tag:blogger.com,1999:blog-32634524004153742772024-03-13T11:37:12.245-07:00irosworldIrosworldhttp://www.blogger.com/profile/00129728185793326579noreply@blogger.comBlogger45125tag:blogger.com,1999:blog-3263452400415374277.post-56089534860129034372018-11-15T05:16:00.000-08:002018-11-16T10:30:42.384-08:00People have the power<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4wjpJl8dGMciViCZPhlUu6N50UDlkf4Q-bYFVru-WxB6rO3zLYArKVm5TChQiggK2rpLWhg4oaRrHRjSZuzuppvQ6GoR0DzFhROCh3PWxYLEQ9ulJSOkmw4a5UL27dTeihamXX88YD6Q/s1600/powertothepeople.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="953" data-original-width="1484" height="256" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4wjpJl8dGMciViCZPhlUu6N50UDlkf4Q-bYFVru-WxB6rO3zLYArKVm5TChQiggK2rpLWhg4oaRrHRjSZuzuppvQ6GoR0DzFhROCh3PWxYLEQ9ulJSOkmw4a5UL27dTeihamXX88YD6Q/s400/powertothepeople.jpg" width="400" /></a></div>
People have the power μας είπε η Patti Smith το 1988, τον περασμένο αιώνα...<br />
Το τελευταίο μισό του περασμένου αιώνα, από το ±1960 έως και το 1999, ο δυτικός κόσμος και όχι μόνο ξεκίνησε να πραγματώνει μία αισθητά εξελιγμένη ανθρωπότητα σε επίπεδο εκλογίκευσης και απαιτήσεων για το δικαιότερο συνολικά. Πολλά κινήματα σκέψης που είχαν αρθρώσει λόγο παλαιότερα, βρήκαν ακροατές και ακολούθους σε μια εποχή όπου φαινόταν πως δεν θα ανεχθεί άλλο το πόπολο να είναι πιόνι στο σκοτάδι. Οι φιλοσοφικές, καλλιτεχνικές, εξεγερσιακές δυναμικές που παρήγαγε αυτή η εποχή ήταν μία εγγύηση πως πίσω δεν υπήρχε πια.<br />
<br />
Ένα από τα πολλά που άλλαξαν ήταν πως σιγά σιγά οι περισσότεροι στόχοι του φασισμού άρθρωσαν λόγο υπεράσπισης της ύπαρξης τους και δεν ανέχονταν με τον οποιοδήποτε τρόπο να θεωρούνται κατώτεροι από οποιονδήποτε του είδους τους, δηλαδή από οποιονδήποτε άλλο άνθρωπο. Ήταν ντροπή να υπερασπιστείς ναζιστικές πρακτικές ή ιδέες. Ήταν ντροπή να μισείς κάποιον για κάτι που είναι και όχι για κάτι που έκανε. Που και πάλι, η "πολιτισμένη" ανθρωπότητα έχει ορίσει νόμους διαχείρισης της παραβατικής συμπεριφοράς και σίγουρα ο αφανισμός του "παραβάτη" δεν είναι ένας από αυτούς.<br />
<br />
Σε αυτή την ευμάρεια της εξελιγμένης σκέψης ήρθε η αφθονία. Δεν υπήρχε κανένας λόγος να μας απασχολεί πια η αδικία γιατί τα είχαμε όλα. Φθάρθηκε το μέσα μας σαν καλοταϊσμένα πειραματόζωα σε ένα κλουβί που έγινε φωλιά μας. Ξεχάσαμε πως τίποτα δεν είναι αυτονόητο όταν υπάρχει βλακεία και εξουσία. Καμιά εξουσία δεν χαρίζει για πολύ χωρίς απαιτήσεις. Αυτό όμως θάφτηκε όταν οι αγώνες και οι αγωνιστές έγιναν tshirts και τασάκια. Φάγαμε Ζεν και φουσκώσαμε από περηφάνια για την ειρηνιστική και αδιάφορη φύση μας. Και μετά όπως σε κάθε πείραμα ήρθε η ώρα του σοκ...<br />
<br />
Μας βρήκε νωθρούς, μόνους, εκπαιδευμένους να κωφεύουμε, να εθελοτυφλούμε και να σιωπούμε. Να περιμένουμε ότι γυρίζει ο τροχός, ότι η ζωή κάνει κύκλους, να ξεχνάμε πως άλλοι κρατούν το χειριστήριο κι εμείς απλά αποδίδουμε αντιδράσεις στο σοκ. Άγρια εποχή ξαναήρθε στον κόσμο των μπέργκερς. Πόλεμοι που κάνουμε και μας στέλνουν τους ανθρώπους που ξεκάνουμε. Τους μισούμε. Πείνα μας είπαν γιατί πολλά φάγαμε. Τους πιο φτωχούς από μας πάλι μισούμε. Τους κάθε από εμάς διαφορετικούς. Αστείο αλήθεια, να είναι διαφορετικός ο ποντικός του διπλανού κελιού και όχι αυτός που κρατάει το κλειδί και των δύο.<br />
<br />
Ο κόσμος λοιπόν που έχει την δύναμη όπως έλεγε η Πάττι το 1988, αποφάσισε να την επενδύσει στην αρχή αυτού του αιώνα στην φαρέτρα του φασισμού. Αντιλαμβάνεται πως η φάση είναι μόνιμος αγώνας και επειδή ποτέ δεν έχει ξοδέψει χρόνο στην ενήλικη ζωή του να οραματιστεί έναν καλύτερο κόσμο και διαφορετικό, συντάσσεται με αυτούς που του λένε πως υποταγμένος στον αρχηγό και μισώντας όλους τους άλλους θα είναι καλύτερα. Στο μεταξύ η επιστήμη φωνάζει πως ο πλανήτης πεθαίνει τάχιστα από εμάς.<br />
<br />
Ίσως το γύρισμα αυτό που τόσο μισιόμαστε πάλι μεταξύ μας όλοι να είναι η σωτηρία του πλανήτη από το πιο ηλίθιο αν και το μόνο με συνείδηση ον που τον κατοίκησε ποτέ. Ίσως το μόνο κρίμα είναι που το βλέπω να γίνεται, που θέλουμε να αλληλοσκοτωθούμε και κανείς δεν θέλει να ακούσει γιατί αυτό δεν είναι καλό για εμάς. Με το εμάς σαφώς εννοώ το ανθρώπινο είδος με όλα του τα μοναδικά πλάσματα. Ίσως αυτό που θα ήθελα να μην ξέρω να είναι πως μπορούμε και αλλιώς. Μπορούμε πολύ καλύτερα αλλά δεν θέλουμε. Έτσι θα φάμε στην μάπα τον άνθρωπο μαλάκα όλοι οι υπόλοιποι. Ποιοι υπόλοιποι; Γιατί ξέρεις αυτός ο τύπος είναι μέσα σε όλους μας, για την ακρίβεια είναι ο πιο εύκολος τρόπος ύπαρξης, αγγίζει την ανευθυνότητα οποιουδήποτε θηλαστικού χωρίς συνείδηση.<br />
<br />
Ας δούμε μία σύγχρονη μονάδα παραγωγής κρέατος, αυτές τις απόλυτα βασανιστικές εγκαταστάσεις. Κλουβί αντίστοιχο του τέλειου παραγωγικού μεγέθους που θέλουν να αποκτήσεις για να τους αποδόσεις τα μέγιστα. Το κάνουμε ήδη κι εμείς στον εαυτό μας. Τροφή κανονισμένη για να παράγεις τα μέγιστα κέρδη στον ταχύτερο χρόνο . Το κάνουμε ήδη κι εμείς στον εαυτό μας. Αυξητικές ορμόνες και επεμβάσεις για να αποδώσει την μέγιστη ποσότητα παραγωγής. Το κάνουμε κι εμείς ήδη στον εαυτό μας. Ελεγχόμενο ωράριο ύπνου, ξύπνιου, διαταραχή ισορροπιών, αποπροσανατολισμός, πέταμα των άχρηστων και αδύναμων. Αυτό μέσες άκρες είναι το όνειρο του φασισμού για μία ευνομούμενη και ευημερούσα κοινωνία στον σύγχρονο κόσμο.<br />
<br />
Κι όμως<br />
<br />
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-size: 18px;">[Outro]</span></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-size: 18px;">The power to dream, to rule </span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-size: 18px;">Η δύναμη να ονειρεύεσαι, να κυβερνάς</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-size: 18px;">To wrestle the world from fools </span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-size: 18px;">Να παλέψεις τον κόσμο από τους βλάκες</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-size: 18px;">It's decreed: the people rule </span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-size: 18px;">Είναι διάταγμα: οι άνθρωποι κυβερνούν</span></span><span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-size: 18px;"><br /></span></span><span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-size: 18px;">We have the power </span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-size: 18px;">Έχουμε την δύναμη</span></span><span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-size: 18px;"><br /></span></span><span style="background-color: white;"><span style="color: #222222; font-family: inherit;"><span style="font-size: 18px;">The people have the power </span></span></span><br />
<span style="background-color: white;"><span style="color: #222222; font-family: inherit;"><span style="font-size: 18px;">Οι άνθρωποι έχουν την δύναμη.</span></span></span><br />
<span style="background-color: white;"><span style="color: #222222;"><span style="font-size: 18px;"><br /></span></span></span><a href="https://www.youtube.com/watch?v=v-TM9vSXNns" target="_blank">https://www.youtube.com/watch?v=v-TM9vSXNns</a></div>
Irosworldhttp://www.blogger.com/profile/00129728185793326579noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3263452400415374277.post-91154317970037294002017-11-28T07:09:00.002-08:002017-11-28T07:09:39.389-08:00"Ο Βούθουλας και ο Μπούθουλας" μία ιστορία συμπόνιας με νούμερα <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-left: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSyEqFgGW7eh11tEJNQKvFdDSKPKymMZnmDo-LjDuR_vM0TPZdbGLNFdsZJ2mg_qSaxOHs8lOcGGdECbQh4Javh7FoinvfnIyGpXhzJZ1vZ2deas1r3fa8RkMj940BE6IqD6pdMxTb7_Y/s1600/IMG_20171128_164825_932.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1159" data-original-width="1224" height="303" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSyEqFgGW7eh11tEJNQKvFdDSKPKymMZnmDo-LjDuR_vM0TPZdbGLNFdsZJ2mg_qSaxOHs8lOcGGdECbQh4Javh7FoinvfnIyGpXhzJZ1vZ2deas1r3fa8RkMj940BE6IqD6pdMxTb7_Y/s320/IMG_20171128_164825_932.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Το Περού στην πρώτη φωτογραφία όπως ζει η πλειοψηφία <br />και το Περού δεξιά όπως παρουσιάζεται η οικονομία του </span></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="background-color: white; color: #1a1a1a; line-height: 16px;">Έφτασε ο Δεκέμβρης του 2017 και τα νούμερα της ανάπτυξης δεν βγαίνουν ούτε στα χαρτιά. Η ανεργία καλπάζει, η μετανάστευση επίσης, η επισφαλής εργασία είναι ευκαιρία καριέρας, οι συνταξιούχοι ε! που θα πάει, θα πεθάνουν , οι δημόσιοι πρέπει να καρατομηθούν, οι ελεύθεροι επαγγελματίες θα μείνουν δεμένοι στο βράχο να τους τρώει το όρνιο το συκώτι και ούτω καθεξής. Δύσκολα τα πράγματα.... </span><span style="background-color: white; color: #1a1a1a; line-height: 16px;">Στα νούμερα τουλάχιστον πρέπει να βγαίνει. Όπως στο Περού, νερό και ρεύμα δεν έχουν οι πολίτες αλλά τα νούμερα καλπάζουν. Έτσι ναι, είσαι αξιοπρεπής, είσαι μία χώρα με την οικονομία να δείχνει ταχύτατη ανάπτυξη κι ας πεινά ο λαός της.</span><span style="background-color: white; color: #1a1a1a; line-height: 16px;"><br /></span><span style="background-color: white; color: #1a1a1a; line-height: 16px;"><br /></span><span style="color: #1a1a1a;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3362px;">Έτσι λοιπόν τι κάνουμε για να βγουν τα νούμερα; </span></span></span><br />
<span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: #1a1a1a;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3362px;">Πεντάμηνα</span></span><span style="color: #1a1a1a;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3362px;">! </span></span></span><br />
<span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: #1a1a1a;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3362px;">Μαζεύεις όλους τους απελπισμένους και καταργείς κάθε προσόν τους. Μεταπτυχιακό με τρεις γλώσσες και εμπειρία, 495€, ανειδικεύτος εργάτης 495€. Εργασιακά δικαιώματα, μπα... τα βασικά. Αυστηρότητα στις ώρες εργασίας; Πλήρης ! Τατααααα ! Μείωση της ανεργίας, αποτελεσματικότητα δημοσίου. Ναι αλλά το όριο της φτώχειας είναι στα 6.000€ ετησίως, τα πεντάμηνα δίνουν 2.500€ και δεν δικαιούνται και ταμείο ανεργίας. Δεν βγαίνει καλά, Φτου! </span></span><span style="color: #1a1a1a;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3362px;"><br /></span></span></span><br />
<span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: #1a1a1a;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3362px;"><br /></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: #1a1a1a;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3362px;">Τι να κάνουμε; </span></span></span><br />
<span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: #1a1a1a;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3362px;">Οκτάμηνα! </span></span></span><br />
<span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: #1a1a1a;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3362px;">Γιεαααα, ίδιο σκηνικό αλλά θα παίρνουν 8*495=3960€ και δύο μήνες ταμείο άλλα 720€ το σύνολο 4.680! Κατεβάζεις και το όριο της φτώχειας στα 4.500€ και έχει γίνει μεγάλη δουλειά! Μείωση ανεργίας, λιγότεροι κάτω από το όριο της φτώχειας, αποτελεσματικό και στελεχωμένο δημόσιο χωρίς σπατάλες. Τρεις δείκτες τα σπάνε ! Μένουν</span></span><span style="background-color: white; color: #1a1a1a; line-height: 19.5043px;"> όμως πολλοί απ' έξω, ένα κομματάκι πρέπει σε αρκετούς γιατί αν όλοι πεινάσουν, θα μας φάνε! </span><span style="background-color: white; color: #1a1a1a; line-height: 19.5043px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="background-color: white; color: #1a1a1a; line-height: 19.5043px;"><br /></span></span>
<span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="background-color: white; color: #1a1a1a; line-height: 19.5043px;">Τι άλλο να κάνουμε; </span></span><br />
<span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="background-color: white; color: #1a1a1a; line-height: 19.5043px;">Κοινωνικό μέρισμα! Πςςςςς! Μεγαλοφυές ! </span></span><br />
<span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="background-color: white; color: #1a1a1a; line-height: 19.5043px;">Εκεί ένας μόνος για να πάρει βοήθημα </span><span style="background-color: white; color: #1a1a1a; line-height: 20.0884px;">450€ πρέπει</span><span style="background-color: white; color: #1a1a1a; line-height: 19.5043px;"> να έχει ετήσιο εισόδημα 0,00 έως 3.000€, τουτέστιν ο πιο ευτυχισμένος σε αυτή την κατηγορία λαμβάνει 250€ το μήνα.... και του δίνουν άπαξ 450€ για να γίνει στουκ**. Επίσης σε αυτή την κατηγορία το τριχίλιαρο στο χρεώνουν έτσι κι αλλιώς σαν τεκμήριο δαπανών επιβίωσης στο εισόδημα σου. Αν όμως είσαι φιλοξενούμενος αυτά τα 3.000€ που ποτέ δεν πληρώθηκες από οπουδήποτε, χρεώνονται ως έσοδο σου στο νοικοκυριό που σε φιλοξενεί! Αφού έβγαλες τη χρονιά, ε! τρία χιλιάρικα τα είχες κι ας μη φαίνονται (το ότι είναι παρμένα από το νοικοκυριό που σε φιλοξενεί και άρα ήδη εγγράφονται και φορολογουνται σε αυτούς, δεν το σκέφτηκαν μάλλον). </span></span><br />
<span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="background-color: white; color: #1a1a1a; line-height: 19.5043px;">Παράλογο ; Δεν απαντάει, δεν είναι!</span><span style="color: #1a1a1a;"><span style="background-color: white; line-height: 20.0884px;">Πάντως με 260€ το μήνα , χρίζεις μικρότερης βοήθειας γιατί είσαι ευκατάστατος ας πούμε. Κοινώς, το παρόν κοινωνικό πρόσωπο μας λέει ξεκάθαρα πως δεν έχουμε ιδέα ακόμη τι θα πει φτώχεια, εξαθλίωση και εργασιακός βιασμός, τα καλύτερα έπονται.</span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: #1a1a1a;"><span style="background-color: white; line-height: 20.0884px;"><br /></span></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnzm-qIIY6kzOO_yag38W0lixUqdCSFVoa9TFC24wahIimD6dL_POP_JbUCEI7gGY7L2kIXowxTu2YL9Ik02hPhf9x7gGdrl-ki5BYYozzXEkdu2MdvFNDSeiJxHL2ZJJAn5mqJoUnFwc/s1600/moving-to-peru.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="300" data-original-width="560" height="171" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnzm-qIIY6kzOO_yag38W0lixUqdCSFVoa9TFC24wahIimD6dL_POP_JbUCEI7gGY7L2kIXowxTu2YL9Ik02hPhf9x7gGdrl-ki5BYYozzXEkdu2MdvFNDSeiJxHL2ZJJAn5mqJoUnFwc/s320/moving-to-peru.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: #1a1a1a;"><span style="background-color: white; line-height: 20.0884px;"><br /></span></span>Παράλληλα οι λίστες με τις οφσορ έφτασαν μέχρι παράδεισο, οι έμποροι ναρκωτικών και δολοφόνοι είναι δημοτικοί σύμβουλοι, πρόεδροι , τιμώμενα πρόσωπα (κυρίως από τους ομοίους τους που κάνουν φιλανθρωπίες) ευεργέτες κλπ. Σκοταδιστές φασίστες φίλοι των νεοναζί αναγορεύονται διδάκτορες, η νεολαία φεύγει ανεπιστρεπτί κι σχεδόν όση μένει μισεί τους ,"λαθραίους" ανθρώπους των πολέμων και των καταστροφών αλλά όχι τον πρόεδρο, που προαναφέραμε, και πάει λέγοντας. </span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzkinXAX0ar7ZQJKlyU0notX93KhESHG_LW3JvNmD8bSK6_OTuofcYro_BunPy3VlyNQFMJKdgwv1gYIuGe0IUi41m6BUDc31GFVg2cTNdEgdIQHMpSLb-oo3CpV7p49hW-eIUDcsl8Ec/s1600/2F90ACD500000578-0-image-m-15_1450781594267.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="582" data-original-width="962" height="193" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzkinXAX0ar7ZQJKlyU0notX93KhESHG_LW3JvNmD8bSK6_OTuofcYro_BunPy3VlyNQFMJKdgwv1gYIuGe0IUi41m6BUDc31GFVg2cTNdEgdIQHMpSLb-oo3CpV7p49hW-eIUDcsl8Ec/s320/2F90ACD500000578-0-image-m-15_1450781594267.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Τσοκαρίες που μισούν τσοκαρίες θα λέγαμε και τα νούμερα με περισσή συμπόνια βαραίνουν προς την καταστροφή μας αλλά δε βαριέσαι, μήπως αυτά που δίνει τώρα ο Τσιπρας θα μας τα έδιναν άλλοι; Αν δεν απαντήσουμε άμεσα σε όσα ζούμε θα φάμε τις σάρκες μας, να το ξέρετε κι αν έχετε οργή μη ξεσπάτε στους πιο εξαθλιωμένους από εμάς, μόνο αυτούς θα έχουμε δίπλα μας αν είμαστε ρεαλιστές. Ο Μπύθουλας μας έτυχε Σουσούδες μου, τι να κάνουμε κι όποιος μας τάζει Βούθουλα το κάνει για να μας φάει και το κοινωνικό μέρισμα ...</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVv29wSpFCrwktx2Nuh4KNeL8Zzt9-soQSowLqR5VxqxPqo077-6rN6fmjaWYftLTl_TvDaKKnrEB_Ckpy3oIx-QW8hQShQ5b85eL4wbAk4SEsNUk2eUXE4nqrItqH4CDi-1fwfZSXP30/s1600/0%25CE%25BF%25CE%25BF.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="360" data-original-width="480" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVv29wSpFCrwktx2Nuh4KNeL8Zzt9-soQSowLqR5VxqxPqo077-6rN6fmjaWYftLTl_TvDaKKnrEB_Ckpy3oIx-QW8hQShQ5b85eL4wbAk4SEsNUk2eUXE4nqrItqH4CDi-1fwfZSXP30/s320/0%25CE%25BF%25CE%25BF.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /><br />... κράτα το χέρι μου και πάμε αστέρι μου....</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /><span style="background-color: white; color: #1a1a1a; line-height: 16px;">* Λαϊκή φράση «ο Βούθουλας κι ο Μπούθουλας» που αντιστοιχεί στην σημερινή έκφραση «λαός και Κολωνάκι»... </span><span style="background-color: white; color: #1a1a1a; line-height: 16px;">Διαβάστε όλο το άρθρο: </span><a href="http://www.mixanitouxronou.gr/se-pia-periochi-vriskotan-o-perifimos-bithoulas-me-ton-laoutziko-stin-mantam-sousou-tou-dimitri-psatha-i-fantasmeni-gineka-pou-egine-theatriko-tenia-ke-tileoptiki-sira-me-tin-anna-panagiotopoulou/" style="background-color: white; color: #ea6420; line-height: 16px; outline: none; text-decoration: none;">http://www.mixanitouxronou.gr/se-pia-periochi-vriskotan-o-perifimos-bithoulas-me-ton-laoutziko-stin-mantam-sousou-tou-dimitri-psatha-i-fantasmeni-gineka-pou-egine-theatriko-tenia-ke-tileoptiki-sira-me-tin-anna-panagiotopoulou/</a></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br />**χαρτοπαικτικός όρος</span></div>
</div>
Irosworldhttp://www.blogger.com/profile/00129728185793326579noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3263452400415374277.post-84034327080788904652017-05-05T00:39:00.000-07:002017-05-05T00:58:37.413-07:00Ο λεκές κι η λαδιά<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
Ή πως η ξευτίλα του Σύριζα ήταν το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://mysatelite.files.wordpress.com/2011/05/p5250044.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://mysatelite.files.wordpress.com/2011/05/p5250044.jpg" width="320" /></a></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Ήταν 5 Μαΐου
του 2011 και οι πλατείες γέμισαν με κόσμο. Εμένα με βρήκε το απόγευμα αυτό στη
Θεσσαλονίκη και στην πρώτη συνάντηση στο Λευκό Πύργο, όπου οι χιλιάδες που
κατέφθαναν ήταν πέρα από κάθε προσδοκία. Μοναδικές στιγμές την πρώτη ανοργάνωτη
και υπέροχη ημέρα που έκαναν δεδομένη την ύπαρξη και δεύτερης. Μέρα 2<sup>η</sup>
και από το πουθενά έχουν εμφανιστεί μικροφωνικές, τέντες, οργανωνόμαστε σκέφτομαι.
Ο κόσμος είναι ζωντανός και έτοιμος. Σε κάθε ανακοίνωση εξελίξεων από τη βουλή
σε ελάχιστα λεπτά διαφορετικές παρέες είχαν βγάλει ήδη συνθήματα. Το μυαλό του
κόσμου ήταν σε εγρήγορση, υπήρχε παλμός και ένιωθες την ετοιμότητα για
δραση. Έβραζαν όλοι κι άφριζαν, ήθελαν να δράσουν. Ήμασταν οι
Αγανακτισμένοι.<br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Καθώς οι μέρες
περνούσαν η οργάνωση ήταν οργιώδης. Γίνανε ομάδες και στελεχώθηκαν άμεσα. Πολλή
ετοιμότητα! Ενθουσιασμένη μπήκα σε μία δύο ομάδες. Είδα πως ήταν μάλλον
παρεάκια και όχι τυχαίοι. Ήξεραν ονόματα, ποιόν, προέλευση, έκλειναν μάτι και συνεννοούνταν.
