Μέρες γιορτών στην εποχή που έχει ποινικοποιηθεί η χαρά και η ανεμελιά έχει περιοριστεί σε χαρακτηριστικό των παιδιών νηπιακής ηλικίας.
Μέρες γιορτών που επιβάλλεται να βάλουμε λαμπιόνια στη συνολική κατάθλιψη και να βουλιάξουμε σε ουσίες που θολώνουν για λίγο τον πόνο.
Μέρες γιορτών και τα παιδιά πρέπει να πάρουν δώρα που θα τα αποστασιοποιήσουν κι άλλο από την πραγματικότητα και θα τα κρατήσουν κλεισμένα σε εναν κόσμο που δεν υπάρχει και δεν μπορούμε να τους προσφέρουμε.
Μέρες γιορτών και μιλούμε για αγάπη, χωρίς αγάπη. Θυμόμαστε τη συμπόνια, χωρίς συμπόνια. Ευχόμαστε ελπίδα και υγεια, όντας απελπισμένοι και εκτεθιμένοι.
Αν θέλουμε αυτές οι μέρες οι γιορτινές να είναι γιορτή, πρέπει να αγκαλιασουμε την αλήθεια του παρόντος κι όχι το ψέμα που μας έκανε χαζούς, μαλθακούς, απαθείς , αρρώστους, αδύναμους και μόνους. Ας εκθέσουμε την ανάγκη μας για αγάπη, τον πόνο, το φόβο, τη μοναξιά, τις ενοχές , τα θέλω κι ας αντικρύσουμε και τα αντίστοιχα των διπλανών. Δεν μας ενώνει η λάμψή που επιβάλλεται λόγω των ημερών, ποτέ δεν το έκανε. Μας ενώνει η κοινή αδυναμία. Μας ενώνει η τρυφεράδα που σακατέψαμε. Μας ενώνει η αλήθεια μας, που είναι κρυμμένη στα χαντάκια της μοναξιάς.
Σπάνε οι άνθρωποι, γίνονται κομμάτια, κομμάτια που κόβουν σαν ξυράφια και κομμάτια που θρυμματίζονται σα γυαλί. Κάθε ένας, κάθε σπίτι, έχει έναν από αυτούς, εμας, κρυφά, βουβά, βασανιστικά. Έναν άρρωστο σωματικά ή ψυχικά, έναν φυλακισμένο, έναν μοναχικό, έναν "τρελό", ένα ναρκωμανή, έναν απελπισμένο, έναν ξεχασμένο. Αυτοί όλοι είμαστε εμείς.
Αν θέλουμε να είναι καλύτερος ο χρόνος, ας μείνουμε λιγότερο μόνοι, ας αφεθούμε πιο ευάλωτοι κι ειλικρινείς στους διπλανούς, ας αφήσουμε περιθώριο στη συνύπαρξη, ας γίνουμε μία αγκαλιά έτοιμη να ζεστάνει και να ζεσταθεί.
Σηκώστε το τηλέφωνο και καλέστε κάποιον, μοιραστείτε φαγητό και θαλπωρή και τώρα μα και μετά. Δεν τελειώνει η ανάγκη μόλις κλείνει η πόρτα και σβήνουν τα φώτα, δεν παύει η αγάπη που δεν διοχετεύεται να πονά σαν ανοιχτή πληγή. Αν θέλουμε κάτι να γυαλίζει, ας είναι τα μάτια μας που θα λάμπουν από χαρά, συγκίνηση , έρωτα, αγάπη, μέθη και αν θέλουμε ξενύχτια, ας είναι για να χαρούμε λίγο παραπάνω το μαζί.
Εύχομαι σε όλους καλή καρδιά, ανοιχτή, δυνατή!
Υγ. Αν τα καταφέρουμε οι κοντινοί να νιώσουμε έτσι, θα καταλάβουμε πως κοντινοί είναι όλοι, μα μόνοι βλέπουμε τον καθένα σαν απειλή.
Υγ2. Πρέπει να κάνουμε ειρήνη μέσα μας και γύρω μας για να παλέψουμε για ειρήνη παντού.
