Ήταν Ιούνης στις 17 ή Περί βίας το ανάγνωσμα

Ένας παραπλανητικός τίτλος για να με διαβάσετε!

Ήταν Ιούνης στις 17, μια Κυριακή, που κάποιοι πίστεψαν πως ήρθε η ώρα να αποποιηθούν τη βία. Να πάρουν τις ζωές στα χέρια τους. Να αποφασίσουν για το μέλλον τους βρε παιδί μου!

Έτσι λοιπόν, η βία με τα χίλια πρόσωπα και τα χιλιάδες θύματα, πήγε κάλπη. Μπήκε παραβάν και είδε τις “πραγματικές” της επιλογές.

Α. Ευρώπη, ευρώ, ο γνωστός θίασος που μας έχει κάνει να γελάσουμε και να κλάψουμε και στο παρελθόν.

Β . «Ε! Θα δούμε για την Ευρώπη, θα δούμε και για το ευρώ μωρέ» (γιατί ναι μεν φωνάζουμε, αλλά αν παραφωνάξουμε θα μας την κόψουν τη γλώσσα).

Αυτή η βία λοιπόν, είναι πολιτικό δικαίωμα. Βία που ασκείς και βία που σου ασκείται. Πέρα από τις δύο κυρίαρχες και «πραγματικές» επιλογές, αναπτύσσεται και μία παραφιλολογία, διαφόρων αποχρώσεων, σχετικά με τη βία γενικά.

• Κάποιοι λέγανε, «Βία είναι οι αριστεροί, οι αναρχικοί, οι μαθητές και όσοι αντιδρούν και φωνάζουν και σπάνε και καίνε». Λες και είναι προσωπική σκέψη ενός αρρωστημένου νου, αυτή η μορφή αντίδρασης. Λες και δεν είναι ο τρόπος που έχουν για να αντιδράσουν -με πέτρες, ξύλα και σπίρτα - οι αδύναμοι απέναντι σε πάνοπλους. Στόχος είναι αυτή η ομάδα για το κράτος, το παρακράτος, τα σκυλιά τους, τους υπεύθυνους για την επάνδρωση τους, τους αναμορφωτές και τους εκπαιδευτές σκύλων.

• Κάποιοι άλλοι λένε, «Βία είναι οι ξένοι που πλημμύρισαν τον τόπο και φοβόμαστε να κυκλοφορήσουμε». Λες και οι άνθρωποι αυτοί, λέγανε «τι να κάνουμε σήμερα; -Πάμε να διαλύσουμε τις ζωές των Ελλήνων!» Στόχος είναι αυτή η ομάδα για όσους επανδρώνουν το κράτος, το παρακράτος και τα σκυλιά τους.

• Από άλλη πλευρά μετά άκουγες, «Βία είναι, να θέλει μία μικρή μερίδα αμόρφωτων θερμοκέφαλων, να βγούμε από το € και την Ευρώπη» . Λες και η Ευρώπη, δεν αντέγραψε την Αμερική στη βία και τις μεθόδους, για να νικήσει το $. Λες και δεν αντιμετωπίζει τους πολίτες των κρατών που έβαλε στην αγκαλιά της, σαν αναλώσιμα. Στόχος είναι αυτή η ομάδα για όσους αναμορφώνουν και επανδρώνουν το κράτος, το παρακράτος και τα σκυλιά τους, δίνοντας τους μια οικονομικίστικη χροιά κύρους.

• Άλλη άποψη έλεγε «Βία είναι η Χρυσή Αυγή». Ναι η αλήθεια είναι πως το νεοναζιστικό κόμμα της Ελλάδας και κάθε χώρας είναι βίαιο. Δεν θα υπήρχε όμως, χωρίς την αγαστή συνεργασία και τροφοδοσία από το ίδιο το πολιτικό σύστημα. Στόχος είναι αυτή η ομάδα για κάθε νοήμονα.