Ήταν και λίγο κρύοι έως εχθρικοί με τους αγνώστους εθελοντές όπως του λόγου
μου. Ήταν ζήτημα χρόνου να καταλάβουμε αρκετοί πως οι ενορχηστρωτές ήταν
συνιστώσες του Σύριζα με πολύ συγκεκριμένη ατζέντα. Οι δημοσιεύσεις στη σελίδα
γινόταν κυρίως από υποψηφίους του νομαρχιακού ψηφοδελτίου του Κουράκη και πλέον
η ορμή που αναφέρθηκε είχε γίνει ήδη πιο εύπλαστη. Έκλεισαν μικρόφωνα όποτε
ένιωθαν πως χρειαζόταν, έθαψαν διαφορετικές φωνές σε «καμμένες» μέρες,
αρνιόταν την κομματική τους ταυτότητα αν μιλούσες για κατευθύνσεις. <br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Σε μία από τις
συνελεύσεις η τοποθέτηση μου ήταν να πάψουμε να μαζεύουμε υπογραφές για την
κατάργηση του μνημονίου καθώς ήταν μόνο οι κανόνες εφαρμογής της δανειακής
σύμβασης και θα μπορούσαν άνετα να αντικατασταθούν από επόμενα μνημόνια. Το
πρόβλημα ήταν καθαυτή η δανειακή σύμβαση. Την ώρα της ψηφοφορίας για το ποιες
τοποθετήσεις εγκρίνονται και ποιες όχι από όλους μας, διαβάζεται η τοποθέτηση
μου και απαντάται από μικροφώνου πως η νομική ομάδα αποφάνθηκε πως κάτι τέτοιο
δεν ισχύει και πως το μνημόνιο είναι το πρόβλημα μας, οπότε απορρίπτεται χωρίς
να ψηφήσουμε υπέρ ή κατά. Κάπως έτσι οι χιλιάδες της πλατείας, που έφθιναν αργά
αλλά σταθερά, εκπαιδεύτηκαν να γίνουν ψηφοφόροι του Σύριζα. Εκπαιδεύτηκαν στο
τι πρέπει και δεν πρέπει να μας αφορά. Μα το κυριότερο είναι πως εκπαιδεύτηκαν
να χαλιναγωγήσουν την αγανάκτηση και την ορμή με το να καθίσουν κάτω και να
αποφασίζουν για πράγματα που θα έκαναν ποιοι, άραγε; <br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Το βράσιμο του
κόσμου ξεθύμανε σε ένα ανάλαφρο φιλολογικό ατμό που έβαλε μπρος στη μηχανή του
Σύριζα για να πάει από το 4,6% του 2009 στο 16,78% του 2012. Εκεί ξεκίνησε η
προετοιμασία για την εξουσία. Και μιλάμε για εξουσία λακέ φυσικά, μόνο τέτοια
έχει η χώρα. Η απάντηση που είχα πάρει τότε από βουλευτή του Σύριζα ήταν πως είναι
απαραίτητο να προσέξουμε με την ορμή του κινήματος μη ξεφύγει, πρέπει να
στρέψουμε τη ροή του εκεί που πρέπει. Φυσικά η μόνη ανταπάντηση που υπάρχει
είναι πως όποιος αλλάζει τη ροή του ποταμού είναι για να ποτίσει τα χωράφια
του. Και αυτό ακριβώς έκανε ο Σύριζα, έβγαλε τον κόσμο στο δρόμο ένα χρόνο μετά
τη μεγαλειώδη πορεία που κατέληξε στην τραγωδία της Μαρφίν και τον εκπαίδευσε
στη μη αντίδραση. Εισέβαλε σε όλα τα κινήματα που μπορούσε να επηρεάσει και τα
άλωσε. Τα βρώμισε με το «μία από τα ίδια και αυτοί “οι αριστεροί”» και τον άφησε
χωρίς στόχο. </div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Η αλήθεια
είναι πως η μη τήρηση ούτε του ελάχιστου των όσων υπερασπιζόταν πριν την
εξουσία ήταν μη αναμενόμενη ακόμη και από τους σπόνσορες του. Αποδείχτηκε
μοναδική σκουληκότρυπα το κόμμα των ρομαντικών και ποιητών. Φαντάζομαι τη φρίκη
των καημένων που έχουν φάει ξύλο στο δρόμο για να βγει αυτή η βρώμα στην
επιφάνεια και να τους εξευτελίσει ως «μία από τα ίδια» δίνοντας παράσημα στους νταήδες
που τους έδειραν και τους έπνιξαν στα χημικά. Τώρα εσύ που ακόμη αγανακτείς
βλέπεις ελπίδα στον Κυριάκο; Στη ΧΑ; Στη μετανάστευση; Στο τίποτα; Να ξέρεις
από εκεί που σε τρόμαξαν οι παλιοί και σε μάζεψαν οι τελευταίοι πρέπει να
ξεκινήσεις πάλι. Από το δρόμο! </div>
</div>
Irosworldhttp://www.blogger.com/profile/00129728185793326579noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3263452400415374277.post-19928347650225736242016-12-29T04:52:00.000-08:002016-12-29T05:22:16.318-08:00Εύχομαι σε όλους καλή καρδιά, ανοιχτή, δυνατή!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWFDBe1uNzLlGDncHz4V5WAsJVFH87dFJjIlKHnzmEFSmn3kRPMpWacw7t3CkoqMW5EGQfrdPZ8HF-8oXPZvWTu6ag3lROoLQmU2n0d_yA5DzHwDmfv0qkzT_8TmA5s9AMNoXEeZ1pXnQ/s1600/%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25BF+%25CE%25BB%25CE%25AE%25CF%2588%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWFDBe1uNzLlGDncHz4V5WAsJVFH87dFJjIlKHnzmEFSmn3kRPMpWacw7t3CkoqMW5EGQfrdPZ8HF-8oXPZvWTu6ag3lROoLQmU2n0d_yA5DzHwDmfv0qkzT_8TmA5s9AMNoXEeZ1pXnQ/s1600/%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25BF+%25CE%25BB%25CE%25AE%25CF%2588%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" /></a></div>
<br />
Μέρες γιορτών στην εποχή που έχει ποινικοποιηθεί η χαρά και η ανεμελιά έχει περιοριστεί σε χαρακτηριστικό των παιδιών νηπιακής ηλικίας.<br />
Μέρες γιορτών που επιβάλλεται να βάλουμε λαμπιόνια στη συνολική κατάθλιψη και να βουλιάξουμε σε ουσίες που θολώνουν για λίγο τον πόνο.<br />
Μέρες γιορτών και τα παιδιά πρέπει να πάρουν δώρα που θα τα αποστασιοποιήσουν κι άλλο από την πραγματικότητα και θα τα κρατήσουν κλεισμένα σε εναν κόσμο που δεν υπάρχει και δεν μπορούμε να τους προσφέρουμε.<br />
Μέρες γιορτών και μιλούμε για αγάπη, χωρίς αγάπη. Θυμόμαστε τη συμπόνια, χωρίς συμπόνια. Ευχόμαστε ελπίδα και υγεια, όντας απελπισμένοι και εκτεθιμένοι.<br />
Αν θέλουμε αυτές οι μέρες οι γιορτινές να είναι γιορτή, πρέπει να αγκαλιασουμε την αλήθεια του παρόντος κι όχι το ψέμα που μας έκανε χαζούς, μαλθακούς, απαθείς , αρρώστους, αδύναμους και μόνους. Ας εκθέσουμε την ανάγκη μας για αγάπη, τον πόνο, το φόβο, τη μοναξιά, τις ενοχές , τα θέλω κι ας αντικρύσουμε και τα αντίστοιχα των διπλανών. Δεν μας ενώνει η λάμψή που επιβάλλεται λόγω των ημερών, ποτέ δεν το έκανε. Μας ενώνει η κοινή αδυναμία. Μας ενώνει η τρυφεράδα που σακατέψαμε. Μας ενώνει η αλήθεια μας, που είναι κρυμμένη στα χαντάκια της μοναξιάς.<br />
Σπάνε οι άνθρωποι, γίνονται κομμάτια, κομμάτια που κόβουν σαν ξυράφια και κομμάτια που θρυμματίζονται σα γυαλί. Κάθε ένας, κάθε σπίτι, έχει έναν από αυτούς, εμας, κρυφά, βουβά, βασανιστικά. Έναν άρρωστο σωματικά ή ψυχικά, έναν φυλακισμένο, έναν μοναχικό, έναν "τρελό", ένα ναρκωμανή, έναν απελπισμένο, έναν ξεχασμένο. Αυτοί όλοι είμαστε εμείς.<br />
Αν θέλουμε να είναι καλύτερος ο χρόνος, ας μείνουμε λιγότερο μόνοι, ας αφεθούμε πιο ευάλωτοι κι ειλικρινείς στους διπλανούς, ας αφήσουμε περιθώριο στη συνύπαρξη, ας γίνουμε μία αγκαλιά έτοιμη να ζεστάνει και να ζεσταθεί.<br />
Σηκώστε το τηλέφωνο και καλέστε κάποιον, μοιραστείτε φαγητό και θαλπωρή και τώρα μα και μετά. Δεν τελειώνει η ανάγκη μόλις κλείνει η πόρτα και σβήνουν τα φώτα, δεν παύει η αγάπη που δεν διοχετεύεται να πονά σαν ανοιχτή πληγή. Αν θέλουμε κάτι να γυαλίζει, ας είναι τα μάτια μας που θα λάμπουν από χαρά, συγκίνηση , έρωτα, αγάπη, μέθη και αν θέλουμε ξενύχτια, ας είναι για να χαρούμε λίγο παραπάνω το μαζί.<br />
Εύχομαι σε όλους καλή καρδιά, ανοιχτή, δυνατή!<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
Υγ. Αν τα καταφέρουμε οι κοντινοί να νιώσουμε έτσι, θα καταλάβουμε πως κοντινοί είναι όλοι, μα μόνοι βλέπουμε τον καθένα σαν απειλή.<br />
<br />
Υγ2. Πρέπει να κάνουμε ειρήνη μέσα μας και γύρω μας για να παλέψουμε για ειρήνη παντού.</div>
Irosworldhttp://www.blogger.com/profile/00129728185793326579noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3263452400415374277.post-73278964079411943682016-04-27T04:38:00.000-07:002016-04-27T04:47:31.214-07:00Από την "Επιβίωση" στο City Plaza ένας ιδιοκτήτης δρόμος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqkr_Sw5lysHq0YrZEMqnl0lEOxSgbgHBCwyPX5DJFRPx1kqptDion-q4Mq8HntbOFbNgOR6C4u0PHa_8ECIJt4Dbem4XoCLkwSmxvNAby3m63BFvx6MJrG-hCD4P22c4c3395Q4abrHI/s1600/315771_254018357982277_2091897829_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqkr_Sw5lysHq0YrZEMqnl0lEOxSgbgHBCwyPX5DJFRPx1kqptDion-q4Mq8HntbOFbNgOR6C4u0PHa_8ECIJt4Dbem4XoCLkwSmxvNAby3m63BFvx6MJrG-hCD4P22c4c3395Q4abrHI/s400/315771_254018357982277_2091897829_n.jpg" width="400" /></a></div>
Θυμούνται ίσως κάποιοι την κατάληψη "Επιβίωση" στη Θεσσαλονίκη το 2011. Ή κατάληψη ήταν στεγαστική και μέσα σε λιγότερο από είκοσι μέρες είχε γεμίσει με 32 άτομα, άστεγους και μετανάστες όλων των ηλικιών και πολλών εθνικοτήτων. Το κτίριο που την στέγασε ήταν το παλιό νοσοκομείο του Αγίου Παύλου στη Φράγκων που ανήκε στο καθολικό τάγμα των αδελφων του ελέους.<br />
<br />
Σε ένα βίντεο που υπάρχει στο vimeo για την κατάληψη, μπορούμε να δούμε μία γυναίκα να ζητιανεύει στην πόρτα του διπλανού πλούσιου μοναστηριού ενώ στην πόρτα της "Επιβίωσης" άνθρωποι στην ίδια κατάσταση παίρνανε τη μοίρα τους στα χέρια τους. Τότε όλος ο κόσμος είδε την απελπισία να γίνεται δημιουργία και ένα εγκατελειμένο έκτρωμα χωρίς ντουβάρια να γεμίζει με θαλπωρή και ελπίδα. Όλοι εκτός από τις ιδιοκτήτριες καλόγριες που με χριστιανική αγάπη έδιναν ξεροκόμματα στους ζητιάνους αλλά με στόφα ανάλγητου επιχειρηματια θέλαν να εκκενωθεί άμεσα από τους εισβολείς η περιουσία τους.<br />
<br />
Στην πρώτη τους προσέγγιση με τους ανθρώπους που κατέλαβαν το κτίριο είχαν ρωτήσει κυνικά (μέσω του δικηγόρου τους βεβαίως) "Πόσα θέλετε για να φύγετε;". Όταν η απάντηση ήταν πως δεν επιδιώκουν να πλουτίσουν αλλά να επιβιώσουν αξιοπρεπώς και αυτοί και όσοι μοιράζονται τα ίδια προβλήματα, άρχισε ο πόλεμος. Οι μηνύσεις έπεσαν βροχή, μα κανείς πραγματικά δεν ήθελε να σταματήσει αυτό που είχαν ξεκινήσει αυτοί οι άνθρωποι, ούτε καν η αστυνομία. Έτσι μπήκε στο παιχνίδι το γαλλικό προξενείο, ή εκκλησία της Βραζιλίας και όσοι άλλοι μπορούσαν να απαιτήσουν την εκκένωση της. Και έγινε! Και ή ελπίδα σφραγίστηκε και το κτίριο χάσκει με την πόρτα καρφωμένη, να θυμίζει πως η ιδιοκτησία είναι σημαντικότερη της ζωής και της αλληλεγγύης.<br />
<br />
Θυμάμαι τον πρώτο καιρό μετά την εκκένωση να ψάχνουμε όλοι για κτίρια για να στεγαστούν ξανά οι άνθρωποι αυτοί και όσοι άλλοι το χρειαζόταν. Είχα συνηθίσει εκείνο το διάστημα να περπατώ και να κοιτώ μόνο τα άδεια κτίρια της πόλης και να ρωτάω και να ψάχνω γι αυτά. Όσοι έχουν ασχοληθεί έστω και μία φορά με την υπόθεση κατάληψη στέγης, γνωρίζουν πως τα χαρακτηριστικά των κτιρίων παίζουν ρόλο. Ένα ξενοδοχείο σαφώς είναι η καλύτερη πιθανή λύση, καθώς προσφέρει πολλά μπάνια, πολλά δωμάτια και αναγκαίες υποδομές, κουζίνα, κοινόχρηστοι χώροι κα. Ένα ξενοδοχείο στο κέντρο μιας πόλης, όπου μπορούν εύκολα να σπεύσουν αλληλέγγυοι και προμήθειες αλλά και να κινηθούν οι άνθρωποι που ζουν σε αυτό στην πόλη, είναι ακόμη καλύτερα. Τώρα το αν το κτίριο ανήκει σε έναν, σε δέκα, στην εκκλησία, στο δημόσιο ή όπου αλλού, απασχολεί μόνο για να ξέρεις από που και πως θα δεχτείς πόλεμο και πως θα υπερασπιστείς την κίνηση που έκανες. Οι προσπάθειες για την "Eπιβίωση" ναυάγησαν πολλές φορές, είτε λόγω ιδιώτη που μας πετούσε άμεσα έξω, είτε λόγω φόβου πως αυτό θα γίνει. Τελικά το εγχείρημα δεν αναστήθηκε ποτέ και λόγω πολλών άλλων προβλημάτων. Αυτό όμως που σιγούρεψα, είναι πως μια κατάληψη μένει ζωντανή, όταν τη στηρίζουμε με κάθε τρόπο, σε κάθε επίθεση και στεκόμαστε αλληλέγγυοι στην ανάγκη και όχι στον ιδιοκτήτη όποιος και να είναι αυτός.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8a5hLZQ02VT7xBpHmUgh30rCfvL-zryeAwjcsrBV2qssYwMf3SAOAfcHI1aA5Le-XYNkHgAGPO0bC9dXohXv5vr_21za1gLYMLqURSQqRyLn7Pk_XxlEUZd3qk6VkiWQ_pvMSZVS6xMI/s1600/eb70566a5c-660x330.jpeg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8a5hLZQ02VT7xBpHmUgh30rCfvL-zryeAwjcsrBV2qssYwMf3SAOAfcHI1aA5Le-XYNkHgAGPO0bC9dXohXv5vr_21za1gLYMLqURSQqRyLn7Pk_XxlEUZd3qk6VkiWQ_pvMSZVS6xMI/s320/eb70566a5c-660x330.jpeg" width="320" /></a></div>
<br />
Να που ήρθε πέντε χρόνια μετά,η υπόθεση του city plaza να μου θυμίσει πως ο ιδιοκτήτης (μικρό- ή μεγάλο-) παραμένει πρωταρχικά ιδιοκτήτης και κατόπιν άνθρωπος, αριστερός, δεξιός, αλληλέγγυος, με ευαισθησίες ή χωρίς, με θεό ή χωρίς. Για μέρες δεν πήρα καμία θέση για το θέμα, καθώς είδα φίλους να σφάζονται και ήταν τρομακτικό. Ήταν τρομακτικό γιατί όλοι ψάχνουν σκελετούς στη ντουλάπα του άλλου για να τον λιανίσουν σε προσωπικό επίπεδο. Λες και αν βγάλω έναν αλληλέγγυο ή κάποιον που υποστηρίζει την ιδιοκτήτρια σκάρτο, παύουν τα δεδομένα της εξίσωσης. Και ή εξίσωση είναι μία: άστεγοι + άδειο κτίριο = κάλυψη ανάγκης.<br />
<br />
Το να βλέπω ανθρώπους με ευαισθησίες που συναντιούνται σε πολλά επίπεδα, να βρίζονται σαν να ανακάλυψαν τον καινούριο εχθρό, μου θύμισε με πολλούς τρόπους και για πολλούς λόγους την "Επιβίωση" αλλά και άλλους χώρους. Τόσο κινηματικά αυτογκόλ είχα καιρό να δω. Μια πράξη ανθρωπιάς, βαφτίζεται με χίλια κοσμητικά και μια στρατιά αλληλέγγυων στην ιδιοκτήτρια μαίνεται για τα πραγματικά κίνητρα των άλλων αλληλέγγυων, που έχουν μαζί τους όχι μια γυναίκα, αλλά δεκάδες ανθρώπους εγκατελειμένους στο έλεος της εξαθλίωσης. Το επιχείρημα πως θυσιάζουμε τον έναν για τους πολλούς, λυπάμαι δεν ισχύει. Ο κάθε ιδιοκτήτης του οποίου το κτίριο καταλήφθηκε, δεν έχασε ποτέ το κτίριο του, την περιουσία του, τη ζωή του. Αντιθέτως τα κτίρια αυτά από νεκρά ντουβάρια μετατρέπονται στο χώρο κάποιου που τα προσέχει, γιατί είναι το μόνο που έχει για να σταθεί όρθιος και το αγαπά. Η αξία χρήσης, βλέπεις είναι αυτό που καθιστά κάτι πολύτιμο.<br />
<br />
Στη συγκεκριμένη ιστορία διάβασα από όλους τους υποστηρικτές της ιδιοκτήτριας πως πρόκειται για έναν άνθρωπο αριστερό και αλληλέγγυο που η μοίρα της χώρας τον χτύπησε ανελέητα και είμαι πρόθυμη να το δεχτώ. Πως γίνεται όμως ενώ συντρέχουν τα παραπάνω, να μην ταυτίζεται με όσους υποφέρουν και να επιθυμεί μόνο κατόπιν ενοικίου από τον ΟΗΕ να παραχωρήσει το ξενοδοχείο; Στην περίπτωση αυτή, δεν θα ήταν εξίσου αδύνατο να το πουλήσει; Πως γίνεται να κρατά κλειδωμένο παρά τις δικαστικές αποφάσεις τον εξοπλισμό για να μην αποζημειωθούν οι εργαζόμενοι του πρώην ενοικιαστή; Πως γίνεται να επιθυμεί όπως λέει να ορθοποδήσει, βάζοντας τρικλοποδιές σε απλήρωτους εργαζομένους και μετανάστες; Πολλές απορίες υπάρχουν, που δεν συνάδουν με το προφίλ της. Προσπερνώντας όμως και αυτά, αποδέχομαι την πιθανή απελπισία που την οδήγησε αρχικά να εξαπολύσει μύδρους σε όσους στηρίζουν την κατάληψη. Πέρασαν οι ημέρες, βγαίνει πλέον δημόσια το πλαίσιο λειτουργίας της κατάληψης και οι πόρτες της είναι ανοιχτές. Πήγε να δει τι είναι αυτό που φοβάται ότι θα καταστρέψει την περιουσία της; Γιατί επέλεξε την καταστολή ως λύση στο πρόβλημα της;<br />
Όλες μα όλες οι έως τώρα πληροφορίες, δείχνουν πως η ιδιοκτήτρια, είναι ιδιοκτήτρια, δεν έχει κανένα άλλο χαρακτηριστικό και δεν αντιδρά με κανένα τρόπο διαφορετικά από κάθε άλλο μικρό ή μεγάλο ιδιοκτήτη. Είναι σαν την πόρτα του μοναστηριού που φιλεύσπλαχνα προσφέρει ξεροκόμματα στο ζητιάνο αλλά κλείνει την πόρτα αν αυτός μπει παραμέσα. Η φιλανθρωπία είναι ο εχθρός της αλληλεγγύης και όσοι ταυτίζουν της έννοιες, έχουν υπάρξει μόνο από την πλευρά που δίνει μεγαλόψυχα και κοιμάται ήσυχη.<br />
Ο πόλεμος ένθεν και ένθεν είναι μια σκληρή εικόνα της πραγματικότητας που επιτρέπει στα δεινά να υπάρχουν. Είναι ο εχθρός εντός. Δεν τον δέχομαι και με ενόχλησε από όλες τις πλευρές πολύ. Μάλλον δεν με ενόχλησε, με τρόμαξε! Με έκανε να νιώσω πως στο πρώτο στραβοπάτημα μου, τα λαϊκά δικαστήρια θα έχουν πολλά ράμματα για τη γούνα μου. Όταν βλέπουμε κάποιον να κατασπαράζεται και δεν μας περνά στιγμή από το μυαλό πως ίσως θα είμαστε οι επόμενοι, ζούμε την πιο επικίνδυνη ψευδαίσθηση. Ας αφήσουμε λοιπόν κατά μέρος τα ανύπαρκτα στρατόπεδα και αν θέλουμε σώνει και καλά να πάρουμε θέση, ας μπούμε σε ένα από τα υπάρχοντα.<br />
<br />
Και τώρα και πάντα<br />
Δέκα, εκατό, χιλιάδες καταλήψεις, ενάντια σε έναν κόσμο οργανωμένης σήψης. </div>
Irosworldhttp://www.blogger.com/profile/00129728185793326579noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3263452400415374277.post-72859684940253981582016-04-20T06:52:00.000-07:002016-04-20T07:20:57.011-07:00Χειροτέχνες του δρόμου - αλήτες - κλέφτες - φοροφυγάδες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhl-lhGJfOR9O_2k15XfONTRmNs6SyjGPKtyU8ZAKIbtS-hB9v7Pq2hqJy9QqqwB_rpT2e3d6MmlJ_N98GkzELftUtgvvGtXi4EMwvyOoX7B7xEAABDw8jJv-5jTw5SQvSZwECMlToU9W0/s1600/11150565_873588442757597_8653690772161875494_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="116" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhl-lhGJfOR9O_2k15XfONTRmNs6SyjGPKtyU8ZAKIbtS-hB9v7Pq2hqJy9QqqwB_rpT2e3d6MmlJ_N98GkzELftUtgvvGtXi4EMwvyOoX7B7xEAABDw8jJv-5jTw5SQvSZwECMlToU9W0/s400/11150565_873588442757597_8653690772161875494_n.jpg" width="400" /></a></div>
<span style="background-color: white;"><span style="color: #373e4d; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif;"><span style="font-size: 14px; line-height: 18px; white-space: pre-wrap;"><br /></span></span></span>
<span style="background-color: white;"><span style="color: #373e4d; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif;"><span style="font-size: 14px; line-height: 18px; white-space: pre-wrap;">Οι χειροτέχνες τις τελευταίες δεκαετίες και μέχρι πριν λίγα χρόνια, είχαν περιοριστεί σε ελάχιστους πολύ μερακλήδες. Τώρα έγιναν πολλοί. Έγιναν πολλοί, γιατί ισχύει η παροιμία, "Μάθε τέχνη κι άστηνε και αν πεινάσεις πιάστηνε". Έτσι οι χειροτέχνες πλέον δεν είναι κάτι μποέμ τύποι, χίπηδες ή τουρίστες της ζωής (εξαιρετικές κατηγορίες ανθρώπων και οι τρεις παραπάνω). Πλέον οι χειροτέχνες είναι ένα σύνολο ανθρώπων που αντικατέστησε την κατάθλιψη της ανεργίας, με δημιουργικότητα και μια ελπίδα να επιβιώσει αξιοπρεπώς. Ένας από αυτούς είμαι κι εγώ.
