνηση όψεων του παγκόσμιου πολιτισμού, την ψυχαγωγία μέσω της
τέχνης.
Αλλά μας ένοιαζε και κάτι ακόμη πιο δύσκολο, μας ένοιαζε το σπίτι μας να μην εμπλέκεται
με τον κόσμο του θεάματος που αποσκοπεί στο κέρδος και κάνει εκπτώσεις στις ανάγκες
του, στα αληθινά συναισθήματα και στην ποιότητα του.
Ο σεβασμός, η έκφραση, ο παλμός και όσα θέλουμε να δημιουργήσουμε, βρίσκονται
Ο σεβασμός, η έκφραση, ο παλμός και όσα θέλουμε να δημιουργήσουμε, βρίσκονται
εκτ6ς. Εκτ6ς μόδας, εκτ6ς κανόνων,εκτ6ς ορίων, εκτ6ς συνήθειας. Βρίσκονται στα
τύμπανα που χτυπάμε, στα κορμιά που δυναμώνουν και λικνίζονται, βρίσκονται στο "αφού
θέλω, μπορώ"!
Έτσι το σπίτι μας το ονομάσαμε "εκτ6ς" και χωράνε όλοι όσοι διαφωνούν με τις συνταγές
Έτσι το σπίτι μας το ονομάσαμε "εκτ6ς" και χωράνε όλοι όσοι διαφωνούν με τις συνταγές
της επιτυχίας και της χαράς που δεν περιλαμβάνουν ως βασικό συστατικό την έκφραση.
Ξεκινήσαμε με σεμινάρια κρουστών, σεμινάρια tribal fusion belly dancing, σεμινάρια kung
Ξεκινήσαμε με σεμινάρια κρουστών, σεμινάρια tribal fusion belly dancing, σεμινάρια kung
fu και θα συνεχίσουμε με όλα όσα μένουν εκτ6ς σχεδίου δράσης. Από καιρό σε καιρό θα
αλλάζουμε γιατί οι παγιωμένες εικόνες είναι εκτ6ς.
Καλωσήρθατε στον πολυχώρο "εκτ6ς", στον 6ο όροφο στην Ορφανίδου 5.
Εδώ, όλη την εβδομάδα μαθαίνουμε και κάποια Σάββατα κάνουμε πάρτι εκτ6ς
πραγματικότητας!