• Μετά, άλλοι λέγανε «Βία είναι να μου κόβεις το όνειρο της εξέλιξης, της ανάπτυξης της κερδοφορίας» Μια σοβαρή μετάφραση του παραπάνω, είναι η μεταπήδηση από τάξη σε τάξη – μέγας μύθος του καπιταλισμού, για να μην κλονιστεί η αυλή. Αυτή η ομάδα ξεκάθαρα, είναι στόχος για τους εκπαιδευτές σκύλων και επίσης της αποδίδεται ιδιαίτερο ακαδημαϊκό κύρος από το μηχανισμό, για να συγκεντρώσει τους «λογικούς».

Ενώ, λοιπόν, όλες οι παραπάνω ομάδες, είναι στόχοι για τους ίδιους εισηγητές βίας και το μηχανισμό τους, τελικά αλληλοστοχοποιούνται και στο σύστημα όλα βαίνουν καλώς με λίγες δυσλειτουργίες. Οι δυσλειτουργίες βέβαια, δεν προκαλούνται από την αφύπνιση κάποιας από τις παραπάνω ομάδες. Τα προβλήματα προκύπτουν, όταν το κεφάλαιο, κάνει βεβιασμένες κινήσεις και χαλαρώνει τη μάσκα της φιλανθρωπίας και της εξέλιξης, δείχνοντας για λίγο το πρόσωπο του ή – και μάλλον σε αυτή τη φάση είμαστε τώρα- γιατί είναι τόσο άφθονο το εργατικό δυναμικό, που δεν τρέχει και τίποτα αν πεθάνουν και μερικά εκατομμύρια ή αν πάρουν χαμπάρι τι πραγματικά κάνουμε. Εξάλλου, τους έχουμε δηλητηριάσει αρκετά ως τώρα, για να αλληλοφαγωθούν ή να αυτοκαταστραφούν.

Ποια είναι όμως η βία που προϋπήρξε για να φτάσουμε στο σημερινό παροξυσμό φορέων βίας και να μην αντιδρά  κανένα κύτταρο ανθρωπισμού πάνω μας βρε αδελφέ;

Υπάρχει εκεί πίσω, στο βάθος του χρόνου και των εξελίξεων, μία βία τόσο απαλή, τόσο όμορφη, τόσο θελκτική, που όλοι τη δεχτήκαμε σαν εκπαίδευση, σα θεία φώτιση, σα δύναμη για εξέλιξη, σαν ανάταση ψυχής. Αυτή η βία, ήταν η εξύμνηση της ατομικότητας. Ήταν η αποκοπή από τις μυστηριακές στιγμές της συνύπαρξης. Ήταν ο θάνατος του έρωτα. Ήταν ένας θαυμαστός καινούριος κόσμος.

Εδώ και πολλά χρόνια, άρχισε ένα εξαιρετικό πανηγύρι «αφύπνισης». Να είσαι ο εαυτός σου, λέγανε πάντα περιοδικά, βιβλία ψυχολογίας μαζικής κατανάλωσης, τηλεοράσεις, μαικήνες της μόδας και της πνευματικής ελίτ. Ως εδώ καλά, θα έλεγε κανείς, είναι απελευθερωτικό αυτό, δεν είναι βίαιο. Όμως παράλληλα με την «απελευθέρωση» της προσωπικότητας, υπήρχαν οι οδηγίες κανονικότητας, ώστε να αναπτυχθείς ως εαυτός μεν, σωστά δε! Οδηγίες που αν τις πάρουμε μία – μία καταδεικνύουν την δημιουργία της τέλειας παραγωγικής για το σύστημα μηχανής. Κάθε τι που μας καθιστά διαφορετικούς και συχνά μη παραγωγικούς (στο επίπεδο του κέρδους πάντα), στοχοποιήθηκε. Πάνω στη στοχοποίηση του στήνονταν κάθε φορά μια νέα βιομηχανία, που τροφοδοτούσε και κατά τη διάρκεια της διαδικασίας το κεφάλαιο.