</span></span></span><br />
<span style="background-color: white;"><span style="color: #373e4d; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif;"><span style="font-size: 14px; line-height: 18px; white-space: pre-wrap;">Εδώ και καιρό, ψ</span></span></span><span style="background-color: white; color: #373e4d; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; white-space: pre-wrap;">άχνω να βγάλω άκρη με τις άδειες των χειροτεχνών, με το νομικό πλαίσιο, απαιτήσεις, φορολογία, έναρξη, όχι έναρξη, καλλιτεχνία, έκθεση σε δημόσιο, έκθεση σε ιδιωτικό χώρο κλπ κλπ. Χάος! Κάθε λιμάνι και καημός, κάθε καημός και δάκρυ. Υπάρχουν όλοι οι πιθανοί συνδυασμοί, όπου μπορεί κάποιος να χαίρει νομιμότητας και παράλληλα να είναι παράνομος (που ας γελάσουμε λίγο για το είδος της παρανομίας). Δεν υπάρχει όμως κανένας τρόπος να βρεις κάτι ξεκάθαρο και ρεαλιστικό. </span><br />
<span style="background-color: white; color: #373e4d; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; white-space: pre-wrap;"><br /></span>
<span style="background-color: white;"><span style="color: #373e4d; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif;"><span style="font-size: 14px; line-height: 18px; white-space: pre-wrap;">Μέχρι προ διετίας μπορούσαμε οι χειροτέχνες μέσω της περιφέρειας (τμήμα εμπορίου αντί του παλαιού ΕΟΜΕΧ) να βγάλουμε μία άδεια χειροτέχνη παραγωγού για πλανόδιο εμπόριο, η οποία δεν απαιτούσε έκδοση αποδείξεων και τήρηση βιβλίων, καθώς απευθυνόταν σε άνεργους που θα έβγαζαν με αυτό τον τρόπο ένα χαρτζιλίκι (γιατί χαρτζιλίκι βγάζεις). Έκανες μία επίδειξη των έργων σου και των τεχνικών σου ώστε να βεβαιωθεί πως δεν εμπορεύεσαι αλλά παράγεις και η άδεια ίσχυε για έναν χρόνο και σε κάλυπτε πανελλαδικά, αρκεί να μην ήσουν σταθερός σε ένα σημείο για πολύ ώρα. Σε συνεννόηση με τον κάθε δήμο, υπήρχε σε κάποιους δήμους μόνο, και η άδεια για την χρήση πεζοδρομίου με ή χωρίς </span></span></span><span style="background-color: white; color: #373e4d; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; white-space: pre-wrap;">αντίτιμο, </span><span style="background-color: white; color: #373e4d; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; white-space: pre-wrap;">που σου επέτρεπε και να είσαι σταθερός σε κάποιο ορισμένο σημείο. Αυτά, τα σχεδόν ξεκάθαρα, ίσχυαν μέχρι πριν δυο χρόνια. Τώρα ήρθε η ώρα της παρανομίας. </span><br />
<span style="background-color: white; color: #373e4d; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; white-space: pre-wrap;"><br /></span>
<span style="background-color: white; color: #373e4d; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; white-space: pre-wrap;">Πλέον αν και άνεργος ο χειροτέχνης που φέρει την εν λόγω άδεια από παλαιότερα έτη, πρέπει να κάνει έναρξη επιχείρισης, να εγγραφεί στον ΟΑΕΕ, να έχει ταμειακή (σύντομα και μηχάνημα για κάρτες) και να πρέπει να αντεπεξέλθει στους κανόνες εμπορίου. Άνθρωπος που κατά μέσω όρο τζιράρει 20 με 25 ευρώ. Άδειες χειροτέχνη δεν εκδίδονται πλέον και οι υπάρχουσες ανανεώνονται μόνο για έμμεσα ασφαλισμένους (ούτε κάποιος εγγεγραμμένος στην πρόνοια δεν μπορεί να κάνει ανανέωση!). Κάποιοι δήμοι δίνουν άδειες που ούτε οι ίδιοι γνωρίζουν σε ποιο επίπεδο καλύπτουν τον χειροτέχνη πέρα από την κατάληψη πεζοδρομίου και τι συμβαίνει με έλεγχο από κλιμάκιο της εφορίας, γιατί ούτε η εφορία ξέρει ακριβώς. Σε κάποιες περιοχές υπάρχει καθεστώς ανοχής, καθώς ξέρουν ποιος είναι ο χειροτέχνης και τι ακριβώς κάνει και τον αφήνουν να υπάρχει, κάνοντας τα στραβά μάτια. Αλλά υπάρχουν και οι άλλες περιοχές, οι πολλές, όπου σου φέρονται σαν κοινό εγκληματία και στη δουλειά σου, σαν να είναι σκουπίδι.</span><br />
<span style="background-color: white; color: #373e4d; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; white-space: pre-wrap;"><br /></span>
<span style="color: #373e4d; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 14px; line-height: 18px; white-space: pre-wrap;">Αν λοιπόν σε έλεγχο είτε τακτικό, είτε κατόπιν καταγγελίας (ναι και αυτό συμβαίνει πολύ συχνά) βρεθεί χειροτέχνης χωρίς άδεια σε ισχύ, ακολουθείται η διαδικασία του αυτόφωρου, κατάσχεση και καταστροφή των έργων του και πρόστιμο 5.000€! Δηλαδή τον μαζεύουν μέσα λες κι εγώ δεν ξέρω τι έκανε, του επιβάλουν ένα πρόστιμο που αντιστοιχεί δυο-τρεις φορές ή και παραπάνω στο ετήσιο εισόδημα του και το πιο απάνθρωπο, για μένα τουλάχιστον, παίρνουν τη δουλειά του, την έμπνευση του, το μεράκι του, τον κόπο του και τον καταστρέφουν. Για ποιο λόγο; Θέλω να καταλάβω για ποιο λόγο! Κάνει κάποιος μια ύστατη προσπάθεια να σταθεί στα πόδια του και να είναι δημιουργικός με τρόπο που πραγματικά είναι τίμιος, σε ηθικό αλλά και σε κάθε επίπεδο, γιατί να αντιμετωπιστεί σαν κοινός εγκληματίας; </span></span><br />
<span style="color: #373e4d; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 14px; line-height: 18px; white-space: pre-wrap;">
Θα θέλαμε κι εμείς, κυρίως ίσως εμείς, </span></span><span style="background-color: white; color: #373e4d; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; white-space: pre-wrap;">ένα πλαίσιο συγκεκριμένο να λειτουργούμε, </span><span style="background-color: white; color: #373e4d; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; white-space: pre-wrap;">να μην αντιμετωπιζόμαστε σαν παρεμπόριο και να μην είμαστε λαθραίοι, υπό την ανοχή κάποιων. Θα θέλαμε να ανταποδώσουμε </span><span style="background-color: white; color: #373e4d; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; white-space: pre-wrap;">στο δήμο που μας παραχωρεί κάποιο σημείο, κάτι.</span><span style="background-color: white; color: #373e4d; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; white-space: pre-wrap;">Υπάρχουν τουριστικές περιοχές που οι χειροτέχνες έχουν ένα πραγματικά καλό εισόδημα, ας υπάρξει αντίστοιχη απαίτηση από τους δήμους και τις περιφέρειες ώστε να τους αποδίδονται τα νόμιμα. Ήδη πέρυσι έγινε μια προσπάθεια συλλογής υπογραφών για να δοθούν άδειες, η οποία μάλλον δεν έφερε κάποιο αποτέλεσμα. </span><br />
<span style="background-color: white; color: #373e4d; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; white-space: pre-wrap;"><br /></span>
<span style="background-color: white; color: #373e4d; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; white-space: pre-wrap;">Η χειροτεχνία είναι ένα κομμάτι πολιτισμού και λαϊκής τέχνης. Έχουμε την τύχη να έχουμε πληθώρα παραδοσιακών τεχνικών, που μας επιτρέπουν να τις φέρουμε στην νέα εποχή, με έμπνευση και μεράκι. Γιατί να μην εντασσόμαστε στο κομμάτι του τουριστικού ενδιαφέροντος; Δεν είμαστε εγκληματίες, δεν είμαστε αλήτες, κλέφτες, φοροφυγάδες. Ας σταματήσει το κράτος να μας φέρεται έτσι και ας κατανοήσει πως η απαίτηση ένταξης στους ελεύθερους επαγγελματίες είναι ανεδαφική και ποινικοποιεί την προσπάθεια μας να μείνουμε όρθιοι. </span></div>
Irosworldhttp://www.blogger.com/profile/00129728185793326579noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3263452400415374277.post-957487690690114782015-03-07T08:52:00.000-08:002015-03-07T08:59:45.016-08:00H συγκαλυπτική κοινωνία και το έγκλημα- μέρος 2ο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoTACXSUSZ1Oy5XMtqAYTVljWLTasI5V6czLd1-YJSggfRkYwr0hv30v0qUQMlhq48ESi-06Z3f85DNBDuBrh_X_MNmNDPEYaU3xcw-B5v0jtNVQS3mjNTP-tcwIFEUZyn8It2DpeO6ko/s1600/11021103_1543622139258461_4555640166639157448_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoTACXSUSZ1Oy5XMtqAYTVljWLTasI5V6czLd1-YJSggfRkYwr0hv30v0qUQMlhq48ESi-06Z3f85DNBDuBrh_X_MNmNDPEYaU3xcw-B5v0jtNVQS3mjNTP-tcwIFEUZyn8It2DpeO6ko/s1600/11021103_1543622139258461_4555640166639157448_n.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">Τα Χριστούγεννα του 2012 επέστρεφα οριστικά στην Ξάνθη. Μία ημέρα πριν με βρήκε στη Θεσσαλονίκη να ξυπνάω βρίσκοντας στο κινητό μου 17 κλήσεις και πολλά μηνύματα. Είναι η βεβαιότητα πως κάτι κακό έχει συμβεί. Το πρώτο μήνυμα που ανοίγω είναι ηλεκτροσόκ. "Σκότωσαν τη Ζωΐτσα, μιλούν για στυγερό έγκλημα". Επέστρεψα στην Ξάνθη την επόμενη της κηδείας. Όλη η πόλη πενθούσε, ένιωθες βαριά από την είσοδο της πόλης. Όλοι συγκλονισμένοι. </span><br />
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">Όλοι είχαν ακούσει ξανά γι αυτόν, τον Απρίλιο του '11, αλλά δεν αποδείχτηκε, δεν τα κατάφεραν, το θύμα είχε κενά, καταδικάστηκε μόνο για σωματική βλάβη, είπε πως της ζήτησε συγνώμη, είπαν πολλοί πως ήταν καλός άνθρωπος και αποκλείεται και βγήκε έξω πάλι, όλοι τον ξέχασαν, τον συγχώρεσαν, η κοπέλα έφυγε, ένα τσουλί λιγότερο. Είχε κι αυτός υποστηρικτές σε εκείνο το πρώτο περιστατικό. Έπρεπε να κάνει το επόμενο βήμα και να θρηνήσουμε όλοι μια φίλη, να βιώσουμε ένα δράμα για να δούμε ποιος ήταν. Ένα ασυνείδητο, κομπλεξικό τίποτα, τερατούργημα </span><span style="color: #444444;">της πατριαρχικής κοινωνίας. </span><br />
<span style="color: #444444;"><br /></span>
<span style="color: #444444;">Οι αστυνομικοί ρωτούσαν τι φορούσε η Ζωή και αν είχε πιει... και δεν έψαχναν καν για ένα βιαστή αλλά για ένα δολοφόνο. Η κλασική νοοτροπία μιας κοινωνίας που θεωρεί τη γυναίκα αντικείμενο του πόθου, που δεν πρέπει να προκαλεί για να μην υποστεί τις συνέπειες. Κάθε θύμα πάντα φταίει. Πριν πιαστεί ο δράστης κάποιοι άλλοι υπέθεταν πως τέτοιο έγκλημα δεν μπορεί παρά να είναι προσωπικό. Πάθους, εκδίκησης κλπ. Προφανώς δεν γνώριζαν τη Ζωή. Δεν ήταν ούτε θύτης, ούτε θύμα. Δεν θα προκαλούσε ποτέ οργή, ούτε ποτέ και θα υποτάσσονταν στη βία κάποιου. Οι υποθέσεις όμως όλες, πέσαν έξω. Ήταν ένα εντελώς τυχαίο θύμα, που βρέθηκε στο δρόμο του τύπου, τη λάθος στιγμή. Ήταν η καθεμία ή καλύτερα ο καθένας από εμάς. </span><br />
<span style="color: #444444;"><br /></span>
<span style="color: #444444;">Στην πορεία που έγινε το Μάρτιο του 2013(βλ. φωτογραφία) συμμετείχαν πολλές οργανώσεις και πολλοί άνθρωποι από όλη την Ελλάδα, ήταν μια μεγάλη και πολύ δυναμική πορεία για τα δεδομένα της πόλης. Είχε όμως και ένα άλλο χαρακτηριστικό, ελάχιστους Ξανθιώτες. Η συζήτηση που ακολούθησε, είχε συγκλονιστικές στιγμές από γυναίκες που έσπασαν τη σιωπή τους όμως </span><span style="color: #444444;">και πάλι</span><span style="color: #444444;"> η</span><span style="color: #444444;"> κοινωνία της Ξάνθης απούσα </span><span style="color: #444444;">μέσα στις ομιλίες, μόνο οι ελάχιστοι, κυρίως από αλλού, ήδη ευαισθητοποιημένοι πάνω στο θέμα. Μία γυναίκα από τα πομακοχώρια εκλιπαρούσε για βοήθεια για τον βιασμό της κόρης της από συγγενικό πρόσωπο τους και δύο ανήλικους. Μία άλλη, με εξίσου τραγική ιστορία. Γυναίκες που καταστρέφεται η ζωή τους και επειδή είναι ακόμη ζωντανές, η κοινωνία τις καταστρέφει κι άλλο. Αλλά και άντρες και παιδιά, που σιωπούν σε ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό σε έναν βιασμό. </span><br />
<span style="color: #444444;"><br /></span>
<span style="color: #444444;">Όλοι οι θύτες καλοί είναι, μερικοί </span><span style="color: #444444;">αξιοσέβαστοι</span><span style="color: #444444;"> και δημοφιλείς, άλλοι </span><span style="color: #444444;">μεροκαματιάρηδες</span><span style="color: #444444;">, οικογενειάρχες, ήσυχοι άνθρωποι. Ναι αυτό είναι! Οι βιαστές είναι άνθρωποι καθημερινοί, δεν είναι τέρατα με κέρατα στο κεφάλι, που φέρνουν στον εξαποδώ. Αυτοί είναι, οι διπλανοί μας, οι γείτονες μας. Όχι όμως, δεν πρέπει να γίνουμε καχύποπτοι με όλους, πρέπει να πάψουμε την ατιμωρησία. Πρέπει να είναι σημαντικό που τολμά κάποιος να πει πως κακοποιήθηκε, βιάστηκε, χτυπήθηκε. Πρέπει να είναι σημαντικό να μας νοιάζει που το λέει. Αυτό λένε και οι καμπάνιες ενάντια στο bullying που μας συγκινούν εξάλλου όλους και το καταδικάζουμε. </span><br />
<span style="color: #444444;"><br /></span>
<span style="color: #444444;">Κουβέντες όπως,,,,,</span><br />
<span style="color: #444444;">"Ε! στα χωριά και ειδικά εκεί, αυτά συμβαίνουν". "Ε! τώρα, στο μπαρ καθόταν κι έπινε μαζί τους και γούσταρε". "Ε!και σιγά μη δεν ήθελε, απλά φρίκαρε". "Ε! τι να πεις τώρα, ψέμματα όλα". "Ε! κι αυτός μη νομίζεις πως χαλάστηκε, την κουνάει την αχλαδιά" "Ε! κι αυτό τώρα 16 χρονών, το είδες πως ντύνεται". Είναι η κοινωνία που τρέφουμε και ζούμε. Δεν πρέπει να μας το επιτρέπουμε. </span><br />
<span style="color: #444444;"><br /></span>
<span style="color: #444444;">Εδώ και καιρό δυστυχώς, ένα νέο παιδί, φοιτητής σε ξένη πόλη, είναι εξαφανισμένο και η αιτία είναι κάποιοι γύρω του, σε μέρος που όλοι έβλεπαν τι του συνέβαινε και κανείς δεν μίλησε, δεν τον υπερασπίστηκε, δεν στάθηκε δίπλα του. Κακή συγκυρία, στην πόλη μας μια φοιτήτρια, στην ίδια περίπου ηλικία, ξένη εδώ, καταγγέλλει πως βιάστηκε. Ναι σοκάρει και ειδικά αν ο άνθρωπος που κατηγορείται είναι γνωστός σου. Μαζεύτηκαν υποστηρικτές λοιπόν στο δικαστήριο και κατέβασαν και τα πανό που καταδίκαζαν κάθε βιασμό ενοχλημένοι. Τα προφίλ τους έχουν μηνύματα συμπαράστασης. Να με συγχωρούν όλοι αυτοί, μα πέρα από το τεκμήριο της αθωότητας που δικαιούται καθένας, το θύμα παραμένει η κοπέλα. Σε εκείνη χρειάζεται υποστήριξη, τουλάχιστον σε ηθικό επίπεδο. Με προσβάλει αφάνταστα και ως γυναίκα και ως άνθρωπο, να λιθοβολεί μια κοινωνία μια γυναίκα που καταγγέλλει το βιασμό της. Θα έπρεπε νομίζω όλους να μας θλίβει και να το διορθώσουμε. Λυπάμαι τρομερά για τα δεκάδες Like σε άθλια σχόλια φίλων τους, πραγματικά είναι τρομακτικό. </span><br />
<span style="color: #444444;"><br /></span>
<span style="color: #444444;">Δεν γνωρίζω τους ανθρώπους που κατηγορούνται και δεν έχω καμία άποψη για αυτούς προσωπικά. Τα κουτσομπολιά γύρω από αυτούς δεν πρόκειται να τα ακούσω, γιατί είναι της ίδιας ποιότητας με τα άθλια σχόλια για την κοπέλα. Η λογική της αρένας υπερισχύει σε τέτοιες στιγμές. Ας αποφασίσουμε τι σημαίνει η αποδοχή του περιστατικού, για την πραγματικότητα που θα ζούμε στο εξής. Όταν κάτι τέτοιο καταγγέλλεται, πρέπει να ερευνάται όσο πιο σοβαρά και αμερόληπτα γίνεται,. Κάθε άλλη αντίδραση είναι αυτοματισμός μιας κοινωνίας που κρύβει τα άπλυτα κάτω από το χαλί. Είναι η συγκαλυπτική κοινωνία και το έγκλημα, είμαστε εμείς. </span></div>
Irosworldhttp://www.blogger.com/profile/00129728185793326579noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-3263452400415374277.post-24406965499062497682015-02-01T18:00:00.002-08:002015-02-01T18:00:48.568-08:00Άτσαλες ρίμες Part 6<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbNBFZ97DwgfPN57YcXgxQ3ct5AYIeSqBagLW31OqxwP0wl3QVM2NRCdKWMfroyiYyud9PZwoYzHC3HQ7VWgqYIhdY0QcD58LM8-NEZUoZiCIy8jbK0lTsZ5yiN4VILMrxsEuU7QrmKMg/s1600/Alone____by_LeMSC.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbNBFZ97DwgfPN57YcXgxQ3ct5AYIeSqBagLW31OqxwP0wl3QVM2NRCdKWMfroyiYyud9PZwoYzHC3HQ7VWgqYIhdY0QcD58LM8-NEZUoZiCIy8jbK0lTsZ5yiN4VILMrxsEuU7QrmKMg/s1600/Alone____by_LeMSC.jpg" height="425" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Έρχονται μέρες που ξεχνάς το γιατί<br />
επιμένεις να ξυπνάς κάθε πρωί <br />
αφού και πάλι προσπερνά η ζωή<br />
και σε άλλο κουφάρι πάει να δώσει πνοή</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Γιατί ο πόνος κι ο φόβος γίναν συνήθεια ρε συ<br />
και για τη μοναξιά σου πάλι μόνος φταίχτης είσαι εσύ<br />
γιατί δεν αποκτούν οι σχέσεις αυτή τη ροή<br />
που κάνει την κάθε στιγμή μαγική<br />
<br />
Δεν ξέρεις αν στα αλήθεια φταις τόσο εσύ<br />
δεν πήρες χαμπάρι πότε χάλασε η στάση η θετική<br />
και κάθε αγκαλιά που ανοίγεις οδηγεί στη δική σου συντριβή<br />
και η σωτηρία για σένα πάντα αρνείται να εμφανιστεί</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Λες να φταίει εκείνη η παλιά πληγή<br />
που χρόνια τώρα στοιχειώνει την ψυχή<br />
που δεν ξεπεράστηκε ποτέ και μένει ανοιχτή<br />
ή να φταίνε της ζωής οι ρυθμοί, που αλλού σε πάνε κι όχι εκεί που έχεις ταχθεί</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Γιατί το ξέρουν όλοι πως της αγάπης η δυναμική<br />
αλλάζει το φόντο από σκοτάδι σε αυγή<br />
μα κάτι πάντα πάει στραβά και μένεις εκεί<br />
όπου ξεκίνησες με στόχο τη φυγή</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Φιλοσοφίες, λόγια σκέψεις να πέφτουν βροχή<br />
μα και πάλι μόνη στο κρύο ευάλωτη<br />
χωρίς μια αγκαλιά με αγάπη ειλικρινή<br />
χωρίς συντρόφους στο κανάλι, στην ίδια διαδρομή</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Και όχι το στόρι δεν έχει πάντα κατάληξη καλή<br />
γιατί οι δίπλα ήταν μαζί σου μέχρι εκεί<br />
που τη δική τους ανάγκη κάλυπτες και δεν γεννήσατε μαζί<br />
ένα όνειρο που όλοι θα είμαστε μαζί</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Άντε γεια λοιπόν της ζωής λιποτάκτη<br />
που με άφησες στην άβυσσο μόνη με το άχτι<br />
πάω κι εγώ γι αλλού χωρίς χάρτη<br />
έτσι κι αλλιώς η άγνοια είναι το δικό μου κατάρτι</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Και αν θέλω στα αλήθεια να με πω ειλικρινή<br />
με πόνεσε τόσο η απουσία αυτή<br />
από την ώρα εκείνη που είπαμε μαζί<br />
πως τη μοναξιά θα σπάσουμε, θα φύγει η σιωπή<br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--></div>
<div class="MsoNormal">
Θα τα πούμε ελπίζω ξανά πριν το τέλος παιχτεί<br />
θα είμαστε καλύτεροι παίκτες κι οι δύο γιατί<br />
η ζωή δεν αφήνει περιθώρια να χάνει μόνο η αγάπη <br />
και οι μελανιές είναι παράσημα από ακάλυπτη ανάγκη</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
Σε κάθε λεπτό μοναξιάς αφιερωμένοι στίχοι<br />
στο καλά μαθημένο από χρόνια παραμύθι<br />
που δεν θέλει την αγάπη να μένει μονάχη<br />
μα πάλι και πάλι κάπου ξερνάει το τέλος το <span lang="EN-US">happy</span><br />
τη σάπια αυταπάτη</div>
</div>
Irosworldhttp://www.blogger.com/profile/00129728185793326579noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3263452400415374277.post-17965370709386896452015-01-08T07:27:00.001-08:002015-01-08T07:29:56.453-08:00Άτσαλες ρίμες Part 5 Charlie Hebdo<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFEXSgh7ugW06DlEdacnCPymffuG1iG8bFgbPz6WOrf7U3nDNdEk556GPWHTpJAsI1334cpuz5Jjy4sFNBD6ImGMFcI03bkByVugnQgWfBfxis5n4UJrC7Bt1kXea74h7UcxQe6ZnHC7U/s1600/kissing_hebdo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFEXSgh7ugW06DlEdacnCPymffuG1iG8bFgbPz6WOrf7U3nDNdEk556GPWHTpJAsI1334cpuz5Jjy4sFNBD6ImGMFcI03bkByVugnQgWfBfxis5n4UJrC7Bt1kXea74h7UcxQe6ZnHC7U/s1600/kissing_hebdo.jpg" height="320" width="246" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Η αγάπη πιο δυνατή από το μίσος</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Δεν ξέρω πώς να βρω τον τρόπο το σωστό, <br />
έγινε στη Γαλλία φίλε μεγάλο μακελειό, <br />
φοβάμαι πως πάλι αν όπως θέλω τα πω, <br />
αμέσως όλοι θα με πούνε γραφικό. <br />
<br />
Σκότωσαν κάποιους που κρατούσαν ραπιδογράφους,<br />
είδαν τον εχθρό σε μερικούς σκιτσογράφους,<br />
άνθρωποι που τόσα χρόνια σκάβουνε τάφους, <br />
να θάψουν τους δικούς τους ανθρώπους σε
πολεμικούς λάκκους.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Κάποτε στη χώρα τους οι γυναίκες φορούσαν τα πάντα, <br />
μα τους έπεισαν να ξεκινήσουν για τον πόθο ιντιφάντα, <br />
μαθαίνουν να μισούν τον άλλο, χωρίς να ξέρουν συμβάντα, <br />
χάνουν την αντίληψη τους από λόγια μεγάλα.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Στην αρένα που έχουν μπει και παλεύουν για θεό, <br />
τους περιμένει ένας σκλάβος σαν κι αυτούς κι όχι το θεριό, <br />
το θεριό πουλάει όπλα και περνάει καλά, <br />
μετράει κάθε θάνατο με εκατομμύρια λεφτά. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Κάποτε είχαν σκλάβους μόνο αυτούς <br />
και τους κατηγορούσαν σαν απολίτιστους, <br />
τώρα έχουν σκλάβους και τους δυτικούς, <br />
και αντί να ενωθούν, βλέπουν εχθρούς τους κοντινούς. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ο πόλεμος φίλε ήταν πάντα ταξικός, <br />
ακόμη και τότε που εξουσίαζε ο αθηναϊκός πολιτισμός, <br />
από τότε που βγήκαν τα ιερατεία μπροστά<br />
έγιναν το μίσος και ο φόβος λάβαρα ιερά. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Σκοτώνουν το γέλιο, τον έρωτα, τη χαρά, <br />
πουλάνε ζωή μετά θάνατον για να κρατάνε νεκρά, <br />
αυτά τα χέρια που δημιουργούν την εξέλιξη, <br />
χώρια τους ανθρώπους από την πνευματική ανέλιξη. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Μα φτάνει ρε σκλάβε να παλεύεις εσύ, <br />
για να σωθεί αυτός που σου τρώει τη ζωή, <br />
πάρ’ το χαμπάρι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι να ζουν<br />
και όχι αφέντες και θεούς να προσκυνούν. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Πάψε να μισείς το διαφορετικό, <br />
γιατί είναι κομμάτι από έναν εαυτό, <br />
που κρύβεις καλά από φόβο ξανά, <br />
μη τυχόν και στεναχωρεθούν τα αφεντικά. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
Βρες τη δύναμη όχι να
πεις σε όλα αυτά<br />
και πάμε μαζί να τους τσακίσουμε τον τσαμπουκά<br />
Όταν καταλάβεις πως είμαστε αδερφοί, <br />
το φίδι αναγκαστικά στην τρύπα του και πάλι θα κρυφτεί <br />
και θα έχουμε ίσως τότε αυτό που λείπει, <br />
μια ευκαιρία να δώσουμε σε όλο τον πλανήτη, <br />
στις ζωές μας και σε κάθε ζωή, <br />
μια ευκαιρία για ελευθερία, δημιουργία, ειρήνη στη γη. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
</div>
Irosworldhttp://www.blogger.com/profile/00129728185793326579noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3263452400415374277.post-73520861178319928642014-12-19T19:51:00.002-08:002014-12-19T20:00:46.896-08:00Άτσαλες ρίμες Part4<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEcE3CZdFnC3_VEsMjkzYjsCQCum821Jx9U7OJbsmp4G4om4cBXjfzR73dziZnxVN3Exl6nvtDm05ovz5lMEMulYJLXPyWiVBQjKXOTNODw9fGc-99CvkLP7LClYvoj4cV2KyBisNzLX8/s1600/balance.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEcE3CZdFnC3_VEsMjkzYjsCQCum821Jx9U7OJbsmp4G4om4cBXjfzR73dziZnxVN3Exl6nvtDm05ovz5lMEMulYJLXPyWiVBQjKXOTNODw9fGc-99CvkLP7LClYvoj4cV2KyBisNzLX8/s1600/balance.jpg" height="270" width="400" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Άτσαλες ρίμες νούμερο πέντε κι ας φαίνονται τέσσερις κρύβω
αυτά που με καίνε. Πάμε ξανά λοιπόν απ’ την αρχή, να μιλήσουμε για μια άλλη
εκδοχή. Αυτή που φοβάται να εκφραστεί, μήπως κι αλήθεια βγει και η ψυχή
προδοθεί. Γιατί θέλει να πιστέψει και να εμπιστευθεί, μα τα περιθώρια στενεύουν
και η αλήθεια θα φανεί. Όσο κι αν θέλω να είναι αλλιώς η στιγμή, μετέωρη μένω
και αναρωτιέμαι γιατί. Κι όλα αυτά τα λέω γιατί δεν αποκλείω πως μπορεί, να μην
πρόλαβε ο φίλος να το σκεφτεί.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Μπερδεύομαι πολύ κάθε φορά, μα δεν μασάω, πάω πάντα μπροστά.
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Θέλω μαζί σου τώρα να μοιραστώ ένα δικό μου μυστικό, που
ίσως στα μάτια σου να μοιάζει παράπονο, αλλά δεν είναι και το εννοώ, είναι απλά
αυτό που με έκανες φίλε να αισθανθώ. Σε ρωτάω λοιπόν, με όλη μου την καρδιά και με
όσα νομίζω ότι είναι τόσο απλά, πως τη στιγμή που βλέπεις πως κι εγώ πονώ, με
αδειάζεις και μένω να απορώ; Τι τάχα μοιραζόμαστε σε κάθε λεπτό, όταν με
βλέπεις να δακρύζω και διόλου δεν σε νοιάζει γι’ αυτό; Έχεις ποτέ σκεφτεί, πως θα
ήταν όλα πιο αληθινά, αν ρωτούσες ρε φίλε! Είσαι καλά; Τι σου συμβαίνει και
μοιάζεις σκυθρωπός, μήπως χάθηκε και πάλι απ’ τη ζωή σου ο σκοπός; Ή έστω κι αν
αυτά είναι πάρα πολλά, ένα μη μασάς, θα πάμε παρέα σε όλα. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Μπερδεύομαι πολύ κάθε φορά, μα δεν μασάω, πάω πάντα μπροστά.
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Κι έτσι γεννιέται η απορία της στιγμής, θέλεις και να αγαπάς
ή μόνο να αγαπηθείς; Γιατί να πω αυτό που έμαθα μετά από τόσα σκατά, κάτι
τέτοια, δεν είναι αληθινά. Η αγάπη δεν είναι ποτέ μονόδρομος, είναι ο πιο
ωραίος δρόμος πάντα αμφίδρομος. Αυτόν που σου είπα, να βαδίσουμε μαζί, μα
έμεινα εγώ με το δάκρυ και χωρίς απορία εσύ, για το τι μου συμβαίνει και πως θα
διορθωθεί, άραγε φτάνει ένα χάδι ή λίγη προσοχή. Ελευθερία σου φωνάζω ξανά, μα
χωρίς σεβασμό, τα μονοπάτια είναι άβατα, γάματα.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Μπερδεύομαι πολύ κάθε φορά, μα δεν μασάω, πάω πάντα μπροστά.
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Πάω ξανά λοιπόν στου χρόνου τη στιγμή, που δεν είχε ακόμη η
προσδοκία γεννηθεί, πως σύντροφοι μπορούμε να γίνουμε χωρίς τη σκέψη, μα μόνο
με το συναίσθημα που είναι της ψυχής η θρέψη. Κι έτσι κάνω ένα βήμα πίσω
λοιπόν, για να μη μείνει κανένα πικραμένο παρελθόν, σε μία από τις πιο όμορφες που ζήσαμε στιγμές, να είσαι καλά και ότι θες. Σε κάθε σου χαρά, θα είμαι
σκαλοπάτι γερό, γιατί δεν έχω πια το εγώ μου να καταπατώ. Έχω μόνο έναν εαυτό
γεμάτο αγάπη, που θα χαράξει ότι κι αν λένε καινούριο μονοπάτι. Γιατί βλέπω
μπροστά μου μόνο εμείς και σε αυτό αν θέλεις να αμυνθείς, λυπάμαι, μα ο φόβος
θα είναι πάντα νικητής.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Μπερδεύομαι πολύ κάθε φορά, μα δεν μασάω, πάω πάντα μπροστά.
Κι ελπίζω μετά από όλα αυτά να καταλάβεις κι εσύ και να δώσεις ψυχή. Ναι να
δώσεις ψυχή. Κι ο φόβος θα εξημερωθεί, θα γίνει γέλιο και μεγάλη γιορτή, που θα μοιραστούμε, όλοι μαζί. Όλοι μαζί, όλοι μαζί...</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
</div>
Irosworldhttp://www.blogger.com/profile/00129728185793326579noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3263452400415374277.post-19373748528419370792014-12-17T09:16:00.000-08:002014-12-17T09:16:07.572-08:00Άτσαλες ρίμες Part 3<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguT_RG0Zc13kNnFTPHbRqG-97jZNsShcrxaR2CuKg0WXyKCwtA5gpVv2ljJZL8AChn4qXL1WOvY7DzY34nhDPho7EVo5zcXd1t6wABQsm2RhBMOwmcNjCps_NKMQe2fl_zQFkh61Ry9mQ/s1600/apatheia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguT_RG0Zc13kNnFTPHbRqG-97jZNsShcrxaR2CuKg0WXyKCwtA5gpVv2ljJZL8AChn4qXL1WOvY7DzY34nhDPho7EVo5zcXd1t6wABQsm2RhBMOwmcNjCps_NKMQe2fl_zQFkh61Ry9mQ/s1600/apatheia.jpg" height="223" width="400" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Βγαίνω πρωί κι αναζητάω δουλειά και βλέπω μπροστά μου ξανά
όλη τη βρωμιά. Ανθρώπους να τους πατάνε για λίγα κέρματα, ανθρώπους που έχουν
χρόνια να κοιτάξουν κατάματα. Παιδιά που χάνουν ότι αθώο είχαν το ξεπουλούν
στην αγορά κι ας μη συμμετείχαν, στην κατάντια αυτού του τόπου, που μοιάζει με
απομεινάρι κάποιου μετώπου. Αν τολμήσεις να μιλήσεις για την πολιτική, σου λένε
δεν με νοιάζει είναι βρώμικα εκεί, μα κι εδώ κι εκεί η ίδια συνθήκη, ιδιωτική
ζωή, κέρδος, ρουφιανιλίκι. Αυτό που βρώμικο λες, είναι ο εαυτός σου που θες, να
μη συμμετέχει σε καταστροφές, μα συμμετέχεις φίλε ξανά και ξανά, με το να
κλείνεις τα μάτια αδιάφορα. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Δεν είναι ο κόσμος κακός όπως λένε, είναι καθένας από εμάς που
οι άλλοι του φταίνε.</span></div>
<span style="font-family: inherit;"><div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Δεν είναι ο κόσμος κακός όπως λένε, είναι καθένας από εμάς που οι άλλοι του
φταίνε.</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Σε όσους μιλούν και να καταγγείλουν προσπαθούν, χρεώνουν
λένε μεγάλη φαντασία και όρεξη να πλάσουν άλλη μια συνωμοσία. Δεν είναι όμως φίλε
θεωρίες συνωμοσίας είναι όλα πάλι για το κέρδος μιας εταιρίας, αυτή που θα σου
δώσει λίγο ψωμί και θα στο πάρει πίσω μαζί με όλη σου τη ζωή. Σε κάθε μέρος
φτιάχνουν στρατούς και προσπαθούν σε στρατόπεδα να χωρίσουν τους αδύναμους και
αλήθεια το έχουν καταφέρει και έτσι μας έχουν ξανά όλους στο χέρι. Αν μια μέρα
τύχει και χαμογελάσω, ο γείτονας μου θέλει να το χαλάσω, κάθε μου δάκρυ να
είναι μόνο για μένα, μη τυχόν και δει τα χέρια ενωμένα.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Δεν είναι ο κόσμος κακός όπως λένε, είναι καθένας από εμάς που
οι άλλοι του φταίνε.</span></div>
<span style="font-family: inherit;"><div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Δεν είναι ο κόσμος κακός όπως λένε, είναι καθένας από εμάς που οι άλλοι του
φταίνε.</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Αν τύχει και ξυπνήσεις το είχε πει ο ποιητής, τον ντουνιά
ανάποδα να φέρεις μπορείς, μα πώς να ξυπνήσεις όταν τόσο καιρό, εκπαιδεύεσαι
για να μισείς τον διπλανό, να ιδιωτεύεις και τα παιδιά σου κάθε μέρα να
χειροτερεύεις. Τα ποτίζεις εικόνες από έναν κόσμο μαγικό, που υπάρχει μόνο για
να σε κρατάει δέσμιο. Πάμε λοιπόν ρε φίλε να γίνουμε εμείς, οι πρώτοι που θα
θες να τους σταθείς και ίσως έτσι να γίνουμε πολλοί, και από τα μάτια την
τσίμπλα να διώξουμε γιατί, αυτός ο κόσμος δεν μπορεί να κοιμάται, πρέπει και
πάλι να μπορεί να ονειρευτεί για όλους μια καλύτερη ζωή. Ψάξε το θάρρος που
είχες παιδί και πιάσε το χέρι μου, να πάμε μαζί. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Δεν είναι ο κόσμος κακός όπως λένε, είναι καθένας από εμάς που
οι άλλοι του φταίνε.</span></div>
<span style="font-family: inherit;"><div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Δεν είναι ο κόσμος κακός όπως λένε, είναι καθένας από εμάς που οι άλλοι του
φταίνε.</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
</span></div>
Irosworldhttp://www.blogger.com/profile/00129728185793326579noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3263452400415374277.post-45070830807760571192014-12-13T11:08:00.002-08:002014-12-13T11:13:48.064-08:00Άτσαλες ρίμες Part2<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhNeLR047xfIxoJyWLi4CYJyBpVXxDDb17Qc4HypRgOcVGSThnxauX2B1JHhxhecJcuU-_eoNdcIYw-y34bGyf9AHqBStlyj4vPjlIdp_q6eMTpbqq4EAUzdLSC7LQJHwQ4A8IHelC9T0/s1600/in+love.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhNeLR047xfIxoJyWLi4CYJyBpVXxDDb17Qc4HypRgOcVGSThnxauX2B1JHhxhecJcuU-_eoNdcIYw-y34bGyf9AHqBStlyj4vPjlIdp_q6eMTpbqq4EAUzdLSC7LQJHwQ4A8IHelC9T0/s1600/in+love.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Είναι οι σχέσεις φίλε, μυστήριο απλό, μα γίνονται παγίδες
αντί παιχνίδι παιδικό. Με μάτια αθώα και καρδιά καθαρή, όλα θα ήταν σαν την
ανατολή, που η μέρα ανθίζει και ξεκινά η ζωή, μα το χάσαμε και έγινε φυλακή. Δεν θέλω να μείνω με κάποιον για πολύ καιρό, μόνο και μόνο
γιατί φοβάμαι το φευγιό. Δεν έχουν νόημα οι σχέσεις που μοιάζουν ιδανικές, όταν μέσα τους
ζούνε μόνο δύο ψεύτες.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Είναι αλήθεια και ότι θέλεις πες, καλύτερα κενό δοχείο, παρά
σκουπιδοτενεκές.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Δεν αντέχεις άλλο μόνος συνέχεια μου λες, μα η κακή παρέα δίνει
μόνο αφορμές, την αλήθεια να δεις πως κι εσύ φταις, γιατί με τα μάτια ζυγίζεις τις
ψυχές. Θέλει να νιώσεις, να δώσεις, να πάρεις να μπορείς, αλλιώς θα
αδειάσεις και πια θα αγνοείς, πως ένα χέρι που απλώνεται δεν θέλει μόνο να χτυπά,
μπορεί απλά να θέλει πλάι σου να περπατά. Εικόνες να μοιράζεται μαζί σου, μυρωδιές, και από το
μοίρασμα να χτυπάνε σαν τρελές οι καρδιές. Αυτό που όλοι θέλουν, μα τελικά δεν
μπορούν, γιατί έχουν μάθει την εικόνα και όχι τον άνθρωπο να αγαπούν.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Είναι αλήθεια και ότι θέλεις πες, καλύτερα κενό δοχείο, παρά
σκουπιδοτενεκές.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Θυμάσαι ένα βράδυ που γυρνούσες μοναχός και τα αδέσποτα το
ένιωσαν πως δεν ήσουν τρελός, ήρθαν παρέα σου, όσο το ζητούσες και στο μυαλό
σου μείναν γιατί όταν πονούσες, μόνο αυτά σταθήκαν, με αγάπη μόνο, χωρίς να
απαιτούν μα κυρίως χωρίς να αντισταθούν. Αυτό το κάλεσμα είναι τόσο απλό, μα όλοι το φοβούνται στον
κόσμο αυτό, προτιμούν να </div>
<div class="MsoNormal">
προσποιούνται με κάποιον άλλο, παρά να ανοίξουν τα
μάτια και να αγκαλιάσουν το όλο.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Είναι αλήθεια και ότι θέλεις πες, καλύτερα κενό δοχείο, παρά
σκουπιδοτενεκές.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Κοίτα μες στα μάτια σου όσο μπορείς πιο βαθιά, όταν στον
καθρέφτη στέκεσαι μπροστά και εκεί μέσα ψάξε να βρεις, τι χτίζει τους φράκτες και
από τι θες να κρυφτείς. Ρώτα εσένα από τον άλλον τι θες, τι έχεις να δώσεις εκτός
από ευχές. Είμαστε όλοι στο ταξίδι αυτό για να βρούμε συντρόφους με μυαλό
ανοιχτό. Να δούμε, να δεχτούμε, να αγαπήσουμε ξανά, όπως τότε που ψάχναμε παρέα
παιδιά, να μη γκρεμίσει ο κόσμος το καταφύγιο αυτό, που φτιάξαμε με αγάπη, εσύ
κι εγώ.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Είναι αλήθεια και ότι θέλεις πες, καλύτερα κενό δοχείο, παρά σκουπιδοτενεκές.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Γιατί φίλε μου, δεν θέλω άλλες ήττες, θέλω μαζί να γίνουμε οι
καλύτεροι αλήτες, δεν θέλω πια να βλέπω ένα δοχείο κενό, θέλω μαζί σου στη ζωή
να ακροβατώ. Να δούνε όλοι πως το κορμί έχει και μυαλό και πως όλα τα βρωμίζουνε
με στόχο αυτό. Όχι άλλες σχέσεις γεμάτες σκουπίδια, όχι κενά δοχεία, όχι
άρρωστα κορμιά και κουρασμένα μυαλά, μόνο αγάπη, φως και ζωή και έτσι θα
χτίσουμε κάτι που δεν θα γκρεμιστεί.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
</div>
Irosworldhttp://www.blogger.com/profile/00129728185793326579noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3263452400415374277.post-36139429490762386042014-12-11T05:25:00.002-08:002014-12-11T05:25:45.994-08:00Άτσαλες ρίμες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiODIgOHJZsHvseKKU4MKgEijV9g-Yd_u_VoTRR94DztsMKnLNDRg8uKAscGPryniPt9ZJVTDGjM_mJ6YUbM7Ovpwo8XP8LpdKSvE5RwRu0Ydfw3vj1NFcGBroqsb7Wq1y2ISedEYOtKm0/s1600/aggelloi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiODIgOHJZsHvseKKU4MKgEijV9g-Yd_u_VoTRR94DztsMKnLNDRg8uKAscGPryniPt9ZJVTDGjM_mJ6YUbM7Ovpwo8XP8LpdKSvE5RwRu0Ydfw3vj1NFcGBroqsb7Wq1y2ISedEYOtKm0/s1600/aggelloi.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;">Προχτές που λέτε γνώρισα ένα αλάνι τρελό, </span></div>
<span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">δεν ήθελα στιγμή από πάνω του να κρατηθώ, </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">να είναι ελεύθερος σκέφτηκα από την πρώτη στιγμή,</span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">μα η αγκαλιά μας ήτανε μια νέα αρχή.</span></div>
</span><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><br /></span></div>
<span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">Γέμισε ρίμες το μυαλό μου το αδειανό</span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">και με έπεισε πως δεν υπάρχει κενό.</span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">Έβαλε το μυαλό μου σε ένα αγώνα τρελό,</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">αυτόν που μού λεγε στον αγώνα να κρατηθώ.</span></div>
</span><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><br /></span></div>
<span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">Κι όσο και αν ήθελε το μυαλό μου να το βαφτίσω,</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">εγώ επέμεινα άδεια τη στιγμή, ελεύθερη να ζήσω.</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">Να με νιώσει, να με λιώσει, την άποψη μου να διαμορφώσει,</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">μα αυτός με πήρε αγκαλιά και μου είπε όλα όσα νιώθεις είναι ωραία και σωστά.</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><br /></span></div>
<span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">Δεν πρέπει τίποτα να αλλάξεις όσο ο κόσμος δεν πονά,</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">μόνο άσε την καρδιά σου δυνατά να χτυπά.</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">Δεν είμαι εγώ η αιτία να χαμογελάς,</span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">είναι πως ξέρεις πάντα ψηλά στον ουρανό να κοιτάς.</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><br /></span></div>
<span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">Εδώ στη γη, οι αγγέλοι έχουν διαβρωθεί</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">και τους πείσαν πως στη σιωπή η λύση θα βρεθεί,</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">μα εσύ πέτα εκεί που ξέρεις ψηλά,</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">εκεί που η συνείδηση σου την αλήθεια μετρά,</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">γιατί στη γη φυλακίσαν όλα τα ελεύθερα</span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">τα κάνανε παράνομα και να μοιάζουν δεύτερα.</span></div>
</span><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><br /></span></div>
<span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">Δεν είναι μίσος, δεν είναι φόβος αυτό,</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">είναι ο τρόπος που έχω βρει στη ζωή να κρατηθώ.</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">Μη φοβάσαι, μη φεύγεις μακρυά,</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">η ζωή είναι αυτό που κάθε πρωί σε καρτερά.</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><br /></span></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;">Δεν είναι νόστιμο, δεν είναι ευχαριστο ρε,</span></div>
<span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">μα είναι ο χώρος που κάνεις τη διαφορά και</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">Πετάς μακρυά, σαν ήρωας του ποτέ,</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">γιατί δεν έμαθες να σκύβεις το κεφάλι σου ναι,</span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">σε σένα μιλάω, εσένα που νιώθεις μόνος,</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">δεν είναι ότι κι αν λες προσωπικός ο πόνος,</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">η ανάγκη να ενωθείς με ανθρώπους που σε νιώθουν,</span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">κι ας θέλουν όλοι στην απομόνωση να σε έχουν,</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">είναι το όπλο που κρατάς γιατί ποτέ δεν ξεχνάς, βαθειά να αγαπάς.</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><br /></span></div>
<span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">Σε εσένα Τοκαμαν που γνώρισα προχτές</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">και σε σένα Μιχάλη που με γέμισες ευχές,</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">να μην φύγω τώρα, που κι άλλοι μ’αγαπούν ,</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">σε πείσμα όλων όσων για την αγάπη αδιαφορούν.</span></div>
</span><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><br /></span></div>
<span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">Δεν θέλει χρόνο η αγάπη όπως λενε,</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">μα χώρο να γεμίσουν με ουσία οι αγκαλιές που καίνε.</span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">Δεν ξέρω αν ποτέ αυτό κάποιος θα τραγουδήσει,</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">μα ξέρω πως με ζέστη την καρδιά μου έχει γεμίσει,</span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">κι αν μέχρι χτες, ήθελα μόνο το χαμό,</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">σήμερα θέλω μια ζωή που θα δημιουργώ.</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><br /></span></div>
<span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">Γι αυτό φίλε, τόσο σε ευχαριστώ,</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">που απ’τη μιζέρια με έβγαλες και με έκανες να ονειρευτώ,</span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">πως μαζί θα αλλάξουμε τον κόσμο που ψυχορραγεί,</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">όχι γιατί είμαστε ήρωες, μα ακόμη ζωντανοί.</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">Κι αν ρίμα δεν κάνει, κάπου θα βολευτεί,</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">δεν θα ναι μαλακά, μα πάντα τραχεία, σαν πρώτη ύλη που τη σμίλη ζητά.</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><br /></span></div>
<span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">Δεν θέλει καλλιτέχνης να ονομαστεί,</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">μα μες στην καρδιά σου, σαν ξόρκι να κλειστεί.</span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">Ίσως σε κάποιους μοιάζει σαν να παραμιλάω,</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">μα πάντα να μαστε δίπλα φίλε αυτό σου ζητάω.</span></div>
</span><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><br /></span></div>
<span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">Κι αν φαίνεται πως είμαι ένας ιθαγενής,</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">είναι γιατί ο πολιτισμός σε αφήνει να κρυφτείς,</span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">πίσω από οθόνες που κρύβουν τις ματιές,</span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">μα η ψυχή σου, δεν διψάει για αρπαχτές.</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">Σ’ αγαπώ και μαζί έλα πάμε,</span><span style="line-height: 19.3199996948242px;"> </span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">ένα κόσμο να φτιάξουμε που θα χωράμε.</span></div>
</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">Γιατί αγαπάμε, κι όσους πολεμάνε δεν ξεχνάμε.</span></div>
</span></div>
Irosworldhttp://www.blogger.com/profile/00129728185793326579noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3263452400415374277.post-48629970002927399522014-08-27T04:48:00.002-07:002014-08-27T04:48:43.914-07:00Περί φτώχειας και εργασίας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMLyPnV0jotoqeSNzpGhKf8LtGKal2IZwzDOEn4Agut4qJjkPVpN7ZVgUxHdVyFOqM1rqp5_qGnTe-9vLNNS67EgiDwSBslxJ7AfJMMBMlA8rt0jyJjbnEBdKHIATMOkHEIqka_dX1VBY/s1600/NICHT+ARBEIT+MACHT+FREI.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMLyPnV0jotoqeSNzpGhKf8LtGKal2IZwzDOEn4Agut4qJjkPVpN7ZVgUxHdVyFOqM1rqp5_qGnTe-9vLNNS67EgiDwSBslxJ7AfJMMBMlA8rt0jyJjbnEBdKHIATMOkHEIqka_dX1VBY/s1600/NICHT+ARBEIT+MACHT+FREI.jpg" height="290" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small; text-align: left;">Κοιτάζοντας το καρότο που κρέμεται μπροστά μας, δεν βλέπουμε πως οργώνουμε ένα χωράφι καρότα.</span></td></tr>
</tbody></table>
Να έχεις μια ζωή γεμάτη αγάπη, υποστήριξη, όμορφους ανθρώπους και να δείχνεις στα μάτια τους δυστυχισμένος γιατί δεν έχεις χρήματα. Να στεναχωριούνται οι δικοί σου άνθρωποι, που τόσο αγαπάς και θέλεις να τους προστατεύσεις από τη στεναχώρια, γιατί δεν είσαι κάπου σκλαβάκι. Όμορφες σχέσεις να γεμίζουν ένταση, γιατί η έλλειψη δουλειάς φοβούνται πως θα σε καταρρακώσει και θα σε χτυπήσει σε κάτι ψυχοσωματικό. Να μην μπορείς να εξηγήσεις πως ζωντανό σε κρατά η σκέψη και η δημιουργικότητα που είναι η ουσία της εργασίας.<br />
<br />
Χωρίς το ανταλλακτικό μέσο που ορίστηκε στη ζωή μας, τα πράγματα είναι όντως δύσκολα. Είναι όμως πολύ πιο δύσκολα, όταν αυτό που βρήκες "να σε ταΐζει" τελικά σε τρώει. Τρώει το χρόνο, τη δημιουργικότητα, την ενέργεια, τον ύπνο, την ηρεμία, την αυτοδιάθεση, την ειλικρίνεια και τελικά τη ζωή σου κι εσύ πρέπει να σφίξεις τα δόντια και να συνεχίσεις να το κάνεις, γιατί αυτό είναι το σωστό.<br />
<br />
Χιλιάδες άνεργοι πνίγονται καθημερινά μέσα σε τέσσερα ντουβάρια και κοπανάνε από τοίχο σε τοίχο την απόγνωση τους. Εξαθλιώνονται ψυχικά, δεν μπορούν να βιώσουν την αγάπη που πιθανότατα έχουν, νιώθουν ανήμποροι και μόνοι και πολλοί τελικά εγκαταλείπουν. Γιατί;<br />
Έχω ακούσει άνθρωπο, φαντάζομαι κι εσείς πολλούς, να λέει, τι θα πω στο παιδί μου. Πάρε το παιδί και πήγαινε μία βόλτα στη φύση. Ψάξε και μάθε μαζί του, όλα τα βρώσιμα χόρτα που υπάρχουν γύρω μας. Κάνε την ανέχεια παιχνίδι και δημιουργικότητα. Μη μάθεις στο παιδί πως χωρίς χρήμα, δεν υπάρχει χαρά και ζωή.<br />
<br />
Το πόσα μπορούμε να κάνουμε μαζί, είναι αμέτρητα πραγματικά αλλά δεν προσπαθώ πια να πείσω κανέναν γι αυτό. Αν δεν μάθουμε όμως, πως ελεύθεροι και άφραγκοι αλλά με ουσιαστικές ανθρώπινες σχέσεις και σε επαφή με τη φύση, είμαστε τελικά πάμπλουτοι, δεν έχει βήμα μπρος. Δεν έχει βήμα μπροστά, γιατί είναι ξεκάθαρο το που πάει "η αγορά εργασίας", γιατί για τα επόμενα πολλά χρόνια, ακόμη και η αποταμίευση μιας ζωής, δεν θα εξασφαλίζει παρά ψεύτικα στεγανά για τα παιδιά του κόσμου. Αν μπορείς να χαμογελάς και να παραμένεις δημιουργικός παρά την όποια οικονομική κατάσταση, το παιδί θα μάθει πως η ζωή και η ευτυχία δεν είναι οικονομικά θέματα αλλά σχέσεις, επιθυμία και πράξη.<br />
<br />
Κοιτάζοντας το καρότο που κρέμεται μπροστά μας, δεν βλέπουμε πως οργώνουμε ένα χωράφι καρότα. Εμείς τα σπέρνουμε, εμείς τα φροντίζουμε, εμείς τα καλλιεργούμε και άλλοι τα καρπώνονται, αφήνοντας αυτό το ένα πλαστικό καρότο να κρέμεται μπροστά μας, μέχρι να μην βλέπουμε πια τίποτα άλλο. Μέχρι να γίνουμε άχρηστοι και να εκπαιδεύσουμε σωστά την επόμενη γενιά για το ρόλο της, πανομοιότυπο με το δικό μας και εκατομμυρίων ανθρώπων στη ροή της ιστορίας.<br />
<br />
Μην προσπαθείτε να με συνετίσετε με μπαμπούλα τη φτώχεια. Φτώχεια είναι τα χρόνια που πληρωνόμουν για να μη ζω και έπαιρνα τα εύσημα και τους τίτλους. Δεν θέλω να με ακολουθήσει κανείς, ούτε να νουθετήσω κάποιον, το μόνο που θέλω είναι το δικαίωμα στη δημιουργική τεμπελιά που με χαρά ότι καρπούς βγάλει θα τη μοιραστώ με όσους είναι δίπλα μου και τότε θα πολλαπλασιαστούν και θα είναι δικοί μου για πάντα.<br />
<br /></div>
Irosworldhttp://www.blogger.com/profile/00129728185793326579noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3263452400415374277.post-27400508779380921772014-07-11T00:40:00.000-07:002014-07-11T01:01:24.233-07:00Παγκόσμιο κύπελλο αναισθησίας 2014!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
Τελειώνει και αυτό το πανηγυράκι του πολιτισμού, του αθλητισμού, της άμιλλας, των φιλάθλων ανά τη γη. Θα γραφτεί η φετινή παγκόσμια πρωταθλήτρια στην ιστορία με χρυσά γράμματα. Ο πιο σημαντικός παίκτης θα μνημονεύεται παντού. Το φολκλόρ της κερκίδας θα βγαίνει στα αποτελέσματα των φωτογραφιών. Με τα χρόνια, όλα μα όλα θα είναι καταγεγραμμένα και θα συγκινούν. Συζητήσεις θα γίνονται για τα πολλά γκολ των μεγάλων ηττημένων και δόξα και τιμή θα αποδίδεται στους μεγάλους νικητές.<br />
Στην υφήλιο του 2014 θα ξεχαστούν γρήγορα, ακόμη και από όσους τους πρόσεξαν, οι νεκροί γύρω από τα γήπεδα, οι ξεσπιτωμένοι και δαρμένοι "πτωχοί" και γι αυτό άτιμοι και αδέσποτοι που ενόχλησαν τη διοργάνωση της Amstel. Οι χορηγοί δεν ανέχονται τέτοια πράγματα. Οι χορηγοί γεμίζουν φωτεινές επιγραφές γύρω να θαμπώνουν και να μην νιώθουμε το ζεστό αίμα των αμάχων που πεθαίνουν.<br />
Ο Ιούλιος του 2014 θα είναι ο χρυσός μήνας του παγκοσμίου κυπέλλου και η καρδιά όλου του πλανήτη, θα χτυπά στη Βραζιλία, δίπλα στα πτώματα και τους άστεγους. Δεν θα είναι ποτέ ο ματωμένος μήνας της Γάζας. Δεν θα είναι ποτέ ο μήνας των καταπιεσμένων και της ζωής. Θα είναι πάντα ο μήνας των οπαδών, που μόλις κυλά το τόπι, ξεχνούν πως στην αρένα πάντα ένας από τους δύο σκλάβους πέφτει νεκρός.<br />
Μοναδική τρυφερή σχεδόν στιγμή, η κίνηση της Αλγερίας να χαρίσει τα λεφτά στην Παλαιστίνη.... και πάλι όμως, είναι κίνηση αλληλεγγύης από μουσουλμάνο σε μουσουλμάνο και όχι από άνθρωπο σε άνθρωπο.<br />