Βία, κατά την άποψη μου, είναι η κανονικότητα, η ομοιομορφία της τέλειας παραγωγικής μηχανής. Εύρωστο και γυμνασμένο σώμα με οδηγίες δημιουργίας και συγκεκριμένες διαστάσεις (ήδη οποιαδήποτε δυσμορφία, αδυναμία, αναπηρία κλπ έχει βγει εκτός  του παιχνιδιού της συνύπαρξης) – τι άλλο εξασφαλίζει, πέρα από τη σιγουριά πως θα παράγεις όσα και όπως πρέπει. Υγεία; Μπα! Έτσι κι αλλιώς οι τρόποι για να αγγίξει κανείς αυτήν την «τελειότητα» συχνά περιλαμβάνουν δηλητήρια, που απλώνονται στον οργανισμό, μόλις περάσει η παραγωγική ηλικία. 

Βία είναι η υποχρεωτική αναπαραγωγή και δημιουργία οικογένειας και η ταυτόχρονη ενοχοποίηση όσων έχουν σεξουαλικές προτιμήσεις που δεν οδηγούν σε αυτή (εδώ έπαιξαν από παλιά μπάλα και οι θρησκείες, που πάνω στην ενοχή βάσισαν τον ιμπεριαλισμό τους). 

Βία είναι η οριοθέτηση των σχέσεων σε νόρμες εκτός συναισθήματος και οι οδηγίες χρήσεως αντρών και γυναικών στο σεξ, στην αλληλεπίδραση, στην ισοπέδωση του εγγενούς παιχνιδιού αναζήτησης συντρόφου. 

Βία είναι η οριοθέτηση των ανθρώπων σε έθνη κράτη για να εξυπηρετούν πειθήνια σε πολέμους επέκτασης και «εργασίες ανάπτυξης» του κέρδους του κεφαλαίου και ΤΙΠΟΤΑ άλλο. 

Βία είναι η επικράτηση της όρασης, σε βάρος όλων των άλλων αισθήσεων. 

Βία είναι η εκπομπή εικόνας και πληροφορίας, που δεν επιδέχεται αντίλογο από τον δέκτη. 

Βία είναι ο διαχωρισμός με βάση τα σύνορα, με βάση τη φυλή, τις προτιμήσεις, τη διαφορετικότητα, τη δύναμη ή την αδυναμία.

Αυτή η ίδια βία, είναι αυτή που κάνει τον ψηφοφόρο οπαδό να θέλει να ενταχθεί και να κερδίσει η ομάδα του. Είναι αυτή που του μαθαίνει να μη σέβεται, να μισεί, να αποστασιοποιείται. Είναι η βία, που μας έχει κάνει απαθείς στα του οίκου μας (ο οποίος δεν είναι άλλος από τον πλανήτη) και αδαείς στις δυνατότητες μας. Είναι η βία, που έχει υπέροχο περιτύλιγμα, πολλά άπιαστα και κενά όνειρα και ένα κάρο προσευχές εφησυχασμού.

Με βία λοιπόν, πρέπει να αποδομήσουμε μέσα μας  τις απάτες που μας κατάντησαν έτσι. Θα είναι όμως μια βία, σαν αυτή με την οποία ξεπηδά η νέα ζωή μέσα από τη μήτρα. Είναι η βία που θα μας αλλάξει και θα αλλάξουμε τη ροή, γιατί αυτό, ονομάζεται εξέλιξη.

Υ.Γ. Όσοι θέλουν χειροπιαστές λύσεις, θα πρέπει να ψάξουν χειροπιαστά προβλήματα. Τα αποτελέσματα της δυσλειτουργίας, είναι φαινόμενα της διαδικασίας και όχι το πρόβλημα.

Υ.Γ.2 Ρομαντισμός είναι να πιστεύεις πως τα πράγματα θα μείνουν ίδια και πως ένα ανθρώπινο σύστημα, καθορίζει την πορεία της ζωής.

Υ.Γ.3. Ας ρίξουμε όλοι, μια ματιά στο φάκελο με την άχρηστη αλληλογραφία. Το μεγαλύτερο ποσοστό των Junk Mail, έχει να κάνει με σεξ (μοναχικό και χωρίς συναίσθημα πάντα), με φάρμακα, με αδυνάτισμα, με ευκαιρίες εύκολου κέρδους, με ρολόγια. Αν κάνουμε την αντιστοίχιση, βγαίνει ο λογαριασμός ;)