Ευχαριστώ τους φίλους μου, που δεν ενέδωσαν στη μαγεία της στρόγγυλης θεάς και δεν αναίρεσαν κάθε άποψη που διατυμπάνιζαν πριν τη δουν να κυλάει στο χορτάρι. Αλλά σας παρακαλώ, όλοι οι υπόλοιποι που το απολαύσατε, πάψτε να μου λέτε πως μπερδεύω τον αθλητισμό με την πολιτική, γιατί αυτές οι διοργανώσεις, είναι μόνο πολιτική και μάλιστα βρώμικη και η πλέον ύπουλη.<br />
<br />
Φόρος τιμής για τους νεκρούς που είναι πολλοί περισσότεροι από τα 7 γκολ της Γερμανίας, θα ήταν η αντίδραση μας έστω και για 7 λεπτά, αλλά που; Καλοκαιράκι, θα τελειώσει και αυτή η φιέστα, θα πιούμε κι έναν παγωμένο χορηγό και η ζωή θα κυλά ήσυχα για εμάς, εδώ στη γωνιά της βαλκανικής που όλα και όλοι πωλούνται σε τιμή ευκαιρίας. </div>
Irosworldhttp://www.blogger.com/profile/00129728185793326579noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3263452400415374277.post-19028676365485755202014-05-15T07:47:00.000-07:002014-05-15T07:47:16.302-07:00Προσοχή ακολουθεί πολιτικό μήνυμα για τις δημοτικές εκλογές - Ξάνθη 2014<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: inherit;">Κυριακή κοντή γιορτή φίλοι μου. </span><br />
<span style="font-family: inherit;">Αυτή την Κυριακή μια και η πόλη μας είναι μικρή, προτείνω μία διαδρομή σε όσους θέλουν τόσο πολύ να ψηφίσουν για να αλλάξουν τα πράγματα.</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Ξεκινάμε από το Άλσος. Βλέπουμε τόνους σκουπιδιών. Πλαστικά από καφέδες, προφυλακτικά, μπουκάλια, μέχρι και τηλεόραση πεταμένη μέσα στο ρέμα. </span><br />
<span style="font-family: inherit;">Κατηφορίζουμε και το πράσινο λιγοστεύει, τα σκουπίδια όμως όχι. </span><br />
<span style="font-family: inherit;">Πάμε μια βόλτα από το Λιμνίο. Όμορφο σημείο, μέσα στο κέντρο της πόλης. Ακόμη ένας σκουπιδότοπος, γεμάτος από τις κακές μας συνήθειες.</span><br />
<span style="font-family: inherit;">Δίπλα, ένα σύγχρονο ανενεργό κολυμβητήριο. </span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Παίρνοντας τον δρόμο για την πλατεία, θα δούμε κλειστό πια, το μαγαζί του υπεύθυνου πολιτιστικών εκδηλώσεων της πόλης. Αυτού που επέλεξε να κάνει μια βραδιά, με καλεσμένη τη Τζούλια Αλεξανδράτου και να βάλει χορηγό στο καρναβάλι την Αμστελ και θέμα του καρναβαλιού το μουντιάλ. </span><br />
<span style="font-family: inherit;">Λίγο παραπάνω, στην πλατεία Αντίκα, ένα υπέροχο μικρό μαγαζάκι υπάρχει στη γωνία. Ανήκει στον πρόεδρο της ΔΕΥΑΞ. Παραπλεύρως έχει ένα φρεάτιο που μονίμως μυρίζει άσχημα. Σαν καθ' ύλην αρμόδιος, ο πρόεδρος βρήκε τη λύση. Έβαλε ένα χοντρό μουσαμά και κάλυψε το φρεάτιο για να μη μυρίζει. Δεν έχει σημασία που τα νερά, όταν βρέχει, σε εκείνη τη διασταύρωση κάνουν το δρόμο απροσπέλαστο, σημασία έχει πως πια δεν μυρίζει και μπορεί ο κόσμος να καθίσει στο καφέ.</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Φτάνουμε στην πλατεία και βλέπουμε το νέο μας καμάρι. Την ανανεωμένη πλατεία που κόστισε εκατομύρια και τα τζιμάνια που τη σχεδίασαν να έχουν βάλει κάτω από τον μοναδικό μεγάλο πλάτανο, ένα συντριβάνι και τα παγκάκια απέναντι, μέσα στον ήλιο. Βλέπουμε, πως έχουν κλείσει με πεζόδρομο τον δρόμο που ένωνε τον πάνω με τον κάτω μαχαλά και έχουν διοχετεύσει όλη την κίνηση σε μικρούς στενούς δρόμους, κυρίως της παλιάς πόλης. </span><br />
<span style="font-family: inherit;">Έτσι όπως θα κοιτάς γύρω σου, ίσως αναρωτηθείς, με τέτοια κίνηση και τόσα απροσπέλαστα μέρη, πως θα περνούσε από εδώ ένα ασθενοφόρο. Αλλά μετά θα θυμηθείς, πως το νοσοκομείο που είναι ανάμεσα στα πέντε καλύτερα της χώρας από άποψη υποδομών, δεν λειτουργεί πια. </span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Θα μπορούσες να πάρεις και το αυτοκίνητο και να πας μια βόλτα στο Δροσερό, να δεις κι εκείνους τους β' κατηγορίας ανθρώπους, που ζουν μέσα στην πόλη χωρίς αποχετευτικό σύστημα. Αλλά είναι απροσπέλαστο. Φοβάσαι, εκείνοι έτσι θέλουν να ζουν. </span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Επειδή είναι μακριά αυτή η διαδρομή όμως και ας είναι τόσο μικρή η πόλη μας, θα σου πρότεινα και κάτι άλλο. Να πας με τα πόδια μέχρι το εκλογικό σου τμήμα και να μαζέψεις ότι σκουπίδι δεις στο δρόμο και να το πετάξεις σε έναν κάδο και να έχεις και τα παιδιά σου μαζί. Να πάρεις την απόφαση, να είσαι νοικοκύρης για την πόλη που ζεις και όχι για το σπίτι σου μόνο. Να πάρεις την απόφαση να διεκδικήσεις να λειτουργούν οι υποδομές αυτής της πόλης ή ακόμη καλύτερα, να τις καταλάβεις και να τις λειτουργήσεις, γιατί σε νοιάζει. </span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Η ευθύνη μας φίλε συμπολίτη μου, είναι 365 μέρες το χρόνο. Αυτές που περί άλλων τυρβάζουμε. Η όμορφη πόλη, είναι ακόμη μία πόλη της Ελλάδας της αρπαχτής. Ξέρεις πως οι μισοί από αυτούς που καλείσαι να επιλέξεις, είναι αυτοί που πήραν τις αποφάσεις να γίνει η πόλη με τα χίλια πτώματα. Ξέρεις επίσης, πως δεν μίλησες και δεν αντέδρασες.<br /></span><br />
<span style="font-family: inherit;">Αυτή τη συνειδησιακή διαδρομή, καλό θα ήταν να την κάνουμε στο δρόμο για το εκλογικό τμήμα. Και αν τελικά δεν ψηφίσουμε αλλά νιώσουμε και σκεφτούμε διαφορετικά, θα έχουμε τη δυνατότητα να επηρεάζουμε συχνότερα τα του οίκου μας. </span></div>
Irosworldhttp://www.blogger.com/profile/00129728185793326579noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3263452400415374277.post-18976575345320166182014-05-13T07:15:00.001-07:002014-05-13T07:15:50.643-07:00Conchita Wurst ή στους ντεμέκ ουστ!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; color: #333333; font-size: 13px; line-height: 17px;"><span id="goog_1739083883"></span><span id="goog_1739083884"></span><br /></span>
<span style="background-color: white; color: #333333; font-size: 13px; line-height: 17px;">"Θλιβερής μνημοκληρονομιάς των ερώτων μας ο μαμωνάς </span></span><br />
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: inherit; font-size: 13px; line-height: 17px;">Αναπαραγωγή της ψευτιάς, ξεχασμένη η αλήθεια για μας. </span><br />
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: inherit; font-size: 13px; line-height: 17px;">Το ξέρω σας αρέσει η βιδωμένη σχέση </span><br />
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: inherit; font-size: 13px; line-height: 17px;">Ο εαυτός σου φρίκη στον άλλον να ανήκει"<br />Νικόλας Άσιμος</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; color: #333333; line-height: 17px;"><br /></span>
<span style="background-color: white;"><span style="color: #333333;"><span style="line-height: 17px;">Είμαι από εκείνους που αγνοούσαν πως το περασμένο Σάββατο ήταν η Eurovision. Επίσης αγνοούσα τη συγκεκριμένη συμμετοχή που τόσο αποκαλυπτική αποδείχτηκε. Φυσικά την Κυριακή είχα μάθει τα πάντα για αυτή. Πόσο γελοία είναι η εμφάνιση, πόσο έλλειψη αυτοσεβασμού έχει η πουστάρα και άλλα τέτοια πολλά. Δεν θα μπω στη διαδικασία να μιλήσω για την αντίδραση της εκκλησίας και άλλων συντηρητικών και φανερά φασιστικών ομάδων, αλλά για την αντίδραση των προοδευτικών, αυτών που τόσο εξυπνακίστικα γράφανε την κάθε κομπλεξική παπαριά που σκεφτόταν και σημείωναν από κάτω δεικτικά "Κλαίω"!!!</span></span></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #333333;"><span style="line-height: 17px;"><br /></span></span></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #333333;"><span style="background-color: white; line-height: 17px;">Θα έπρεπε όντως να κλαίνε, αλλά όχι </span></span><span style="background-color: white; color: #333333; line-height: 17px;">από τα γέλια</span><span style="background-color: white; color: #333333; line-height: 17px;"> για την εξυπνάδα που είπαν, μα για την κατάντια τους να μην έχουν κλάψει για τα θύματα των φασιστών στην Ουκρανία για τα εκατοντάδες θύματα στο Αιγαίο, για τους χιλιάδες νεκρούς της κρίσης σε κάθε γωνιά του κόσμου. Θα έπρεπε να κλαίνε για τον μουσάτο με το φόρεμα που στο κατηχητικό απλώνει χέρι σε παιδάκια και μετά η μάνα τους, του φιλάει το χέρι. Θα έπρεπε να κλαίνε, που το ανοιχτό μυαλό τους, φτάνει μέχρι την προστασία του παχέως εντέρου τους. Θα έπρεπε να ντρεπόμαστε όλοι για το φαρισαϊσμό ως αιτία κατάντιας της κοινωνίας, αλλά τσίπα δεν μας έμεινε. </span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; color: #333333; line-height: 17px;"><br /></span>
<span style="background-color: white;"><span style="color: #333333;"><span style="line-height: 17px;">Μάτσο σκατάδες που δεν μπορούν τους πούστηδες, αλλά "αν μου κάτσει κανά καλό πουστράκι θα το γαμούσα". Ανοιχτόμυαλα τίποτα που ρωτάνε τον γκέι-γνωστό που απέκτησαν οικειότητα αν τον παίρνει ή τον δίνει για να τον τακτοποιήσουν στο στρέιτ ντουλαπάκι του μυαλού τους. Προοδευτικά τομάρια που χασκογελούν στη θηλυπρέπεια και το διαφορετικό. Επαναστάτες τις κλανιάς που σου λένε πως δεν μπορώ να βλέπω όμορφες λεσβίες, στεναχωριέμαι. Δώσαμε δωδεκάρι εμείς στο διαφορετικό! Και καλά! Αν ήταν ελληνική συμμετοχή, θα την είχαμε λιθοβολήσει και θα είχαμε σάλο. Όχι! δε με νοιάζει το πανηγυράκι της Ευρώπης με τα σαχλοτράγουδα με ενόχλησαν όμως πολύ, όλοι όσοι σκούζουν για τον ρατσισμό, για το μίσος, για την ξενοφοβία, ακόμη ακόμη και για την ομοφοβία και μπροστά σε μια εικόνα ξένη - επιλογή αυτοδιάθεσης ενός ατόμου- βγάλανε όλο το σκοταδισμό, το μίσος και την κακία τους στη φόρα. </span></span></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #333333;"><span style="line-height: 17px;"><br /></span></span></span>
<span style="background-color: white;"><span style="color: #333333;"><span style="line-height: 17px;">Όλοι αυτοί που μεγαλώνουν παιδιά και δεν ξέρουν τι να τους πουν γι αυτό το πλάσμα που είδαν, είναι οι γονείς των παιδιών που τραμπουκίζουν τους διαφορετικούς συμμαθητές τους στο σχολείο. Είναι οι γονείς που θέλουν το παιδί τους να γίνει "φυσιολογικό" γιατί ο κόσμος είναι κακός και θα πληγωθεί. Είναι οι γονείς, που δεν καταλαβαίνουν, πως ο κακός κόσμος είναι η αφεντομουτσουνάρα τους που γεννά κακούς και εγωιστές, κομπλεξικούς ή ακραία καταπιεσμένους ανθρώπους. Η πατριαρχία απαιτεί να είναι προνόμιο το γεγονός πως κάποιος γεννιέται με αρχίδια αντί για κλειτορίδα και δεν συγχωρεί όποιον επιλέγει διαφορετικά. Να τον χαίρεστε τον κόσμο σας αγαπητοί και να λυπάστε μόνο για τα παιδιά που του αφήνεται, γιατί με αυτά τα μυαλά, θα τον κάνετε χειρότερο! </span></span></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
</div>
Irosworldhttp://www.blogger.com/profile/00129728185793326579noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3263452400415374277.post-64631025479284377182014-01-14T07:01:00.000-08:002014-01-14T07:16:00.873-08:00Ημερολόγιο κανονικότητας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
Εσύ πόσο μικροαστός ήσουν σήμερα;</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjz0NJm61oOiYsClVWPd4IxiJZH6pqwsKJ1AnDZsOYJMVnbrM9v5uVOAXnsWmv8K_JyDEAqMUyc9gfb_-mBb_6v0-5aOo1kaWhkok6IHd9R1JwQEtwF742lG8iuimRGINra0BXhsJAk-gI/s1600/normality-is-paved-road.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="233" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjz0NJm61oOiYsClVWPd4IxiJZH6pqwsKJ1AnDZsOYJMVnbrM9v5uVOAXnsWmv8K_JyDEAqMUyc9gfb_-mBb_6v0-5aOo1kaWhkok6IHd9R1JwQEtwF742lG8iuimRGINra0BXhsJAk-gI/s320/normality-is-paved-road.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Η ελληνική κοινωνία και όχι μόνο, μαστίζεται από έναν
ιδιαίτερο καταναγκασμό στον οποίο όλοι σιωπηλά και ενίοτε φωναχτά συναινούν. Αυτός
ο καταναγκασμός έχει διάφορα ονόματα
αλλά έναν στόχο. Μπορείς να το πεις καθωσπρεπισμό, κανονικότητα, μικροαστισμό, <span lang="EN-US">comme</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">il</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">faut</span>, καλό και ήσυχο άνθρωπο.
Στόχος είναι η ύπαρξη του πλέον ανύπαρκτου, του μέσου πολίτη! Ο μέσος άνθρωπος
βρε αδερφέ, που έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που τον κάνουν πλέον μη
άνθρωπο και στην ουσία μη «κανονικό». </div>
<div class="MsoNormal">
Δεν υπάρχει κανένα σπίτι στην χώρα που
δεν έχει κάτι που θέλει να κρύψει. Έναν ανάπηρο, έναν φυλακισμένο, έναν
εθισμένο, έναν με ψυχολογικά προβλήματα, έναν κλέφτη, έναν πότη, έναν ομοφυλόφιλο,
έναν τζογαδόρο, έναν «αλήτη», έναν «κακό», έναν «λάθος». </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Έτσι φτάνουμε στην ψεύτικη μικροαστική κοινωνία, στην οποία
ζούμε σήμερα. Ο καλύτερος ψεύτης ή ο περισσότερο καταπιεσμένος, είναι αυτός που
χαίρει της μεγαλύτερης εκτίμησης. Αυτούς επιλέγουμε και για πολιτικούς. Αν
κυκλοφορήσει μια φωτογραφία ενός πολιτικού που έπινε, γλεντούσε, έπαιρνε
ναρκωτικά, έκανε μπάνιο γυμνός, όλοι σπεύδουν να τον καταδικάσουν και αυτός σπεύδει
να αποδείξει την κανονικότητα του. Λες και μπορεί να σου λύσει τα προβλήματα,
κάποιος που δεν τα βίωσε ποτέ. Λες και μπορεί να οραματιστεί μια καλύτερη ζωή
για όλους, κάποιος που δεν τσαλάκωσε σε μια όμορφη στιγμή τη σοβαροφάνεια του
για να χαρίσει γέλιο και αγάπη στην παρέα του. Λες και όλα όσα πραγματικά
οδήγησαν σε εξέλιξη, δεν είναι επιτεύγματα παράξενων ανθρώπων, τους οποίους
επιβάλλεται να θαυμάζουμε αλλά απαγορεύεται να μιμηθούμε με το να αφεθούμε στη
δική μας ιδιαιτερότητα και στην υπέροχη δημιουργικότητα που αυτή μπορεί να
κρύβει.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Για να εκτιμήσουμε και να εμπιστευτούμε κάποιον, θα πρέπει
να ήταν το πιο μουρόχαυλο και ανταγωνιστικό, χωρίς φίλους και τρέλες, παιδί στο
σχολείο. Θα πρέπει να ήταν υποδειγματικό παπαδοπαίδι και να κρατά τα
εξαπτέρυγα. Θα πρέπει να είναι το υποταγμένο στρατιωτάκι που έλεγε πάντα ναι.
Θα πρέπει να ήταν καλό παιδί, καλός μαθητής, καλός γιος, καλός φοιτητής, καλός
φαντάρος, καλός οικογενειάρχης, καλός σύντροφος, καλός εργάτης ή καλός
εργοδότης, ετεροφυλόφιλος, αδύνατος, γυμνασμένος, αρτιμελής και ποτέ μα ποτέ να
μην ήθελε κάτι άλλο πέρα από το να είναι πρότυπο. Αυτή η κανονικότητα που
πνίγει τον πολυσχιδή και πολυδαίδαλο χαρακτήρα του καθενός. Αυτή η μανία του
καθωσπρεπισμού που επιβάλλει να ζούμε σε ένα ψέμα που δεν έχει καμία σχέση με εμάς.
Αυτό είναι που λένε μετά «πέσαμε από τα σύννεφα, ήταν τόσο καλό παιδί, που δεν μας
πέρασε ποτέ από το μυαλό». Έσκασε κυρία μου! Έσκασε να προσποιείται πως είναι
καλύτερος από εμάς. Γιατί εμείς μέσα μας ξέρουμε, πως δεν είμαστε η εικόνα μας.
</div>
<table align="left" cellpadding="0" cellspacing="0">
<tbody>
<tr>
<td height="0" width="77"></td>
</tr>
<tr>
<td></td>
<td></td>
</tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgR0d7KjDJhkEC2XjKPu0wnxPGX34okssCndPinkFGKaUXxnZg9fUS7ppxzuvauuarhLLfMGPEna6REoHJcjRF3AjJ21jqk017QMbNTuxPEASEi6qnYpoQaK-AfwICjWANh_wvp7Lcw5hk/s1600/normality.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="235" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgR0d7KjDJhkEC2XjKPu0wnxPGX34okssCndPinkFGKaUXxnZg9fUS7ppxzuvauuarhLLfMGPEna6REoHJcjRF3AjJ21jqk017QMbNTuxPEASEi6qnYpoQaK-AfwICjWANh_wvp7Lcw5hk/s320/normality.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<!--[if gte vml 1]><o:wrapblock><v:shape id="_x0032__x0020_-_x0020_Εικόνα"
o:spid="_x0000_s1027" type="#_x0000_t75" alt="normality.jpg" style='position:absolute;
margin-left:58pt;margin-top:-.55pt;width:264.65pt;height:161.2pt;z-index:2;
visibility:visible;mso-wrap-style:square;mso-wrap-distance-left:9pt;
mso-wrap-distance-top:0;mso-wrap-distance-right:9pt;
mso-wrap-distance-bottom:0;mso-position-horizontal:absolute;
mso-position-horizontal-relative:text;mso-position-vertical:absolute;
mso-position-vertical-relative:text'>
<v:imagedata src="file:///C:\Users\kiriaki\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image003.jpg"
o:title="normality"/>
<w:wrap type="topAndBottom"/>
</v:shape><![endif]--><!--[if !vml]-->
<!--[endif]--><!--[if gte vml 1]></o:wrapblock><![endif]--></div>
<div class="MsoNormal">
Φοβόμαστε τόσο πολύ τη διαφορετικότητα μας, που πασχίζουμε
όλοι μέρα να γίνουμε ίδιοι, με αυτό που μας λένε πως είναι σωστό. Φοράς τις πυτζάμες
σου και βγαίνεις στο δρόμο και είσαι τρελός. Μετά από ένα μήνα, το λέει ο οίκος
<span lang="EN-US">Channel</span> και τα ΜΜΕ και
πλέον είναι λογικό και όμορφο και στυλάτο και το κάνουμε όλοι. Αυτό γίνεται
γιατί κατά βάθος όλοι ζηλεύουμε λίγο (έως αφάνταστα) τον τρελό και διαφορετικό
που αδιαφορεί για τις συμβάσεις και ζει τη ζωή του για εκείνον. Όχι δεν μιλώ
για ένα εγωιστικό πλάσμα που αδιαφορεί για το αν πληγώνει τους γύρω του ή αν
κάνει κακό. Μιλώ για κάποιον που κάνει πράξη την αυτοδιάθεση και δεν αποδέχεται
ως ταμπού την ομοφυλοφιλία του, την επιθυμία του να είναι πολυγαμικός, την
επιλογή του να δοκιμάζει γεύσεις που μπορεί να τον παχύνουν, το θάρρος να
υποστηρίζει τις επιλογές του, χωρίς να φοβάται την άλλη ανύπαρκτη κυρία, την
κοινή λογική που διαμορφώνει την κοινή γνώμη. Επίσης αυτός είναι και ο λόγος που
η τρέλα του γίνεται τρεντ. Γιατί αν γίνει τρεντ να υιοθετείς την τρέλα τη δική σου
και όχι την τρέλα του άλλου, δεν θα υπάρχει πια ομοιομορφία, ούτε υποταγή, ούτε
μαζική παραγωγή. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Έρχεται απέναντί σου ένα κουστουμαρισμένο λαμόγιο γεμάτο
καθωσπρεπισμό και σου λέει πως δεν είσαι σοβαρός γιατί φοράς φτερά στο κεφάλι
και κάνεις μπουρμπουλήθρες. Ε όχι ρε φίλε, εσύ δεν είσαι σοβαρός και όλοι όσοι
σε εμπιστεύονται γιατί έχεις κάνει την ψευτο-συντήρηση αποθήκη καμουφλάζ για
την κλεψιά και το ψέμα σου. Αυτοί δεν
είναι σοβαροί που κρίνουν τα βιβλία από τα εξώφυλλα. Από τη στιγμή που δεν
καταπιέζω τον αυθορμητισμό, το γέλιο, την όρεξη για ζωή και αυτό το κάνω, χωρίς
να πειράζω ή να εισβάλω στη ζωή και το πορτοφόλι κανενός, είμαι πολύ πιο τίμιος
και ειλικρινής από εσένα. Απλά η αλήθεια είναι, πως η κοινωνία μας, θα
προτιμήσει εσένα. Έτσι, η ζωή μας γίνεται όλο και χειρότερη και αναρωτιόμαστε
γιατί. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ας δοκιμάσουμε όλοι να κρατήσουμε ένα ημερολόγιο
κανονικότητας καθημερινά. Πόσες φορές καταπιέζουμε αυτό που νιώθουμε και αυτό
που θέλουμε να πούμε, να κάνουμε, να είμαστε, για να μην είμαστε παράξενοι και
θα καταλάβουμε από πού προέρχονται όλα αυτά τα απωθημένα, η κακία, η μιζέρια, η
ζήλια, η ψευτιά, η κακή υγεία, η κακή κοινωνία, η κακή ζωή. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Η εισαγωγή της αμαρτίας και των κανόνων συμπεριφοράς από τη θρησκεία, έβαλε το
πρώτο λιθαράκι. Ο καπιταλισμός πολλές εκατοντάδες χρόνια μετά, άνοιξε την
κλειδαρότρυπα που χρόνια αποζητούσαμε στη ζωή των διευθυντών της κοινωνίας μας.
Τότε πια αποκτήσαμε τη συνολική εικόνα της προσποίησης που οδηγεί κάποιον στην
κορυφή του λασπόβουνου. Το εκπαιδευτικό σύστημα φροντίζει να ευνουχίζει την
ελευθερία από κοινωνικές συμβάσεις που έχουν τα παιδιά με μπόλικη τιμωρία,
στιγματισμό και ασύστολα ψεύδη. Η ελληνική
επαρχία είναι ο καλύτερος τρόπος να τα παρακολουθήσει κανείς όλα αυτά τα σε
ζωντανή μετάδοση. Η αλήθεια της ημέρας και η αλήθεια της νύχτας. Η αλήθεια της ανοιχτής
και της κλειστής πόρτας. Η αλήθεια, που δεν είναι αλήθεια, αλλά ένα σύνολο
κανόνων καταπίεσης και απόκρυψης της ζωής που ζούμε και της ζωής που θα
μπορούσαμε να ζούμε.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixWGuGHcP2AzVBC6pauu6sXZ9yjQEZts22Rv4kipEQUV4_LgSNoXt7drpIR8mMu0-smJETJLvIivVt-p7kgbUI9Wzt87V78S4xUiSigon6WkPLmVJriL9gONqP9GU4lg5PAwddh9KHOtE/s1600/occupy-your-mind.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="295" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixWGuGHcP2AzVBC6pauu6sXZ9yjQEZts22Rv4kipEQUV4_LgSNoXt7drpIR8mMu0-smJETJLvIivVt-p7kgbUI9Wzt87V78S4xUiSigon6WkPLmVJriL9gONqP9GU4lg5PAwddh9KHOtE/s320/occupy-your-mind.png" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
Είναι και αυτό κομμάτι της συνείδησης που πρέπει να
αποκτήσουμε για να οικοδομήσουμε έναν καλύτερο κόσμο. Η αλήθεια μας χωρίς μακιγιάζ.
Η περισυλλογή για το τι θα κάναμε αν κανείς δεν μας έκρινε και δεν μας τιμωρούσε.
Αν πλέον γι αυτές τις σκέψεις δεν θα ντρεπόμαστε και δεν θα φοβόμαστε, θα
έχουμε αποκτήσει όντως μία συνείδηση που ταιριάζει στο θαύμα μέσα στο οποίο
έχουμε γεννηθεί και δεν θα έχουμε την ελπίδα αλλά τις βάσεις για ένα καλύτερο
κόσμο. <br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
</div>
Irosworldhttp://www.blogger.com/profile/00129728185793326579noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3263452400415374277.post-48276449776174996732013-12-30T15:01:00.000-08:002013-12-30T15:07:14.420-08:00Ευχές για το 2014!!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDy6C4NJnGHqLRphHgYkXjAmQoyfAJ1GZ41fwRj7srujtTnWJzfJjnOdX-oSbn2eqGgfdM74GmPxjqEQcP6TAgWpClBGiChiLimqeKP1DIxn1cCb9MDcIWRLoL2Hg76EeLSfiFkWwFwuc/s1600/elves.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDy6C4NJnGHqLRphHgYkXjAmQoyfAJ1GZ41fwRj7srujtTnWJzfJjnOdX-oSbn2eqGgfdM74GmPxjqEQcP6TAgWpClBGiChiLimqeKP1DIxn1cCb9MDcIWRLoL2Hg76EeLSfiFkWwFwuc/s1600/elves.jpg" /></a><span style="font-family: inherit;">Εικόνες από ένα κάποιο μέλλον, μάλλον, φανταστικό και
εικόνες από ένα υπαρκτό παρόν με δόσεις φαντασιώσεων. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">Κάποτε, που λέτε,
φανταζόμουν, πως το 2014 θα έχουμε όλοι ιπτάμενες μηχανές και μια απλουστευμένη
ζωή στραμμένη στη δημιουργία. Η τεχνολογία πλέον θα είχε φτάσει σε τέτοιο επίπεδο,
που μόνο η εξέλιξη μας συνολικά, θα ήταν ο στόχος της ζωής μας. Θα ήταν μια
πολύ ενδιαφέρουσα κοινωνία, αν και λίγο αποξενωμένη από τη φύση. Από πού άραγε
να μου είχαν γεννηθεί αυτές οι ιδέες και γιατί υπάρχουν εξωγήινες απειλές και
ολικές καταστροφές του περιβάλλοντος σε αυτές τις κοινωνίες; Είναι όλα τόσο
φανταστικά και ανέφικτα ή κάποια μπορεί να είναι και αλήθεια; Και αν ναι, ποια;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">Πέρασαν καιροί και χρόνοι και το 2014 φτάνει αύριο. Και ως
ώριμο πλέον παράγωγο της εποχής μου σκέφτομαι όλα αυτά που κάποτε φανταζόμουν.
Και αναρωτιέμαι! Γιατί δεν έχουμε όλοι ιπτάμενες ηλεκτρικές μηχανές; Γιατί δεν
έχουμε λύσει τα χέρια μας, ώστε να είμαστε μόνο δημιουργικοί πλέον και όχι
σκλάβοι; Γιατί η κοινωνία δεν έχει καταφέρει με τόσα που έχει μάθει να είναι
τουλάχιστον ευγενική; Γιατί ακόμη όλοι σκοτώνονται για κάτι που δεν υπάρχει,
ενώ άλλοι πεθαίνουν γιατί δεν έχουν τροφή και νερό, αυτά που οι πρώτοι πετούν με αλαζονεία;
Γιατί οι Μαρίες Αντουανέτες το 2014 δεν έχουν ακόμη απαγχονιστεί; Πως γίνεται,
να μην βλέπουν όλοι οι άνθρωποι
παγκόσμια, ότι η μάζα, οι φτωχοί, οι σχεδόν όλοι, πάντα πεθαίνουν μαζικά και
ποτέ εκείνοι, οι λίγοι, οι καλοί, οι σημαντικοί; Πως γίνεται ενώ υπάρχουν δομές
που μπορούν να στηρίξουν δυο κόσμους και τεχνολογία για να τις αναπτύξει, τεχνογνωσία για να λειτουργούν όλα, όλοι εμείς να αποδεχόμαστε αυτά
τα εργαλεία να υπάρχουν για το κέρδος και όχι για να ζούμε όλοι μας μια όμορφη
ζωή;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">Στο σημείο που συγκλίνει η φαντασία μου για το 2014 με την πραγματικότητα, είναι οι ανύπαρκτοι εχθροί, από τους οποίους μας σώζουν πάντα, οι υπαρκτοί τύραννοι. Αυτό είναι το ίδιο ανυπέρβλητο σημείο και το μόνο που θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι στη φύση του ανθρώπου. Πάντα πρέπει να φοβάται κάτι ανύπαρκτο και να στηρίζει τη σωτηρία του σε αυτόν που φορά το σεντόνι και τον κυνηγά. Δεν νομίζετε κι εσείς, ότι φτάνει πια; Όχι μόνο εδώ, σε αυτή την καταντημένη γωνίτσα αλλά παντού. Πεθαίνουν οι άνθρωποι για την υπερθρησκεία, για το υπερέθνος, για την υπερεταιρία, υπέροχα μονάχοι. Αντί να ζουν με σεβασμό και μια ελάχιστη ένδειξη αντίληψης της ασημαντότητας του καθενός μας μέσα στην μοναδική ιδιαιτερότητα του.</span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">Εύχομαι σε όλους μας για τη νέα χρονιά να έχουμε δύναμη,
υγεία και αγάπη, για να έχουμε την επιθυμία να οραματιζόμαστε και να δουλεύουμε
μαζί για ένα καλύτερο κόσμο. Αυτό δεν θα γίνει </span>υπακούοντας<span style="font-family: inherit;">, απαιτεί να αναλάβουμε να λειτουργήσουμε τις δομές
χωρίς αυτούς που τις όριζαν ως τώρα. Εγώ κι εσύ, μαζί με όλους τους άλλους. Σαν
την ΕΡΤ, σαν τη ΒΙΟΜΕ, όλα! Καλή μας χρονιά. </span></div>
</div>
Irosworldhttp://www.blogger.com/profile/00129728185793326579noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3263452400415374277.post-29138112755631168622013-10-23T07:29:00.001-07:002013-10-23T07:32:44.876-07:00Ζήτω το ελληνικό νεοφιλελεύθερο προλεταριάτο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5WfGtzq9idDiGlcTavO9GDPiFAZN0y-nxewLOPDnI0io5Et4Jw4-UoTt1GuaCteYaBhphcrDTDuCPrnahAjySW2Vu6w9nS_Vn4rhNVKfImc_-OW179GBJGHCzYPSYeOlNpGVwWwgUsXE/s1600/kolobaro1500x375.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5WfGtzq9idDiGlcTavO9GDPiFAZN0y-nxewLOPDnI0io5Et4Jw4-UoTt1GuaCteYaBhphcrDTDuCPrnahAjySW2Vu6w9nS_Vn4rhNVKfImc_-OW179GBJGHCzYPSYeOlNpGVwWwgUsXE/s320/kolobaro1500x375.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
Η ιστορία αυτή δεν σκοπεύει την αγιοποίηση ή τη στοχοποίηση κανενός. Είναι ίσως μια εξομολόγηση που έπρεπε να έχω κάνει σε κάθε περιστατικό επί τόπου αλλά δεν έκανα. Είναι γεγονότα που με έθιξαν και προσωπικά, ακόμη και αν δεν εμπλεκόμουν με κανένα άλλο τρόπο πέραν του θεατή (εγώ με έβαλα σε αυτή τη θέση και οι φόβοι μου). Ίσως ο τίτλος να παραπλανεί αν και νομίζω πως δεν είναι και λανθασμένος. Εσείς θα το κρίνετε.<br />
<br />
Είμαστε στο έτος 2013 σε ένα νησάκι κάπου στην Ελλάδα. Ας το ονομάσουμε Φρικονήσι για λόγους ευκολίας. Σε αυτό το υπέροχο νησί υπάρχει μία κοινότητα μικροπωλητών. Κοινότητα μόνο λόγω γειτνίασης και όχι λόγω κάποιων κοινοτικών σχέσεων μεταξύ των μελών που την απαρτίζουν. Ίσως φαίνεται παράξενο εξ'αρχής αυτό, μιας και μιλάμε για ανθρώπους που έχουν επιλέξει έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής και βιώνουν τις δυσκολίες του δρόμου. Αναμενόμενο θα ήταν να υπάρχει αλληλεγγύη και κατανόηση στους κόλπους μιας τέτοιας αναγκαστικής συνύπαρξης, η αλήθεια είναι όμως, ότι κάτι τέτοιο ανήκει σε μία μάλλον φιλολογική προσέγγιση και όχι στην πραγματικότητα του 2013.<br />
<br />
Η κοινότητα αυτή είχε από όλα. Είχε χειροτέχνες χίππιδες, new age style, μικρομαφιόζους, ξένους (μετανάστες και τουρίστες που έβγαζαν τα έξοδα τους από τον πάγκο), τσιγγάνους, πανέξυπνους και μορφωμένους, αμόρφωτους και ανόητους, ντόπιους, εμπόρους, χομπίστες, ρομαντικούς, κακούς, σπάταλους και σπαγκοραμμένους. Από όλα και από όλους είχε. Δεν είχε όμως ειλικρίνεια, δεν είχε σχέσεις (όχι πέραν από τις ήδη δομημένες), δεν είχε ομόνοια, δεν είχε αλληλεγγύη, δεν είχε ανθρωπιά. Χειρότερο νομίζω όλων, ήταν ο φόβος ή η αδιαφορία που είχαμε όλοι, να "χωθούμε" σε κάποιους με άσχημη συμπεριφορά που την αντιμετωπίζαμε και οι μεν και οι δε με σιωπή.<br />
<br />
Ευχάριστη παρουσία για μένα με ιδιαίτερη καθαρότητα είχε το τσιγγάνικο ζευγάρι της ιστορίας. Η ανθρωπιά και η επιθυμία να μοιραστεί. Θα βάλω λοιπόν αυτούς στο κέντρο και θα περιγράψω τρία περιστατικά. Αυτόν ας τον πούμε Χαλήλ και αυτήν ας την πούμε Βαρβάρα.<br />
Ο Χαλήλ και η Βαρβάρα είχαν το αυτοσχέδιο κάρο-τροχόσπιτο πίσω από την πιάτσα που άνοιγαν οι πάγκοι. Φτιάχνουν καλάθια και τα πουλούν. Κάθε πρωί η Βαρβάρα με σκούπα και φαράσι σκούπιζε το χώμα γύρω από τον πλάτανο και καθάριζε το μέρος από γόπες και σκουπίδια που οι πολιτισμένοι της κοινότητας πετούσαμε. Είναι "αλήθεια" πως οι γύφτοι έχουν μία τάση στη βρώμα, αυτοί όμως βρε παιδί μου, πολύ καθαροί. Μάλλον επειδή εμείς οι φυσιολάτρες δεν συμμεριζόμασταν την ανάγκη τους η φύση να μοιάζει με φύση και όχι με παραφύσιν βιασμό από σκουπίδια και αποτσίγαρα.<br />
<br />
Μια μέρα η Βαρβάρα έβρασε καλαμπόκια και μας κέρασε. Το πήρα ευχαρίστως και πριν την πρώτη δαγκωνιά, με ρωτάει ένας συνάδελφος (ο οποίος είχε ως βασική ενασχόληση τη θετική ενέργεια και το φιλτράρισμα της αρνητικής) "καλά τώρα αυτό θα το φας;". Απαντάω θετικά, καθώς αυτό το σκοπό είχα και ακούω το συγκλονιστικό "που ξέρεις που το είχε πριν η γύφτισσα και θα το φας". Ζντοοοοοιιιιιινγκ! Αυτό το σχόλιο, ήταν για τη γυναίκα που κάθε πρωί φρόντιζε να είναι το μέρος λαμπίκο, από κάποιον σαν εμάς που δεν το είχε ποτέ κατά νου, να προσφέρει στον εαυτό του και στους άλλους μια τέτοια υπηρεσία ανιδιοτελώς. Η αντίδραση μου φυσικά δεν ήταν φιλική. Τον έλουσα με ένα σωρό κοσμητικά περί ρατσισμού, μίσους και περιθωριοποίησης. Αυτό έγινε γιατί με έπαιρνε και γιατί ήταν ήρεμος και φιλικός. Γιατί στο τρίτο περιστατικό που ακολουθεί, απλά μουγκάθηκα.<br />
<br />
Κοντά στο τέλος της σεζόν, με φωνάζει ο Χαλήλ και μου λέει πως για προσωπικούς λόγους θα φύγει νωρίτερα και ήθελε να μου προτείνει να πάρω το μέρος του. Μου είπε: "Εσύ φώτα καλά δεν έχεις και δεν μπορείς να δουλέψεις εκεί που είσαι. Τώρα που θα φύγω έλα στη θέση μου για να είσαι ανάμεσα στους άλλους δύο που έχουν δυνατά φώτα και να μπορείς να δουλέψεις." Με συγκίνησε πολύ και του είπα, να το πει και στους άλλους δύο για να μπω εκεί ανάμεσα στο μέρος του. Και οι δύο του είπαν σαφώς πως είναι καλή ιδέα και θα το κάνουμε έτσι. Την άλλη μέρα που ο Χαλήλ είχε φύγει, το σημείο όπου έστηνε, είχε μικρύνει πολύ ξαφνικά και δεν χωρούσα. Οι δύο που το προηγούμενο βράδυ συμφώνησαν ασυζητητί, με κοιτούσαν και μου έλεγαν "καλά εδώ θα μπεις, δεν βλέπεις πως δεν χωράς" και μεταξύ σοβαρού και αστείου " να είχες καλύτερα φώτα που θέλεις να κουνηθούμε εμείς για να βολευτείς, πως την είδες;" Εκεί πάγωσα. Πήρα τα μπογαλάκια μου και γύρισα στο σημείο που ήμουν. "Τι να κάνω τώρα φασαρία και τι να τους πω που δεν πέρασε ούτε 24ωρο από την κουβέντα μας και δεν ντρέπονται" σκεφτόμουν "ας κάτσω ήσυχα στο μέρος μου και ας μην προκαλέσω άσχημο κλίμα μεταξύ μας". Η αλήθεια είναι όμως πως πληγώθηκα και με πείραξε που κανείς δεν θα αποκαλέσει γύφτους (με όσα στερεότυπα επισύρει ο χαρακτηρισμός) τους δύο γαλανομάτηδες (έτυχε να είναι, τι να κάνουμε) που με έδιωξαν και αποκαλούν γύφτους το Χαλήλ και τη Βαρβάρα, οι οποίοι χωρίς να μας συνδέει καμία ιδιαίτερη σχέση, μου φέρθηκαν τόσο όμορφα και ανθρώπινα καθ΄όλη τη διάρκεια της συνύπαρξης μας.<br />
<br />
Οι γύρω μου είχαν τη στόφα του επιχειρηματία που θέλει να εκμηδενίσει τον ανταγωνισμό και να κρατά το κεφάλι του ήσυχο. Σιωπούσαν στον μικρομαφιόζο που κάνει κουμάντο και τραμπουκίζει (σε όσους τον παίρνει) και σιωπούσα κι εγώ. Προτίμησαν να υπακούσουν στην εντολή-απειλή του δημάρχου και να πολεμήσουν τον διπλανό που τους πιάνει το χώρο. Αυτοί είναι το προλεταριάτο στο Φρικονήσι με την αστική ταξική συνείδηση. Οι στίχοι που κολλάνε παντού κολλάνε κι εδώ.<br />
"Μα από την κόλαση μου σου φωνάζω<br />
η εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω"<br />
<br />
Να με συγχωρήσουν όσοι αναγνωρίζουν τον εαυτό τους "στους κακούς" της ιστορίας, μόνο για ένα πράγμα, που δεν είχα το κουράγιο και τη δύναμη να τους τα πω στα μούτρα εκείνη τη στιγμή. Και να με συγχωρήσουν κυρίως εκείνοι που αν τους βοηθούσα τότε θα ήμασταν και οι δύο πιο δυνατοί. Δεν έπρεπε να έχω ξεχάσει τα ευχαριστήρια από τους μικροπωλητές στη χρυσή αυγή που "καθάρισαν" τον τόπο από τους άλλους, τους ξένους, τους μαύρους, τους τσιγγάνους. Όλους αυτούς δηλαδή που η δουλειά τους είναι να κλέβουν, να απαγάγουν παιδιά και να εγκληματούν γενικά και όχι να προσπαθούν για το μεροκάματο κι αυτοί, όπως εμείς οι υπόλοιποι, οι σωστοί και καθαροί.<br />
<br />
ΥΓ: Μου πήρε δύο μήνες να μπορώ να μιλήσω για όσα είδα και έζησα και πάλι δεν θίγω πολλά από τα τόσα που ήταν πραγματικά σοκαριστικά, καθώς ήμασταν μια μικρογραφία της κοινωνίας, της τάξης των 30 το πολύ ανθρώπων σε ένα ιδανικό μέρος για να ξεπεράσει κάποιος τη μικρότητα του. Η απογοήτευση μου ήταν τόσο μεγάλη, που έλεγα πως δεν θα ασχοληθώ ξανά με την πολιτική και τον αγώνα καθώς ο νεοφιλελευθερισμός έχει τις ρίζες του στη βάση και γι αυτό είναι τόσο ανεκτή από τους περισσότερους η κορυφή. Όμως οι εξελίξεις γύρω μου, μετά την μικρή, ανώδυνη και αναίμακτη ιστοριούλα μου, δεν μου δίνουν αυτή την πολυτέλεια. Ο φόρος είναι ο πόνος, το μίσος, το αίμα, ο θάνατος, ο διασυρμός ανθρώπων και δεν υπάρχει περιθώριο απογοήτευσης αλλά ανασκούμπωμα και αγώνας. </div>
Irosworldhttp://www.blogger.com/profile/00129728185793326579noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3263452400415374277.post-41823166198409927342013-04-06T09:00:00.001-07:002013-04-06T09:00:42.568-07:00Η συγκαλυπτική κοινωνία και το έγκλημα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8-ti5MrqOp4c8cty7_nTmK7mDzsg4z4tdHk0PyTIm1R-ucXvHHarJ_lyGP0gJFOwsM7SwyEwCWk0xvvMS0005vIGXFciuIquFmpJmAiQ217IfnCwszlAgvCmwsEMgG8aSIF3c1cHSJEg/s1600/omerta.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: inherit;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8-ti5MrqOp4c8cty7_nTmK7mDzsg4z4tdHk0PyTIm1R-ucXvHHarJ_lyGP0gJFOwsM7SwyEwCWk0xvvMS0005vIGXFciuIquFmpJmAiQ217IfnCwszlAgvCmwsEMgG8aSIF3c1cHSJEg/s400/omerta.jpg" width="400" /></span></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">Κοινωνικός και πολιτικός στρουθοκαμηλισμός – Ελλάδα 2013</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">Εν μέσω μιας λαίλαπας από μάσκες που πέφτουν και πλήρους
απογοήτευσης, στους δρόμους επικρατεί μια τρέλα. Δεν ξέρεις τι μπορεί να
συναντήσεις, από καβγάδες πενηντάχρονων οδηγών, μαχαιρώματα, χρυσαυγίτες,
κυνηγητό, βία, πρέζα, νεύρα, χαμός. Αλλά κυρίως αλλού, Αθήνα, Θεσσαλονίκη,
γενικά αλλού. Πως μπορεί να γίνει το ίδιο σε μια επαρχία; Στην Ξάνθη αν
αλλάξεις πλευρό στον ύπνο σου, μπορεί το πρωί να το μάθεις από το γείτονα.
Ξαφνικά γίνεται κάτι τέτοιο στην κεντρική πλατεία της πόλης, υπάρχει ένα
υπόκωφο βουητό και κανείς δεν λέει και δεν κάνει τίποτα; Πρέπει να έχουμε στάση
της μειονότητας και να παρακολουθούμε καταδικάζοντας τον "εθνικισμό"; Δεν είναι υπόθεση όλων η φασιστική
δράση στην πλατεία; Τα παιδιά όλης της πόλης, σε άλλη κεντρική πλατεία θα πάνε;
Θα νιώθουν ασφαλείς οι Ξανθιώτες με ροπαλοφόρους που τραμπουκίζουν τα παιδιά κάποιων, κάποιων μουσουλμάνων, κάποιων αριστερών, κάποιων αναρχικών, κάποιων "διαφορετικών"; Δεν
μπορώ να καταλάβω και προσπαθώ. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">Αν δούμε τη γενικότερη σιωπή της κοινωνίας σε πολλά, θα
κατανοήσουμε το υπόκωφο βουητό. Στις 9 Μάρτη, έγινε μία πορεία – εκδήλωση για
τη βία κατά των γυναικών. Είχε μεγάλη συμμετοχή από πολλές ομάδες πανελλαδικά
αλλά είχε μικρή σχετικά συμμετοχή από Ξανθιώτες. Τα στένσιλ και τα τρικάκια
κάποιων ομάδων θεωρήθηκαν βίαια και προκλητικά. Έγινε πάλι ένας υπόκωφος ντόρος
γι αυτό. Όχι για τους χίλιους ή και παραπάνω ανθρώπους, άντρες και γυναίκες από
όλη την Ελλάδα που ήταν στο δρόμο για να διαδηλώσουν ενάντια σε ένα κοινωνικό
και πολιτικό φαινόμενο που ΔΕΝ αφορά το εισόδημα τους, αλλά τα τρικάκια και τα
στένσιλ που ήταν βίαια. Μερικά από τα θέματα που κατήγγειλε η συγκεκριμένη εκδήλωση, ήταν η
υποκρισία, η συγκάλυψη, η θυματοποίηση και η σιωπή ή αυτό το υπόκωφο
βουητό, που γίνεται σε φάσεις κραυγή κανιβαλισμού. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">Από καιρού εις καιρόν στην περιοχή έχουν γίνει ρατσιστικές
επιθέσεις. Νύχτες έγραφαν σε τοίχους συνθήματα μίσους. Πάντα, υπήρχε εσπευσμένα
η συγκάλυψη από όλες τις πλευρές, το υπόκωφο βουητό και η υποκρισία, πως δεν
ξέρουν, πως δεν παίρνουν θέση, πως δεν έμαθαν. Μια ισορροπία εύθραυστη. Παρόλα
αυτά οι ίδιοι άνθρωποι συναναστρέφονται και συνυπάρχουν κανονικά και φιλικά στη
μικρή κοινότητα της περιοχής. Συνεργάζονται, είναι γείτονες, είναι ζευγάρια,
είναι γνωστοί. Κι έτσι ξαφνικά, βρέθηκαν 30-40 τύποι και βγαίνουν στην πλατεία
οπλισμένοι κυνηγώντας αυτούς τους συνανθρώπους σου, που μοιράστηκες το ίδιο
θρανίο μαζί τους και μοιράζεσαι την καθημερινότητα σου σε όλη σου τη ζωή και
εσύ σιωπάς; Είναι δυνατόν να προκάλεσαν τα βίαια στένσιλ και όχι η φυσική βία
από μια συμμορία συγκεκριμένων ανθρώπων που δρουν ανεξέλεγκτα στην πόλη; </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"> Βέβαια τολμώντας να
εκφράσω την απορία μου και να ζητήσω από όλους να αντιδράσουμε μαζικά, μου
είπαν πως ανάβω το φυτίλι. Εγώ το ανάβω, που μιλώ γι αυτό και όχι οι τραμπούκοι
με τα λοστάρια που το έκαναν. Όπως η ανακοίνωση της ΧΑ πως αντιεξουσιαστές
χτύπησαν άνθρωπο στην πλατεία. Και όχι μόνο όσοι το παρακολούθησαν, αλλά όλοι, ξέρουν
τι πραγματικά συνέβη και ποιος χτύπησε ποιον και γιατί. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">Ο μόνος τρόπος να
αντιμετωπιστεί ο φόβος, είναι να πάψεις να φοβάσαι και αυτό μπορεί να το κάνει
μόνο ο διπλανός σου, που θα σταθεί δίπλα σου, όταν πιο πολύ φοβάσαι. Με
συγκάλυψη, υποκρισία και σιωπή, κινδυνεύουμε να ζήσουμε ως θύματα τη ζωή μας,
ανάμεσα σε «φρουρούς της νομιμότητας» που είναι η πηγή της ανομίας. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgC8s9yl98cmdTxYqQt524R28m_9YCXSbsFWdLEpEkIlOMrTj9Cj6gUTkzR_zadENYzpZuwDMMNnAW1L123EH9ehCi22Ui-5MYCkOKfpAu2fwG0bumzQ3rgW5yN5wWMzKUCwe6wuWZ4pVs/s1600/roloi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: inherit;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgC8s9yl98cmdTxYqQt524R28m_9YCXSbsFWdLEpEkIlOMrTj9Cj6gUTkzR_zadENYzpZuwDMMNnAW1L123EH9ehCi22Ui-5MYCkOKfpAu2fwG0bumzQ3rgW5yN5wWMzKUCwe6wuWZ4pVs/s320/roloi.jpg" width="270" /></span></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">Υ.Γ. Μετά από μια βδομάδα αναμονής για τις κινήσεις που θα
γίνουν, με χαρά δημοσιεύω σήμερα το κείμενο. Η χαρά οφείλεται στις σχεδόν 3.000
κόσμου που διαδήλωσαν στην Ξάνθη, στα πλαίσια της αντιρατσιστικής πορείας και διασκέδασαν τον δικό μου φόβο, που περιγράφω παραπάνω . Έτσι
πρέπει να σπάνε τα αποστήματα, ένα - ένα. Μεγάλο κομμάτι της μειονότητας σήμερα,
επέλεξε να μην πέσει στην παγίδα των εθνικισμών προκειμένου να υπερασπιστεί τα
δικαιώματα του, αλλά εμπιστεύθηκε το δρόμο και την ενότητα με όσους θίγονται
από τους ναζί. Μεγάλο βήμα για όλους μας.
Ήταν μια όμορφη μέρα η σημερινή. Χαίρομαι που τη μοιραστήκαμε. Εύχομαι να
βγάζουμε πιο συχνά τη γλώσσα στη σιωπή, στη συγκάλυψη και στην υποκρισία. Ο υπόκωφος
θόρυβος, να γίνει φωνή και γροθιά υψωμένη.<br />Θάνατος στο φασισμό - </span>faşizme ölüm</div>
</div>
Irosworldhttp://www.blogger.com/profile/00129728185793326579noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3263452400415374277.post-38601411497351216832013-03-21T04:14:00.000-07:002013-03-21T04:20:29.852-07:00Οι ποιητές για τη δημοκρατία<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEithGMzcBbXXak6Z9XlmV-Hmpt37CC3eo9kgNT-Mxnu8lKuZrmFwu-TPtC8tlFJeZbN4opbUZYDUOLznPAyvaTGMYi4MHfDjqqijsOjWmCSaHwKWZsYIaWxdqCMgLSO4_XbcX2ktbr3yzo/s1600/poihsh.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="font-family: inherit;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEithGMzcBbXXak6Z9XlmV-Hmpt37CC3eo9kgNT-Mxnu8lKuZrmFwu-TPtC8tlFJeZbN4opbUZYDUOLznPAyvaTGMYi4MHfDjqqijsOjWmCSaHwKWZsYIaWxdqCMgLSO4_XbcX2ktbr3yzo/s400/poihsh.jpg" width="300" /></span></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><a href="http://tokoskino.files.wordpress.com/2011/04/marneros4.jpg"><span style="font-family: inherit; font-size: small;">Ο Αργύρης, μικροπωλητής της ποίησης</span></a></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: inherit;">Με αφορμή την ημέρα ποίησης, ένα δώρο από το Κατινάκι :)</span><br />
<div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 19.5pt;">
<span style="font-family: inherit;"><a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=3263452400415374277" name="ΠΩΣ_ΜΑΣ_ΘΕΛΕΙ_Η_«ΑΛΗΘΗΣ_ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ»"></a><b><span style="color: #373737;">Η γηραιά κυρία δημοκρατία</span></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 19.5pt;">
<b style="font-family: inherit;"><span style="color: #373737;">Μ. Χατζιδάκις</span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 19.5pt;">
<b style="font-family: inherit;"><span style="color: #373737;"> </span></b><span style="color: #373737; font-family: inherit;">[<i>Εσμεράλδα,
ο άνεμος. δώδεκα μπαλάντες για τον παρόντα χρόνο</i>, </span><span lang="EN-US" style="color: #373737; font-family: inherit;">Hollywood</span><span style="color: #373737; font-family: inherit;"> από Φεβρουάριο έως Μάιο 1968 –η συλλογή εντάχθηκε στη <i>Μυθολογία Δεύτερη</i> (1968-1982)]</span><br />
<span style="color: #373737; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Την γνωρίζω καλά<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Αυτή την ακριβή Κυρία<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Πού από καιρό έχει πάψει<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Να ομολογεί την ηλικία της.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Κάθεται στον ίδιο<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Με τον δικό μου δρόμο<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Στη γωνιά ακριβώς.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Απ’ τα παράθυρα της<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Μπορεί να δει κάθε πρωί<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Τις παιδικές φυλακές των «Πέντε Αγίων»<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Το νεκροταφείο<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Και την αστυνομία πόλεως.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Το εσωτερικό του σπιτιού της, λένε,<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Είναι υπέροχο<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Αν και φθαρμένο λίγο<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Από το Χρόνο<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Από τη σκόνη<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Κι από την ίδια<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Πού χρόνια τώρα κάθεται<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Στις ίδιες καρέκλες.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Λένε πολλά γι’ αυτήν<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Μα πιο πολύ μιλούν<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Για τις πολλές ερωτικές της σχέσεις<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Με Στρατηγούς<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Με επαγγελματίες Πολιτικούς<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Με Διανοούμενους<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Άλλα και με Αστυνομικούς.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Το μαρτυρούν άλλωστε οι εκκλησίες<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Τα πολυάριθμα σχολεία<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Οι φυλακές και τ’ αναμορφωτήρια<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Πού γενναιόδωρα έχει χαρίσει.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Εις το Κράτος.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Το σαλόνι της είναι ανοιχτό<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Για όσους δεν έχουν ασχολία<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Κι αργοπεθαίνουν από πλήξη.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Κι όσοι πηγαίνουν τ’ ομολογούν<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Πώς όλα είναι υπέροχα<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Στο σπίτι της καλής αυτής Κυρίας…<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Ιδιαίτερα το δειλινό<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Στην ώρα του δείπνου<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Με την ακριβή ιεροτελεστία του φαγητού<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Το σπίτι γίνεται χρυσό<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Ένα μνημείο ιστορικό<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Με τα πορτρέτα των προγόνων της<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Αγωνιστών και δολοφόνων<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Με τ’ ακριβά παράσημα των «εθνικών υπηρεσιών»<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Με τις περγαμηνές και τα χρυσά μαχαίρια<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Με τα κεριά και τα ψηφιδωτά. . .<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Και μες σ’ αυτά<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Νέοι<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Αισθητικοί κι ευαίσθητοι<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Προσφέρουνε στους καλεσμένους<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span lang="EN-US" style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Education<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span lang="EN-US" style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">Poetry<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span lang="EN-US" style="color: #373737;"><span style="font-family: inherit;">And<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EN-US" style="color: #373737;">Love</span><span style="color: #373737;">.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 4.5pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 4.5pt;">
<span style="font-family: inherit;"><b>Πῶς μᾶς θέλει ἡ «ἀληθὴς δημοκρατία»</b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 4.5pt;">
<span style="font-family: inherit;"><b>Κώστας Βάρναλης</b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 4.5pt;">
<b><span style="font-family: inherit;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 115%;">Νὰ</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">μὴν</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">ἀκούω</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">καὶ</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">νὰ</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">μὴ</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">βλέπω</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">νὰ</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">πατῶ</span><span lang="EN-US" style="line-height: 115%;">.</span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EN-US" style="line-height: 115%;"><br />
</span><span style="line-height: 115%;">Νὰ</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">μὴ</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">νογάω</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">καὶ</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">νά</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">῾χω</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">τὸ</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">στόμα</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">βουλωτό</span><span lang="EN-US" style="line-height: 115%;">.<br />
</span><span style="line-height: 115%;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 115%;">Νὰ</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">μὴ</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">μὲ</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">φαρμακών᾿</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">ἡ</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">μπόχα</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">τοῦ</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">καιροῦ</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">μου</span><span lang="EN-US" style="line-height: 115%;">.<br />
</span><span style="line-height: 115%;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 115%;">Χωρὶς</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">αὐτιὰ</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">καὶ</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">μάτια</span><span lang="EN-US" style="line-height: 115%;">, </span><span style="line-height: 115%;">μύτη</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">καὶ</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">μυαλό</span><span lang="EN-US" style="line-height: 115%;">,<br />
</span><span style="line-height: 115%;">μουγκὸς</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">νὰ</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">πηαίνω</span><span lang="EN-US" style="line-height: 115%;">, </span><span style="line-height: 115%;">ὅποτε</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">μοῦ</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">῾ρθει</span><span lang="EN-US" style="line-height: 115%;">, </span><span style="line-height: 115%;">πρὸς</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">νεροῦ</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">μου</span><span lang="EN-US" style="line-height: 115%;">,<br />
</span><span style="line-height: 115%;">κι</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">ἅμα</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">τσινάει</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">ὁ</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">Γάϊδαρος</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">νὰ</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">μὴ</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">γελῶ</span><span lang="EN-US" style="line-height: 115%;">.<br />
</span><span style="line-height: 115%;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 115%;">Καὶ</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">σὰ</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">μὲ</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">καρυδώνουνε</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">μουνοῦχο</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">σκλάβο</span><span lang="EN-US" style="line-height: 115%;"><br />
</span><span style="line-height: 115%;">οἱ</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">Ἀμερικάνοι</span><span lang="EN-US" style="line-height: 115%;">, </span><span style="line-height: 115%;">ἐγὼ</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">νὰ</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">βλαστημάω</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">τὸ</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">Σλάβο</span><span lang="EN-US" style="line-height: 115%;">.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span lang="EN-US" style="line-height: 115%;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span style="line-height: 115%;">ΕΝ ΜΕΓΑΛΗΙ
ΕΛΛΗΝΙΚΗΙ ΑΠΟΙΚΙΑΙ, 200 π.Χ.</span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span style="line-height: 18px;">Κ. Π. Καβάφης</span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><b><span style="line-height: 115%;"> </span></b>[<i><span style="color: #444940;">Ποιήματα 1897-1933</span></i><span style="color: #444940;">, Ίκαρος 1984]</span><b><span style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></b></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<span style="font-family: inherit;">Ότι τα πράγματα δεν βγαίνουν κατ’ ευχήν στην
Αποικία<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<span style="font-family: inherit;">δεν μέν’ η ελάχιστη αμφιβολία,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<span style="font-family: inherit;">και μ’ όλο που οπωσούν<a href="file:///C:/Users/kiriaki/Downloads/%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%B1-21-3-13.doc#_ftn1" name="_ftnref1" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="line-height: 115%;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></a> τραβούμ’
εμπρός,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<span style="font-family: inherit;">ίσως, καθώς νομίζουν ουκ ολίγοι, να έφθασε ο
καιρός<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<span style="font-family: inherit;">να φέρουμε Πολιτικό Αναμορφωτή.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<span style="font-family: inherit;">Όμως το πρόσκομμα κ’ η δυσκολία<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<span style="font-family: inherit;">είναι που κάμνουνε μια ιστορία<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<span style="font-family: inherit;">μεγάλη κάθε πράγμα οι Αναμορφωταί<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<span style="font-family: inherit;">αυτοί. (Ευτύχημα θα ήταν αν ποτέ<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<span style="font-family: inherit;">δεν τους χρειαζόταν κανείς.) Για κάθε τι,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<span style="font-family: inherit;">για το παραμικρό ρωτούνε κι εξετάζουν,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<span style="font-family: inherit;">κ’ ευθύς στον νου τους ριζικές μεταρρυθμίσεις
βάζουν,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<span style="font-family: inherit;">με την απαίτησι να εκτελεσθούν άνευ αναβολής.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<span style="font-family: inherit;">Έχουνε και μια κλίσι στες<a href="file:///C:/Users/kiriaki/Downloads/%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%B1-21-3-13.doc#_ftn2" name="_ftnref2" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="line-height: 115%;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></a> θυσίες.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<span style="font-family: inherit;">Παραιτηθείτε από την κτήσιν σας εκείνη∙<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<span style="font-family: inherit;">η κατοχή σας είναι επισφαλής {…}<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<span style="font-family: inherit;">Παραιτηθείτε από την πρόσοδον αυτή {…}<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<span style="font-family: inherit;">Κι όσο τον έλεγχό τους προχωρούνε,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<span style="font-family: inherit;">βρίσκουν και βρίσκουν περιττά, και να παυθούν
ζητούνε∙<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<span style="font-family: inherit;">πράγματα που όμως δύσκολα τα καταργεί κανείς.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<span style="font-family: inherit;">Κι όταν με το καλό, τελειώσουνε την εργασία,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<span style="font-family: inherit;">κι ορίσαντες και περικόψαντες το παν λεπτομερώς,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<span style="font-family: inherit;">απέλθουν, παίρνοντας και την δικαία μισθοδοσία,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<span style="font-family: inherit;">να δούμε τι απομένει πια, μετά<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<span style="font-family: inherit;">τόση δεινότητα χειρουργική. –<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<span style="font-family: inherit;">Ίσως δεν έφθασεν ακόμη ο καιρός.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<span style="font-family: inherit;">Να μη βιαζόμεθα ∙ είν’ επικίνδυνον πράγμα η βία. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<span style="font-family: inherit;">Τα πρόωρα μέτρα φέρνουν μεταμέλεια.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<span style="font-family: inherit;">Έχει άτοπα πολλά, βεβαίως και δυστυχώς, η
Αποικία.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<span style="font-family: inherit;">Όμως υπάρχει τι το ανθρώπινον χωρίς ατέλεια;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" style="margin-left: 18.0pt; mso-add-space: auto;">
<span style="font-family: inherit;">Και τέλος πάντων, να, τραβούμ’ εμπρός.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" class="MsoNormalTable" style="border-collapse: collapse; mso-padding-alt: 0cm 0cm 0cm 0cm; mso-yfti-tbllook: 1184; width: 100%px;">
<tbody>
<tr>
<td style="padding: 0cm 0cm 0cm 0cm;" valign="top"></td>
</tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div>
<!--[if !supportFootnotes]--><span style="font-family: inherit;"><br clear="all" />
</span><br />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<br />
<div id="ftn1">
<div class="MsoFootnoteText">
<span style="font-family: inherit;"><a href="file:///C:/Users/kiriaki/Downloads/%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%B1-21-3-13.doc#_ftnref1" name="_ftn1" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="line-height: 115%;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></a>
Με κάθε τρόπο.</span></div>
</div>
<div id="ftn2">
<div class="MsoFootnoteText">
<span style="font-family: inherit;"><a href="file:///C:/Users/kiriaki/Downloads/%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%B1-21-3-13.doc#_ftnref2" name="_ftn2" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="line-height: 115%;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></a>
στις (ιδιωμ. τύπος).</span></div>
</div>
</div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
Irosworldhttp://www.blogger.com/profile/00129728185793326579noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3263452400415374277.post-72891766528966525822013-03-12T06:49:00.001-07:002013-03-18T13:24:36.518-07:00Φασισμός και Δικτατορία<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKRmK6nl03JPcwjKOn37ITNfE-3vAt5bJYbvzmnpTHL2pqRY5hRvT8z9rPh7TkaHeURypNMNJRlBYPdJMCKoZWeMVVZ-63XVNTSG7Z_lHhYYrqZVxqt8e87JPd87umWPGqHz6VmRVF8VA/s1600/poylantzas.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKRmK6nl03JPcwjKOn37ITNfE-3vAt5bJYbvzmnpTHL2pqRY5hRvT8z9rPh7TkaHeURypNMNJRlBYPdJMCKoZWeMVVZ-63XVNTSG7Z_lHhYYrqZVxqt8e87JPd87umWPGqHz6VmRVF8VA/s400/poylantzas.jpg" width="285" /></span></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="line-height: 115%;"><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="line-height: 115%;"><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">Εισήγηση βασισμένη στο βιβλίο του Νίκου Πουλαντζά "Φασισμός και Δικτατορία" που παρουσιάστηκε στο Αντιφασιστικό Φεστιβάλ Σύρου 7-12 Ιουνίου 2012<br /><br />Για ποιο λόγο αυτή τη στιγμή μία
μελέτη για το φασισμό; <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="line-height: 115%;"><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">Νομίζω πως η μελέτη αυτή λόγω της
επικαιρότητας του προβλήματος, ανταποκρίνεται σε μία πολιτική ανάγκη.
Πραγματικά πριν από μερικά χρόνια το ζήτημα του φασισμού και των άλλων μορφών
δικτατορίας έμοιαζε να απασχολεί μόνο μία κάποια ακαδημαϊκή ιστοριογραφία, που
και αυτή, άλλωστε, έμενε παραγκωνισμένη στο περιθώριο της ιστορίας. Να όμως που
γίνεται όλο και πιο φανερό, πως ο καπιταλισμός σήμερα περνάει, σε παγκόσμια
κλίμακα, μία σοβαρή κρίση που προσβάλει τις ίδιες του τις μητροπόλεις. Είναι
μία κρίση μόλις στο ξεκίνημα της. Το γεγονός μαρτυρεί πως απέναντι στην οξύτητα
της ταξικής πάλης που χαρακτηρίζει αυτή τη μακρά και ανοιχτή περίοδο (καθώς ως
γνωστόν «το μέλλον διαρκεί πολύ»), το κράτος εκτάκτου ανάγκης και συνακόλουθα
του φασισμού είναι επίκαιρο, όπως άλλωστε επίκαιρο είναι και το θέμα της
επανάστασης. <o:p></o:p></span></span><br />
<span style="line-height: 115%;"><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="line-height: 115%;"><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">Η μικρή αυτή εισαγωγή, προέρχεται από
το βιβλίο του Νίκου Πουλαντζά «Φασισμός και Δικτατορία» που εκδόθηκε το 1974.
Το βιβλίο έχει χαρακτηριστεί ως ένα από <span style="background-position: initial initial; background-repeat: initial initial;">τα
σπουδαιότερα έργα που γράφτηκαν για την άνοδο του φασισμού στην Ιταλία και τη Γερμανία.
Πιο συγκεκριμένα, ο Πουλαντζάς προσπάθησε να δώσει απάντηση στο ερώτημα της
τεράστιας κοινωνικής -αστικής και λαϊκής- βάσης του φασισμού. Στόχος ήταν η
ανάδειξη της διαδικασίας και του αποτελέσματος του εκφασισμού στις χώρες όπου
επικράτησε. Παράλληλα, όμως, γίνεται φανερό πως ο φασισμός δεν αποτελεί τίποτα
παραπάνω, από ένα καθεστώς εκτάκτου ανάγκης του ίδιου του καπιταλισμού και όχι
όπως ψευδεπίγραφα παρουσιάζεται από τους εισηγητές του, ένα αντικαπιταλιστικό
κίνημα. <o:p></o:p></span></span></span><br />
<span style="line-height: 115%;"><span style="background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;"><span style="background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; line-height: 115%;">Η διαδικασία
εκφασισμού, όπως περιγράφεται, διακρίνεται σε τέσσερις περιόδους, από τις
οποίες </span><span style="line-height: 115%;">η πρώτη είναι
αυτή που εκτείνεται από την έναρξη της διαδικασίας έως το σημείο “μη επιστροφής
της”.<br />
Σήμερα μπορούμε να πούμε, πως βρισκόμαστε στο πρώτο στάδιο της διαδικασίας
εκφασισμού, αφού η δεύτερη περίοδος εκτείνεται από το σημείο “μη επιστροφής”
έως την άνοδο του φασισμού στην εξουσία.<o:p></o:p></span></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt;">
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">Ο Πουλαντζάς
δίνει ορισμένα χαρακτηριστικά αυτής της διαδικασίας τα όποια ακόμα και σήμερα είναι
αποκαλυπτικά των όσων συμβαίνουν στην κοινωνία αυτές τις μέρες που ζούμε. <o:p></o:p></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt;">
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt;">
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;"><b>Διαδικασία εκφασισμού μέρος πρώτο<br />
</b><br />
Για τον Πουλαντζά η επικράτηση του φασισμού αντιστοιχεί σε μια πολιτική κρίση
(και όχι οικονομική) που έχει να κάνει με τις συσσωρευμένες αντιφάσεις εντός
του πολίτικου πεδίου και κυρίως με τη συγκύρια της ταξικής πάλης. Δεν μπορεί ο
οικονομισμός να εξηγήσει την άνοδο του φασισμού άλλα η πολιτική κατάσταση και η
συγκύρια της πάλης των τάξεων. Άλλωστε σε Ιταλία και γερμάνια, η άνοδος του φασισμού
και του ναζισμού πραγματοποιήθηκε όταν η οικονομική κρίση ή είχε ήδη τελειώσει
ή βρισκόταν στο τέλος της.<o:p></o:p></span><br />
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt;">
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">Σε αυτή τη
συγκυρία, όταν ο φασισμός κυριαρχεί κοινωνικά, η εργατική τάξη βρίσκεται ήδη σε
μια κατάσταση ήττας. Αντίθετα απ ότι
πιστεύεται γενικά φασισμός δεν είναι μια αμυντική στάση του καπιταλισμού
που βρίσκεται σε δύσκολη θέση εξ αιτίας της επίθεσης της εργατικής τάξης άλλα η
επίθεση του καπιταλισμού (του ιμπεριαλισμού συγκεκριμένα κατά Πουλαντζά) όταν η
εργατική τάξη έχει ήδη ηττηθεί.<o:p></o:p></span><br />
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt;">
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">Για να ρίξει
φως στο περίπλοκο φαινόμενο του φασισμού ο συγγραφέας τονίζει ότι είναι
αναγκαίο να μελετηθούν οι σχέσεις του με τις διαφορές αντιμαχόμενες τάξεις
καθώς και οι αντιφάσεις στο εσωτερικό των κυριάρχων τάξεων και των τμημάτων που
ανήκουν σ αυτές. <o:p></o:p></span><br />
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt; margin-left: 36.0pt; mso-list: l4 level1 lfo2; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">·<span style="line-height: normal;">
</span><!--[endif]-->Ένα από τα
χαρακτηριστικά της πρώτης περιόδου εκφασισμού, είναι η επέκταση των πολιτικών
αντιφάσεων στο ιδεολογικό επίπεδο με συνέπεια μια βαθιά κρίση κομματικής
εκπροσώπησης. Στην αρχή της διαδικασίας αντιστοιχεί μια κρίση κομματικής
εκπροσώπησης στο συνασπισμό εξουσίας και μια ροπή των αστικών κομμάτων προς
μορφές κράτους εκτάκτου ανάγκης. Η δημοκρατική-κοινοβουλευτικη μορφή του
κράτους παραμένει επιφανειακά άθικτη όμως οι σχέσεις των κυριάρχων τάξεων με
τον κρατικό μηχανισμό δεν διαμεσολαβούνται πλέον αποκλειστικά από τα κόμματα.
Θεσμοθετούνται μια σειρά από αφανή δίκτυα που υποκαθιστούν τα κόμματα ( ομάδες
πίεσης , ιδιωτικά στρατιωτικά σώματα, παρακρατικά δίκτυα) . Επίσης ενισχύεται ο
ρόλος του ίδιου του κρατικού μηχανισμού – στρατός , αστυνομία, δικαστήρια, διοίκηση – ο όποιος βραχυκυκλώνει
την επίσημη κυβέρνηση και μεταθέτει την πραγματική εξουσία στον στενό κρατικό
μηχανισμό. Τα κόμματα ,ανίκανα πλέον να οργανώσουν πολιτικά τη συμμαχία των
τάξεων που εκπροσωπούν μετατρέπονται σε παραληρούντα ανδρείκελα, κατάσταση που
προκαλεί κωμικοτραγικά επεισόδια. Επίσης ένα άλλο χαρακτηριστικό της κρίσης των
κόμματων είναι ο πολλαπλασιασμός τους, χαρακτηριστικό της ηγεμονικής αστάθειας
και ανικανότητας.<br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--><o:p></o:p></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt; margin-left: 36.0pt; mso-list: l4 level1 lfo2; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">·<span style="line-height: normal;">
</span><!--[endif]-->Στη διαδικασία
εκφασισμού, καμιά τάξη ή μερίδα κυρίαρχης τάξης δεν φαίνεται ικανή να επιβάλει
την διακυβέρνηση της πάνω στις άλλες τάξεις και τμήματα του άρχοντος
συγκροτήματος. Υπάρχει δηλαδή ένα πρόβλημα ηγεμονίας.<br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--><o:p></o:p></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt; margin-left: 36.0pt; mso-list: l4 level1 lfo2; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">·<span style="line-height: normal;">
</span><!--[endif]-->Σε αυτή τη
κατάσταση ρευστότητας και ανακατανομής της ισχύος η επικράτηση του φασισμού
αντιστοιχεί στην επικράτηση του χρηματιστικού κεφαλαίου.<o:p></o:p></span><br />
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt;">
<b><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">Διαδικασία εκφασισμού μέρος δεύτερο - Σχέση
φασισμού και εργατικής τάξης<o:p></o:p></span></b><br />
<b><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></b></div>
<div style="line-height: 17.55pt; margin-left: 55.6pt; mso-list: l3 level1 lfo3; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">·<span style="line-height: normal;">
</span><!--[endif]-->Η έναρξη της
διαδικασίας εκφασισμού προϋποθέτει αλλεπάλληλες ήττες της εργατικής τάξης που ανοίγουν το δρόμο στο φασισμό. Μια ήττα
δεν σημαίνει αναγκαστικά ανοιχτή ήττα σε μια κατάσταση κηρυγμένου εμφύλιου
πολέμου, μπορεί να είναι το αποτέλεσμα μιας μάχης που δεν δόθηκε την κατάλληλη
στιγμή. Επίσης, η ήττα δεν μετριέται μόνο με την αποτυχία να κάνεις την
επανάσταση άλλα και με την αδυναμία να επιβάλλεις μέσα σε μία ανοιχτή κρίση
εφικτούς πολιτικούς στόχους που δεν φτάνουν μέχρι την κατάληψη της εξουσίας. Οι
ήττες και οι αποτυχίες αυτές σε συνδυασμό με τις νίκες του αντίπαλου απολήγουν
αρχικά σε μια περίοδο σχετικής σταθεροποίησης σημαδεμένης από αιχμές έξαρσης
της ταξικής πάλης κατά την όποια η εργατική τάξη εξασθενίζει συνεχώς. Η
κατάσταση αυτή σταθεροποίησης αποβαίνει συνεχώς προς όφελος της αστικής τάξης.<br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--><o:p></o:p></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt; margin-left: 55.6pt; mso-list: l3 level1 lfo3; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">·<span style="line-height: normal;">
</span><!--[endif]-->Χαρακτηριστικό
της διαδικασίας εκφασισμού είναι επίσης το ότι η πάλη της αστικής τάξης ενάντια
στην εργατική παίρνει ολοένα και πιο πολιτικό χαρακτήρα ενώ η πάλη της εργατικής τάξης περιορίζεται
προοδευτικά στον οικονομικό και
διεκδικητικό τομέα. Το απεργιακό κίνημα παραμένει σχετικά ισχυρό αλλά κυριαρχεί
η οικονομική διεκδικητική και όχι η πολιτική θέση. Σε αυτό το πλαίσιο συμπληρωματικά έχουμε
μαζικές διαδηλώσεις, καταλήψεις εργοστασίων, μορφές άμεσης αντίδρασης. <br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--><o:p></o:p></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt; margin-left: 55.6pt; mso-list: l3 level1 lfo3; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">·<span style="line-height: normal;">
</span><!--[endif]-->Στη διαδικασία
εκφασισμού έχουμε μια κρίση ιδεολογίας ,τόσο της άρχουσας όσο και γενικευμένα.
Αυτό επιτρέπει τη διάχυση της μικροαστικής ιδεολογίας τόσο στο γενικό κοινωνικό
σύνολο όσο και στην εργατική τάξη. Την απήχηση αυτή της μικροαστικής ιδεολογίας
μέσα στην εργατική τάξη εκμεταλλεύεται ο φασισμός για να εδραιωθεί μέσα σε
αυτήν χωρίς βεβαία αυτό να σημαίνει ότι θα καταφέρει να αποκτήσει μια μαζική
εργατική βάση.<br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--><o:p></o:p></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt; margin-left: 55.6pt; mso-list: l3 level1 lfo3; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">·<span style="line-height: normal;">
</span><!--[endif]-->Στη σχέση του
φασισμού με την εργατική τάξη υπάρχουν δυο σημεία τακτικής του πρώτου προς τη
δεύτερη. Από τη μια υπάρχει μια φυσική καταπίεση που εμφανίζεται ωμα. Από την
άλλη ,κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εκφασισμού λειτουργεί κυρίως ο
ιδεολογικός μηχανισμός του φασισμού, μέσω του μικροαστικού αντικαπιταλισμού του
αλλά και μέσα από την οικειοποίηση από τον φασισμό θεμάτων αυθεντικά
προλεταριακών που γίνεται από την αριστερίζουσα πτέρυγα του φασισμού μέχρι αυτή
βεβαία να παρακμάσει. Ο ιδεολογικός ρόλος του φασισμού τον οδηγεί σε μια
ιδιαίτερη πολιτική απέναντι στην εργατική τάξη . Από τη μια συστηματικές
επιθέσεις απέναντι στην εργατική τάξη και τις οργανώσεις της, σπάσιμο των
απεργιών, από την άλλη συμμετοχή στους αγώνες της εργατικής τάξης (σημ. πάει το
μυαλό σας στη χαλυβουργία?).<o:p></o:p></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt;">
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;"><br />
<b>Διαδικασία εκφασισμού μέρος τρίτο - φασισμός
και μικροαστική τάξη<o:p></o:p></b></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt;">
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">Κατ αρχήν,
κάποια ιδεολογικά χαρακτηριστικά της μικροαστικής τάξης απαραίτητα για την
κατανόηση της στενής σχέσης της με την άνοδο του φασισμού.<o:p></o:p></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt;">
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt; margin-left: 36.0pt; mso-list: l1 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">1.<span style="line-height: normal;">
</span><!--[endif]--> Μια αντικαπιταλιστική ιδεολογική χροιά του
κοινωνικού <span lang="EN-US">status</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">quo</span>. Εναντίον του μεγάλου κεφαλαίου άλλα
γενικά υπέρ του κοινωνικού κατεστημένου λήγω της προσκόλλησης της στην
ιδιοκτησία. Επιθυμία για αλλαγή και άνοδο που μπορεί να έρθει μέσα από “θεμιτό”
ανταγωνισμό και αξιοκρατία χωρίς όμως να αλλάξει σε τίποτα το σύστημα.<o:p></o:p></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt; margin-left: 36.0pt; mso-list: l1 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt; margin-left: 36.0pt; mso-list: l1 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">2.<span style="line-height: normal;">
</span><!--[endif]--> Φετιχισμός της εξουσίας ,πιστή στο ουδέτερο
ταξικά κράτος που σε ακραίες περιπτώσεις φτάνει στη λατρεία του κράτους .<o:p></o:p></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt; margin-left: 36.0pt; mso-list: l1 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt; margin-left: 36.0pt; mso-list: l1 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">3.<span style="line-height: normal;">
</span><!--[endif]--> Το γεγονός
δεν ανήκει ούτε στην αστική ούτε στην εργατική τάξη άλλα
αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στις δυο, σημαίνει ότι δεν έχει δικά της μακροπρόθεσμα
πολιτικά συμφέροντα και άρα δυσκολεύεται να οργανωθεί πολιτικά ως τάξη. Η
οργάνωσή της περνάει μέσα από το κράτος και γι αυτό θεωρεί το κράτος δικός της
πολιτικό εκπρόσωπο. <o:p></o:p></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt; margin-left: 36.0pt; mso-list: l1 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt; margin-left: 36.0pt; mso-list: l1 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">4.<span style="line-height: normal;">
</span><!--[endif]--> Το γεγονός
η μικροαστική τάξη δεν έχει δικά της μακροπρόθεσμα πολιτικά συμφέροντα
δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να οργανωθεί σ ε αυθεντική κοινωνική δύναμη. Μία
τέτοια περίπτωση είναι ο φασισμός.<o:p></o:p></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt; margin-left: 36.0pt; mso-list: l1 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt; text-indent: 18.0pt;">
<b><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">Σχέση φασισμού
μικροαστικής τάξης<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="line-height: 17.55pt; text-indent: 18.0pt;">
<b><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></b></div>
<div style="line-height: 17.55pt; margin-left: 32.2pt; mso-list: l0 level1 lfo4; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">·<span style="line-height: normal;">
</span><!--[endif]-->Η διαδικασία
εκφασισμού αντιστοιχεί σε οικονομική κρίση της μικροαστικής τάξης που οφείλεται
στη συγκεντροποίηση του κεφαλαίου κατά τη διάρκεια του εκφασισμού.<br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--><o:p></o:p></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt; margin-left: 32.2pt; mso-list: l0 level1 lfo4; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">·<span style="line-height: normal;">
</span><!--[endif]-->Η διαδικασία
εκφασισμού και ο φασισμός αντιστοιχούν σε μία κατάσταση πολιτικής κρίσης της
μικροαστικής τάξης και στη συγκρότηση
της σε αυθεντική κοινωνική δύναμη χάρη στα φασιστικά κόμματα. Η ήττα της εργατικής τάξης οδηγεί τη
μικροαστική τάξη μακριά από αυτήν ενώ η αρχική προσκόλληση της στα αστικά
κόμματα, λόγω της κρίσης αντιπροσωπευτικότητας, τερματίζεται και οι μικροαστοί
πλέον αντιλαμβάνονται τα κόμματα ως κοινοβουλευτικά εξαρτήματα. Η μικροαστική
τάξη τα εγκαταλείπει και έτσι ανοίγει ο δρόμος προς τα φασιστικά κόμματα.<br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--><o:p></o:p></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt; margin-left: 32.2pt; mso-list: l0 level1 lfo4; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">·<span style="line-height: normal;">
</span><!--[endif]-->Τα φασιστικά
κόμματα είναι εκπρόσωποι της μικροαστικής τάξης όσον αφορά στην ιδεολογία. Όσον αφορά στα πραγματικά συμφέροντα ο
φασισμός εκπροσωπεί τα συμφέροντα της μικροαστικής τάξης μόνο κατά την πρώτη
περίοδο εκφασισμού. Όταν πάρει την εξουσία και σταθεροποιηθεί εγκαταλείπει τα
μικροαστικά συμφέροντα για το συμφέρον του μεγάλου κεφαλαίου το όποιο
πραγματικά εκπροσωπεί.<br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--><o:p></o:p></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt; margin-left: 32.2pt; mso-list: l0 level1 lfo4; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">·<span style="line-height: normal;">
</span><!--[endif]-->Κατά τη
διάρκεια του φασισμού έχουμε μια έξαρση της μικροαστικής ιδεολογίας που
αποτελεί διαστρέβλωση της αστικής ιδεολογίας προσαρμοσμένης στις προσδοκίες της
μικροαστικής τάξης. Η επικράτηση της μικροαστικής ιδεολογίας αντιστοιχεί/
ταυτίζεται με την ιδεολογία του μεγάλου κεφαλαίου όταν η φιλελεύθερη κλασική
ιδεολογία αδυνατεί πλέον να ανταποκριθεί σε αυτό το ρόλο. Φετιχισμός της
εξουσίας, ισχυρό κράτος, υστερικός εθνικισμός, αρχηγισμός και γενικά ότι
στρέφεται γύρω από τη λατρεία του κράτους ενώνει τα πραγματικά συμφέροντα του
μεγάλου κεφαλαίου με την ιδεολογία της μικροαστικής τάξης.<br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--><o:p></o:p></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt; margin-left: 32.2pt; mso-list: l2 level1 lfo5; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">·<span style="line-height: normal;">
</span><!--[endif]-->Το τμήμα της
μικροαστικής τάξης που αποτελείται από στελέχη, υπαλλήλους, τεχνικούς είναι
ιδιαίτερα ευαίσθητο στην τεχνοκρατική ιδεολογία . Λατρεία της
αποτελεσματικότητας ,ουδετεροποίηση της κουλτούρας βρίσκει στο φασισμό , με την
μυθοποίηση που αυτός παράγει της αποδοτικότητας και της αποτελεσματικότητας, το
ιδεολογικό στοιχειό που ενώνει κεφάλαιο και μικροαστική τάξη.<br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--><o:p></o:p></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt; margin-left: 32.2pt; mso-list: l2 level1 lfo5; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">·<span style="line-height: normal;">
</span><!--[endif]-->Η φασιστική
ιδεολογία γενικά είναι ένα αμάλγαμα αντιφατικών στοιχείων μέσα στο όποιο ο
αντικαπιταλιστικός χαρακτήρας της μικροαστικής τάξης παίζει σημαντικό ρολό.
Αντιπλουτοκρατία , εναντίωση στο τοκογλυφικό τραπεζικό κεφάλαιο, εναντίωση στα
μονοπώλια, εναντίωση στη φορολογία, εναντίωση στο δικαιϊκό σύστημα και αντικατάσταση του τόσο από τη μικροαστική
ηθική περί “τιμής” και “καθήκοντος” από τη μια όσο και από την αυθαίρετη
απόφαση του αρχηγού από την άλλη.<o:p></o:p></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt; margin-left: 32.2pt; mso-list: l2 level1 lfo5; text-indent: -18.0pt;">
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt;">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"><b style="background-color: white;">Διαδικασία εκφασισμού μέρος τέταρτο
και τελευταίο</b></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt;">
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;"><b><br />
</b>Στο τελευταίο αυτό
στάδιο της διαδικασίας εκφασισμού θα παραθέσουμε ορισμένα αποσπάσματα από το
“συμπέρασμα” με το όποιο ο Πουλαντζάς κλείνει το βιβλίο του . Όσα αναφέρθηκαν,
είναι ελάχιστα σχετικά με το περιεχόμενο και τον πλούτο του βιβλίου και όποιος
πραγματικά βρήκε κάποιο ενδιαφέρον σε αυτά τα λίγα και τον ενδιαφέρει το θέμα
ας διαβάσει το βιβλίο.<o:p></o:p></span><br />
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt;">
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">“Δεν πρέπει να
νομίζουμε ότι ο φασισμός ,που ενδεχομένως θα επανεμφανιστεί, θα προσλάβει
αναγκαστικά μορφές ταυτόσημες μ εκείνες του παρελθόντος . Το ίδιο ισχύει και
για την διαδικασία εκφασισμού που θα οδηγούσε σ αυτόν. Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται ποτέ με τον ίδιο
ακριβώς τρόπο. Η ιδία μορφή καθεστώτος εκτάκτου ανάγκης και το ίδιο είδος
πολίτικης κρίσης παρουσιάζουν διαφορετικά γνωρίσματα ανάλογα με τις ιστορικές
περιόδους.<o:p></o:p></span><br />
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt;">
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">Ο Μαρξ ,μετά
τον Χέγκελ , έλεγε πως κάποτε συμβαίνει ακόμα και η ιστορία να επαναλαμβάνεται
στην κυριολεξία. Άλλα τότε αυτό που τη πρώτη φορά είχε τη μορφή τραγωδίας τη
δεύτερη παίρνει τη μορφή κωμωδίας. Η διατύπωση είναι βεβαία εντυπωσιακή άλλα
δεν είναι ορθή παρά μόνο από μια ορισμένη οπτική γωνιά. Υπάρχουν πράγματι
αιματηρές κωμωδίες. </span><br />
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;"><br />
Μετά από όλα αυτά το θεμελιώδες πρόβλημα που παραμένει είναι αν σήμερα
επίκειται μια διαδικασία εκφασισμού ή αν έχει κιόλας αρχίσει. Το να
πραγματευτούμε το ζήτημα αυτό, απαιτεί συγκεκριμένη ανάλυση των σημερινών
συγκυριών. Δύσκολα όμως θα απαντούσαμε στο ερώτημα αν δεν είχαμε διασαφηνίσει
σε τι συνίσταται πραγματάκια το φασιστικό φαινόμενο και το κράτος εκτάκτου
ανάγκης.. Σε αυτή την ανάγκη προσπαθούμε να ανταποκριθούμε αυτή τη στιγμή.<o:p></o:p></span><br />
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt;">
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">Μερικές
επιπλέον παρατηρήσεις από ανθρώπους που έχουν ασχοληθεί με το συγκεκριμένο βιβλίο
του Νίκου Πουλαντζά.<o:p></o:p></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt;">
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt;">
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">1) Είναι
απόλυτα σωστό ότι ο μπαμπούλας του φασισμού χρησιμοποιείται συχνά και όχι μόνο
από δηλωμένες δεξιές δυνάμεις, με σκοπό να ανακοπεί η επαναστατική ορμή της
εργατικής τάξης και των λαϊκών μαζών. <o:p></o:p></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt;">
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt;">
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">2) Αντίθετα,
είναι επίσης σωστό, αν λιγάκι έχουμε διδαχτεί από την ιστορία ότι το ζήτημα του
φασισμού είναι επίκαιρο. Ότι πρέπει να το δούμε σοβαρά και το χειριστούμε
σωστά. Να λαθέψουμε σήμερα και να
είμαστε ανίκανοι να διαγνώσουμε την πραγματικότητα μιας ενδεχόμενης διαδικασίας
εκφασισμού θ α ήταν όσο ποτέ άλλοτε ασυγχώρητο. Ο φασισμός δεν είναι “αρρώστια”
ή “ατύχημα” που συμβαίνει μόνο στους άλλους.<o:p></o:p></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt;">
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt;">
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">3) Το ζήτημα
της ενδεχόμενης επανεμφάνισης του φασισμού γίνεται πολύπλοκο στο βαθμό που
ξεπηδάμε στη σημερινή φάση του ιμπεριαλισμού και μέσα στις μητροπόλεις του τόσο
πολλές αλλαγές των κρατικών μηχανισμών και του θεσμικού συστήματος στο σύνολο
του. Το πρόβλημα έγκειται ακριβώς στο να μη συγχέουμε τη διαδικασία αλλαγών με
μια ενδεχόμενη διαδικασία εκφασισμού παρά τις επιφανειακές αναλογίες. Το
αντίθετο, δεν πρέπει η σημερινή διαδικασία μετασχηματισμού, να μας κρύβει το
ενδεχόμενο να εκτυλίσσεται μέσα της μία πραγματική διαδικασία εκφασισμού. <o:p></o:p></span></div>
<div style="line-height: 17.55pt;">
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">Πρέπει επίσης
να σημειωθεί πως ότι γραφεί ο Πουλαντζάς προκύπτει μέσα από μια ξεκάθαρη
μαρξιστική ανάλυση και μια λενινιστική πολιτική τοποθέτηση (πχ εμμένει σε μια
ιμπεριαλιστική ερμηνεία του σύγχρονου καπιταλισμού που σήμερα για κάποιους
μοιάζει παρωχημένη). Παρά το γεγονός αυτό όμως, παραμένει ένα έργο, που
αποκαλύπτει πτυχές της ιστορίας ,όχι εκ των υστέρων, άλλα όπως αυτή
διαμορφώνεται ίσως τις μέρες που ζούμε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="line-height: 115%;"><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">Γιατί οι
εποχές είναι κρίσιμες και επικίνδυνες και εάν βρισκόμαστε ήδη μέσα σε μια
τέτοια διαδικασία δεν μας επιτρέπεται να λεμέ αργότερα πως δεν γνωρίζαμε…<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="line-height: 115%;"><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;"><span style="line-height: 115%;">Αυτό που
οφείλουμε να κατανοήσουμε και άμεσα μέσα από την αλληλεγγύη, το σεβασμό και την
κοινή δράση να πολεμήσουμε, είναι πως η διαδικασία εκφασισμού, έχει πάντα
ανθρώπινες απώλειες. <br />
Σημαντικό είναι να αντιληφθούμε τη χρησιμότητα της υποτίμησης ομάδων ανθρώπων
για την εξυπηρέτηση του κεφαλαίου. Για τα μαύρα πρόβατα της σύγχρονης
ευρωπαϊκής πραγματικότητας, τις αδύναμες οικονομίες της Ελλάδας, της Ισπανίας,
της Ιταλίας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας, χρησιμοποιήθηκε το ακρώνυμο </span><span lang="EN-US" style="line-height: 115%;">P</span><span style="line-height: 115%;">.</span><span lang="EN-US" style="line-height: 115%;">I</span><span style="line-height: 115%;">.</span><span lang="EN-US" style="line-height: 115%;">G</span><span style="line-height: 115%;">.</span><span lang="EN-US" style="line-height: 115%;">S</span><span style="line-height: 115%;">. Ο Ευγένιος Τριβιζάς
αναφέρει σε ένα άρθρο του: </span><span class="apple-converted-space"><span style="background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; line-height: 115%;"><br />
Το </span></span><span style="background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; line-height: 115%;">αρκτικόλεξο
«ΡΙGS», το οποίο χρησιμοποιούν Δυτικοευρωπαίοι και Αγγλοσάξονες επενδυτές και
σχολιαστές, ως συνοπτικό τρόπο αναφοράς στους λαούς της Νότιας Ευρώπης και τις
οικονομίες τους, δεν είναι μόνο μια κακόγουστη προσβολή. Είναι μια σύγχρονη
εκδοχή του ιστορικού φαινομένου της αμφισβήτησης της ανθρώπινης φύσης του
συνανθρώπου, της διαδικασίας κατά την οποία μέλη μιας εθνικής ομάδας
υποβιβάζουν τα μέλη μιας άλλης στο επίπεδο των ζώων, μεταδίδοντας έμμεσα το
μήνυμα ότι είναι άξια να τύχουν παρόμοια με αυτά μεταχείρισης. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="line-height: 115%;"><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;">Και
παρακάτω συμπληρώνει: <br />
Όσοι εξακολουθούν να τον χρησιμοποιούν δεν αντιλαμβάνονται τη σοβαρότητα μιας
τέτοιας πρακτικής. Λησμονούν ότι παρόμοιες μειωτικές εκφράσεις είχαν
χρησιμοποιηθεί συστηματικά κατά το παρελθόν για να απευαισθητοποιήσουν την
κοινή γνώμη, να αναστείλουν τυχόν ενδοιασμούς, να απενεργοποιήσουν τη
συναισθηματική ταύτιση και να διευκολύνουν διωγμούς, σφαγές, ακόμα και
γενοκτονίες.<o:p></o:p></span></span><br />
<span style="line-height: 115%;"><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;"><span style="background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; line-height: 115%;">Παράλληλα όμως ο
ίδιος μηχανισμός για να καταφέρει την απόσταση μεταξύ των ανθρώπων, έχει
επιβάλλει και το πρότυπο της κανονικότητας. Ένα πρότυπο τόσο έξω από τη φύση
και τη ζωή, που εξυπηρετεί με απόλυτο τρόπο όμως τη δημιουργία
πλουτοπαραγωγικών μηχανών. Το καθώς πρέπει είναι αυτό που οδηγεί το άτομο να
αναζητά την ομοιογένεια, που αν του επιβαλλόταν άμεσα και ξεκάθαρα θα το έκανε
να αντιδράσει. Οι στολές, οι μόδες, ο ευτελισμός των κινημάτων μέσα από την
παρουσίαση τους ως </span><span lang="EN-US" style="background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; line-height: 115%;">lifestyle</span><span style="background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; line-height: 115%;">, έρχονται να καθοδηγήσουν προς την κανονικότητα,
χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα σλόγκαν του τύπου, «να είσαι πάντα ο εαυτός
σου». Απλά ο εαυτός σου, δεν πρέπει να
είναι παράξενος. Δεν πρέπει να είναι κοντός, χοντρός, σκούρος, ομοφυλόφιλος, πολιτικοποιημένος,
ευαίσθητος, αδύναμος, δυσλεκτικός, ανάπηρος, διαφορετικός. Πρέπει να πολεμάς να
γίνεις ίδιος, να ενταχθείς όχι αποδεχόμενος τον εαυτό σου και το διπλανό σου,
αλλά να ενταχθείς ως όμοιος μεταξύ ομοίων. Η διαφορετικότητα υποτιμάται πλέον
από τον ίδιο το φορέα της, σε μειονέκτημα, σε πρόβλημα, σε εχθρό. Με τον τρόπο
αυτό, η κανονικότητα χαρακτηρίζει ανθρώπους, διαμορφώνει εθνική ταυτότητα και δίνει
την πιστοποίηση που απαιτεί κάθε καλολαδωμένο γρανάζι. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; line-height: 115%;"><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: inherit;"><a href="http://antifafest.wordpress.com/">Αντιφασιστικό Φεστιβάλ Σύρου</a><br />
<a href="http://perivolakia.gr/forum/%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B6%CE%AC%CF%82-%CF%86%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CE%B7%25">Φασισμός
και Δικτατορία</a></span><span style="background-color: white; color: #17365d; font-size: small;"><o:p></o:p></span></span></div>
</div>
Irosworldhttp://www.blogger.com/profile/00129728185793326579noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3263452400415374277.post-76473249431051792212013-01-22T14:06:00.002-08:002013-03-18T13:25:47.191-07:00Ζωή σε λόγου τους...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCTXI_t2-XTTc3qBeiNYCjdmixaQuoYuwkKaLapcrB_ukyo5Thzlo4kPJq7slU9ymZ6S5dp0Jv1QtA2DoFOi8ctENQPdT2roVWk-7TOGXmYzpbrC5-mcAXOktkso2v6Tzjk4-S4FJ_ZqU/s1600/capital.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: inherit;"><img border="0" height="257" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCTXI_t2-XTTc3qBeiNYCjdmixaQuoYuwkKaLapcrB_ukyo5Thzlo4kPJq7slU9ymZ6S5dp0Jv1QtA2DoFOi8ctENQPdT2roVWk-7TOGXmYzpbrC5-mcAXOktkso2v6Tzjk4-S4FJ_ZqU/s400/capital.jpg" width="400" /></span></a></div>
<span style="font-family: inherit;"><br />
<br />Πέθανε, αυτοκτονία, τον τρέλαναν τα οικονομικά προβλήματα. Πέθανε, τον δολοφόνησαν φασίστες. Πέθανε, δεν είχε μηχάνημα το νοσοκομείο. Πέθανε, ήταν άστεγος και πάγωσε. Πέθανε, δεν είχε φάει εδώ και μέρες. Πέθανε, έπιασε τη μάνα του από το χέρι και πήδηξαν στο κενό. </span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br />
Εδώ και χρόνια ακούμε αυτά τα νέα. Εδώ και χρόνια τους ακούμε να μας λένε πόσο φταίμε γι αυτό. Εδώ και χρόνια μάθαμε, πως δεν πρέπει να μιλούμε, δεν πρέπει να αντιδρούμε, δεν πρέπει να νοιαζόμαστε, δεν πρέπει να οργιστούμε γιατί αλλιώς είμαστε αιθεροβάμονες, είμαστε γραφικοί, είμαστε φίλοι με την τρομοκρατία, είμαστε η ανομία. </span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br />
Έτσι τους αφήσαμε να μας πουν, τι πρέπει να βάζουν οι αγρότες στα χωράφια τους. Μας πείσανε πως δεν μπορούμε και δεν πρέπει να παράγουμε ρούχα, παπούτσια, ηλεκτρικά και γενικά τίποτα. Μας έδειξαν πως η Ελλάδα θα γίνει μία χώρα παροχής υπηρεσιών και ο τουριστικός παράδεισος της Ευρώπης. Είδαμε ένα ένα τα εργοστάσια, τις βιοτεχνίες, τα καταστήματα να κλείνουν. Μάθαμε από αυτούς, πως ο μόνος λόγος να απεργούμε ή να αντιδρούμε είναι οι περικοπές (ε αυτό το θέλαμε κι εμείς λίγο, αφού οι αγελάδες ήταν παχιές και η πολιτική τόσο βαριά για βραδινή κουβέντα). Μας ενημέρωναν πάντα για το πόσο μας ταλαιπωρούν οι απεργίες, οι πορείες, οι αντιδρώντες εν γένει και πόσο εξοργισμένοι είμαστε μαζί τους. Μας έμαθαν να φταίει πάντα ο διπλανός μας και ποτέ αυτοί.<br /><br />Πιστέψαμε κι εμείς στην παροχή υπηρεσιών και βρεθήκαμε σε μια πόλη, όπου το μπαξεδάκι που μας τάιζε ντομάτα με άρωμα και γεύση ντομάτας ήταν θολή ανάμνηση. Άνοιξαν οι τράπεζες για όλους μας. Πήραμε δάνεια, πήραμε πιστωτικές, πήραμε αέρα. Μετά οι εταιρίες που προωθούσαν τραπεζικά προϊόντα, έγιναν εισπρακτικές και ήρθε η ώρα της πληρωμής. Τι έχεις; Σπιτάκι, χωραφάκι, καλώς τα παίρνουμε! Δεν έχεις, βάλε μια τζίφρα εδώ να περάσει το χρέος στο παιδί σου μη και σου τη βαρέσει και πηδήξεις από καμιά ταράτσα. </span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br />
Τώρα μας λένε, πως τα παιδιά δεν πειράζει να πεινάνε, δεν πειράζει να μην έχουν βιβλία, δεν πειράζει να μην έχουν γονείς που μια στο τόσο χαμογελάνε. Μας λένε πως αν η μάνα μας αρρωστήσει, πρέπει να προτιμήσουμε το κοράκι από το γιατρό, γιατί αυτό συμφέρει τις αγορές. Μας λένε πως μόνο είκοσι χρονάκια θα περάσουμε έτσι. Μας λένε πως τα 500€ είναι αρκετά για να ζήσουμε. Μας ζητάνε να αρνηθούμε και το ψωμί και την παιδεία και την ελευθερία και να αφεθούμε σε μια ανθρωποθυσία για να κατευνάσουμε τις αγορές. </span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br />
Μας λένε πως οι χώροι που μας προσφέρεται κάτι δωρεάν, όπου γίνονται πολιτικές συζητήσεις, συλλογικές κουζίνες, μαθήματα, όπου γίνεται προσπάθεια να γίνει πράξη η αλληλεγγύη, όπου άστεγοι βρίσκουν κατάλυμα, είναι εστίες ανομίας. Μας λένε πως τα νόμιμα εγκατελειμένα κτίρια, καλώς ρημάζουν και οι άνθρωποι στο κρύο καλώς πεθαίνουν. </span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br />
Αυτά μας λέγανε, αυτά μας λένε και έτσι συνεχίζουν. Δίνουν γη και ύδωρ κυριολεκτικά στο ξένο και ντόπιο κεφάλαιο, προδικάζουν για εμάς ως ευλογία μία θέση με μισθό πείνας στο οικονομικό αυτό τσιμπούσι και εμείς κοιτάμε. Κοιτάμε και κατηγορούμε δώθεν και κείθεν. Όπου του φαίνεται του καθενός. Την πιθανότητα να κατεβάσουμε ρολά στις απαιτήσεις τους και να βγούμε στους δρόμους και να δείξουμε πως θέλουμε και μπορούμε μια άλλη πραγματικότητα όμως δεν τη βλέπουμε. Δεν μας την είπαν και δεν μας την έμαθαν κι εμείς μόνο αυτά ξέρουμε να κάνουμε, αυτά που μας έδειξαν, μας είπαν, μας έμαθαν. Ξέρουμε να αντιγράφουμε τη λαμογιά τους, ξέρουμε να καλύπτουμε τη βρωμιά τη δική μας και της οικογένειας μας, ξέρουμε να εκμεταλλευόμαστε τον πιο φτωχό, ξέρουμε να ξεχνάμε και πιθηκίζουμε τους αστούς, ενώ εμείς είμαστε το γεύμα. </span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br />
Αν λοιπόν δεν κάνουμε κάτι διαφορετικό από όσα κάναμε ως τώρα, αν δεν είμαστε δίπλα ο ένας στον άλλο και επιλέγουμε αυτή τη "φωνή της λογικής" που λέει πως δεν μπορούμε αλλιώς, ας μας συλλυπηθούμε και ας πούμε ζωή σε λόγου τους, γιατί εμείς έχουμε ήδη παραιτηθεί από τη δική μας. </span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
Irosworldhttp://www.blogger.com/profile/00129728185793326579noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3263452400415374277.post-49629981269850679822012-11-14T06:19:00.000-08:002013-03-18T13:59:19.519-07:00Πάμε να τσακίσουμε το φασισμό σου λέω!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-jXLVVjw_7ZHcY40-jltGGw1waVqg7Y8choy2ByBECvBpUPSh7mHHLMl7vtAsYIXV78dxHiu_VWfslC__EjK1N4oycY-GNjL2aDFsOhrg4vsdAgvkfSpccirHWRFgirXEzAGGqKtUlsQ/s1600/%CE%95%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B10983.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="color: #444444; font-family: inherit;"><img border="0" height="234" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-jXLVVjw_7ZHcY40-jltGGw1waVqg7Y8choy2ByBECvBpUPSh7mHHLMl7vtAsYIXV78dxHiu_VWfslC__EjK1N4oycY-GNjL2aDFsOhrg4vsdAgvkfSpccirHWRFgirXEzAGGqKtUlsQ/s320/%CE%95%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B10983.jpg" width="320" /></span></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #444444; font-family: inherit; font-size: small;">Σκίτσο του καλλιτέχνη Κυριάκου Μαυρίδη</span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="color: #444444;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span>
</span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"><br />Η Χρυσή Αυγή είναι ναζιστική – φασιστική οργάνωση.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">Η Χρυσή Αυγή ορίζει την πολιτική ατζέντα. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">Η Χρυσή Αυγή απαρτίζεται από ανόητους, αγράμματους,
ανιστόρητους. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">Η Χρυσή Αυγή είναι ένα μάτσο μπράβων της νύχτας,
χουλιγκάνων, «παιδιών της σφαλιάρας» κλπ κλπ κλπ.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">Η Χρυσή Αυγή είναι ο θεματοφύλακας του Έθνους.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">Η Χρυσή Αυγή είναι η μόνη που στέκεται δίπλα στο
δοκιμαζόμενο και καημένο έλληνα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">…………………………………………………………………………………………………………</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">Αντίστοιχες προτάσεις, θα μπορούσαν να γεμίσουν σελίδες και
σελίδες. Κάποιες στέκουν, κάποιες είναι παντελώς ανόητες και κάποιες είναι τεχνηέντως
πηγές σύγχυσης. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">Μια αλήθεια, είναι πως η Χρυσή Αυγή, είναι μέρος της πολιτικής
ατζέντας ώστε αυτή να προωθήσει τα
πραγματικά ζητούμενα. Είναι όργανο του συστήματος, το οποίο μετά τα πρώτα
σημάδια αντίδρασης από την κοινωνία, έλαβε ενεργό ρόλο, προκειμένου αυτές να
καμφθούν. Τι εννοώ;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">«Προ κρίσης» δηλαδή, πριν το Δεκέμβρη του 2008, γιατί τότε
ξεκίνησε η πρώτη σοβαρή πολιτική κρίση στην Ελλάδα (όταν οι νέοι έδειξαν πως
και κατανοούν και ετοιμοπόλεμοι είναι) ήταν αδιανόητο να ξεστομίσει κάποιος ένα
ρατσιστικό παραλήρημα και να μην χαρακτηριστεί γραφικός, χουντικός ή φασίστας. Ζωντανό
παράδειγμα, ο προάγγελος του τωρινού βαρέως οπλισμού - ΧΑ, ο ΛΑ.Ο.Σ και οι
γραφικοί βιβλιοπώλες του και τσεκουροφόροι που σήμερα κατέληξαν «δημοκράτες»
υπουργοί της δημοχουντικότατης ΝΔ. Τότε αυτοί λέγανε πως οι ξένοι μας κλέβουν
το ψωμί. ΟΧΙ ο αφεντικός που προτιμά κάποιον που αποδέχεται λόγω αδυναμίας και φόβου να καταναλώνει
λιγότερο ψωμί, καθόλου παιδεία και καθόλου ελευθερία, αλλά το θύμα του. Τότε
δεν τολμούσαν να προτείνουν ως λύση αυτό που σήμερα προτείνεται από τους θεματοφύλακες
του καπιταλισμού, ωωωωωωωωω συγνώμη του έθνους ήθελα να πω. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">Τότε λοιπόν λέγανε, να φύγουν οι ξένοι και δουλειά στους Έλληνες.
Σήμερα, οι μπράβοι και οι νονοί της νύχτας προτείνουν τη λύση που βολεύει
καλύτερα το σύστημα για να στρατολογήσει εργατικό δυναμικό χωρίς απαιτήσεις. «Ελάτε
να σφάξουμε μαζί τους κακούς ξένους που δουλεύουν με λιγότερα λεφτά και μετά
πάρτε εσείς τις θέσεις τους με τα ίδια και λιγότερα χρήματα». Έτσι, εγώ ο
εργάτης, βάφω τα χέρια μου με το αίμα του ταξικού μου συντρόφου και γίνομαι
συνένοχος στο έγκλημα. Ο εργοδότης μου, που χέστηκε για την εθνικότητα μου,
έχει και πάλι φτηνό εργατικό δυναμικό. Με ένα σμπάρο, δυο τρυγόνια, μη σου πω
σαρανταδυό!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"> Ο καημένος Έλλην οικογενειάρχης
που δεν έχει να τραφεί , δεν έχει φάρμακα, δεν έχει γιατρό, δεν έχει σπίτι,
γιατί του το πήρε η τράπεζα, θα γίνει κλέφτης. Και δεν έχει και άδικο μιας και
του μάθανε πως ο κλέφτης εδώ πάντα νικά. Ο αλλοδαπός όμως, που στην πατρίδα του
τα έπαθε αυτά και δεν είχε κάποιον να κλέψει πλέον, γιατί οι ξένοι που του το
κάνανε αυτό, έχουν στρατούς να φυλάνε τα παλάτια τους, τις φυτείες παπαρούνας,
τη γη που μολύνουν για να βγάλουν εκατομμύρια, φεύγει και ψάχνει τη ζωή του
αλλού. Ε, αυτός ο έρμος, που τόσο μας μοιάζει, είναι ο εδώ εχθρός. <br />Ε δεν είναι και δεν θα με πείσει ποτέ η φτώχεια
μου για το αντίθετο. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">Η πολιτική ατζέντα που προωθεί το υπερκέρδος και θεωρεί τον
άνθρωπο μηχανή παραγωγής, είναι η ατζέντα που μου έβγαλε το φασίστα στη φόρα.
Είναι αυτή που τον όρισε ως το σωστό μέσο επιβολής της καταπάτησης κάθε
δικαιώματος μου.Ο κοινωνικός κανιβαλισμός ήταν πάντα το καλύτερο όπλο, ώστε
να μείνουν γονατισμένοι, όλοι όσοι χάνουν την ελπίδα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">Εμείς εδώ, σε μια γη που προσωπικά αγαπάω για τον ήλιο, τα
βουνά και τις θάλασσες, αποφασίσαμε πως αυτά είναι εθνικά (α ρε και να είχαν
στόμα να μας φτύσουν στα μούτρα). Αποφασίσαμε πως κάποιοι πάνε να μας τα
κλέψουν. Οι γερμανοί που θέλουν τα νησιά (άσχετα αν δεν μας χαλάει που κάποια
νησιά ανήκουν σε γηγενείς εφοπλιστές και στο διεθνές συγγενολόι τους), οι
τούρκοι που θέλουν όλες τις τσιπούρες του Αιγαίου δικές τους, οι έτσι, οι
αλλιώς, οι αλλιώτικοι. <br />
Αμ δε! Εμάς θέλουν! Εμείς, να πεθάνουμε
στη δουλειά την ώρα που πληγώνουν τη γη για χρυσό, για πετρέλαιο, για ουράνιο.
Εμένα και εσένα, να πεθάνουμε πάνω στο καθήκον, και να σκοτώσουμε πάνω στο
καθήκον. Να πάω να σκοτώσω το διπλανό μου, για να κερδίσω τη θέση του στα
κάτεργα. Να σκοτώσω τη γη που με τρέφει, για να γίνουν κοσμήματα που θα
στολίσουν αυτάκια ροδαλά. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">Στο διάολο για μένα όλα αυτά. Εσύ μπορείς να σταθείς δίπλα
μου, στο ύψος της συνύπαρξης; Εγώ μπορώ να σου εξηγήσω, πως μαζί μπορούμε τα
πάντα; Εμείς μπορούμε να υπάρξουμε, αν σου δώσω αυγά, μου δώσεις ξύλα, μάθω στο
παιδί σου αγγλικά, μου χτίσεις ένα ξυλόφουρνο, φροντίσεις το τραύμα μου,
μοιραστώ τα σπαρτά μου; Γιατί θα χρειαστεί αυτό; Γιατί τα μαύρα φίδια θα
γυρίσουν στις τρύπες τους, μόνο όταν εμείς βρούμε τον τρόπο να νικάμε το
δηλητήριο τους. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">Η λύση απέναντι στο φασισμό, στην κρίση, στην πείνα, στη
μοναξιά είναι η παιδεία, η αλληλεγγύη, η τρυφερότητα, η συνεργασία. Αν αυτό το
καταφέρουμε, να μοιραστούμε τα παραπάνω, η απεργία διαρκείας που θα επιστρέψει
την πολιτική ατζέντα στα μέτρα μας, δεν θα είναι ουτοπία, θα είναι γιορτή
καθημερινή. Τα τέρατα και οι φόβοι υπάρχουν, όσο βρίσκουνε τις βάσεις μέσα μας.
</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #444444; font-family: inherit;">Σαν ξυπνήσω<br />
μονομιάς<br />
θα ‘ρθει στα ίσια του ο ντουνιάς J</span></div>
</div>
Irosworldhttp://www.blogger.com/profile/00129728185793326579noreply@blogger.com0