Αν ξαναέγραφα σήμερα το κείμενο, πιθανό να εστίαζα σε διαφορετικά σημεία από τα παρακάτω. Το δυσάρεστο είναι πως δυστυχώς, τρία χρόνια μετά, οι εγκληματίες της Χρυσής Αυγής καλύπτονται από βουλευτική ασυλία και ένα τρομακτικά μεγάλο (αν και ποσοστιαία μικρό) κομμάτι της κοινωνίας τους υποστηρίζει. Πλέον δεν είναι τρομολαγνεία, είναι τρομακτική πραγματικότητα.
23:18 - Πέμ 23/07/2009, irosworld
Μέρα με τη μέρα, ώρα
με την ώρα η Ελλάδα γνωρίζει μία πρωτοφανή στην ιστορία της έξαρση του
φασισμού. Ιστορικά και πολιτικά όλες οι φασιστικές περίοδοι της Ελλάδας
ήταν δικτατορίες και ουδέποτε τάση και επιθυμία του λαού.Από που
προήλθε αυτό; Τι ακριβώς συνέβη και το σταρένιο ελληνικό δέρμα απέκτησε άριο εγκέφαλο; Πόση σχέση έχουν όσα πιπιλάνε τα ξυρισμένα και άδεια
κεφάλια με την ιστορική ελληνική πραγματικότητα; Ποιον βολεύει η έξαρση
του εθνικισμού, τι εξυπηρετεί και σε τι βασίζεται;
Ας δούμε
πρώτα τι όριζε το πρώτο ελληνικό σύνταγμα της ελεύθερης Ελλάδος, μετά
την επανάσταση του '21. Της επανάστασης που καπηλεύτηκε η ορθοδοξία
παρόλο που στάθηκε απέναντί της και όχι συμμαχικά, της επανάστασης που
αφορούσε την ελευθερία και όχι την ανωτερότητα της φυλής, της
επανάστασης που εκμεταλλεύονται τα φασιστοειδή για να στηρίξουν ένα
ακόμη έγκλημα σ ε βάρος όλων.
Στο «Προσωρινό Πολίτευμα της
Ελλάδος» της Α' Εθνικής Συνέλευσης στην Επίδαυρο (1822), η ελευθερία
της θρησκευτικής συνείδησης κατοχυρώνεται κατά το πρότυπο των
συνταγματικών κειμένων των Ιόνιων νήσων του 180368 και του 181769. Ως
επικρατούσα θρησκεία αναγνωρίζεται η της Ορθοδόξου του Χριστού
Εκκλησίας 70 ενώ παράλληλα καθορίζεται ως «ανεκτή»71 και κάθε άλλη
«γνωστή»72 θρησκεία. Η ανεξιθρησκία εντάσσεται στα ελάχιστα ατομικά
δικαιώματα του κλασικού καταλόγου της Γαλλικής Επανάστασης, που
κατοχυρώθηκαν στο Σύνταγμα της Επιδαύρου 73. Πρόχειρο δημιούργημα της
εποχής του, το «Προσωρινό Πολίτευμα» συνέβαλε στην πολιτική μόρφωση των
αγωνιζόμενων Ελλήνων σε δημοκρατικές και φιλελεύθερες βάσεις 74.
Ο
«Νόμος της Επιδαύρου» της Β' Εθνικής Συνέλευσης (Άστρος Κυνουρίας
1923), περιέλαβε πανομοιότυπη ρύθμιση προς αυτήν του Συντάγματος του
1822, για το δικαίωμα της ανεξιθρησκίας.
Το «Πολιτικό Σύνταγμα της
Τροιζήνας» του 1827 υπήρξε το αρτιότερο και πληρέστερο του αγώνα, σε
ό,τι αφορά την κατοχύρωση των ατομικών ελευθεριών 75. Σ' αυτό συνέβαλε η
ιδεολογική ζύμωση και η πολιτική εμπειρία, που αποκτήθηκε από την
εφαρμογή του Συντάγματος της Επιδαύρου καθώς και η ιστορική μνήμη και η
δημοκρατική νοοτροπία του ελληνικού λαού. Ειδικά, η διάταξη για την
ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης και λατρείας γίνεται πληρέστερη
και πιο σαφής. Η θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας παύει
πλέον να αποκαλείται «επικρατούσα» και χαρακτηρίζεται απλά «θρησκεία
της Επικράτειας», με την προσθήκη, ότι «κάθε γνωστή θρησκεία επιδέχεται
ισότιμη με αυτήν μεταχείριση, ασκείται ελεύθερα και απολαμβάνει
πλήρους προστασίας» 76. Έτσι, η λέξη «ανοχή» αντικαθίσταται με
διατύπωση, που να εξασφαλίζει πλήρη θρησκευτική ελευθερία.
Στις 5
Δεκεμβρίου 1831, συνήλθε στο Αργός η Ε' Εθνική Συνέλευση, που κάτω από
αντίξοες εσωτερικές συγκυρίες και εξωγενείς επιρροές, ψήφισε το
«Ηγεμονικό Σύνταγμα» (15.3.1832). Το συγκεκριμένο Σύνταγμα μαρτυρεί
έκδηλα την προσπάθεια της Εθνικής Συνέλευσης, να συγκεράσει το μοναρχικό
πολίτευμα με τις φιλελεύθερες και δημοκρατικές αρχές, που διέπουν τα
Συντάγματα της επαναστατικής περιόδου. Οι διατάξεις του, που αναφέρονται
στη θρησκευτική ελευθερία, παρουσιάζουν ξεχωριστό ενδιαφέρον, γιατί
διασφαλίζουν κατά το «κοινόν δίκαιον των Ελλήνων» την ελευθερία του
καθένα να «πρεσβεύει τα της θρησκείας του ακωλύτως» και να ασκεί τας
«τελετάς αυτών δημοσίως», τυγχάνοντας «ίσην υπεράσπισιν των νόμων»77. Η
εν λόγω διατύπωση, ήταν απότοκη σχετικών διατάξεων του Πρωτοκόλλου του
Λονδίνου. Το διεθνές αυτό κείμενο, υπήρξε θεμελιώδες για την κατοχύρωση
της θρησκευτικής ελευθερίας και πρότυπο όλων των συναφών ρυθμίσεων για
τις θρησκευτικές μειονότητες, μέχρι της εποχής των βαλκανικών πολέμων
78.
Ποια είναι τα ατομικά δικαιώματα του Έλληνα πολίτη και όσων ζουν στη χώρα σύμφωνα με το σύνταγμα;
Άρθρο 5
1.
Καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και
να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας,
εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το
Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη.
2. Όλοι όσοι βρίσκονται στην Ελληνική
Επικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και
της ελευθερίας τους, χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας και
θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων. Εξαιρέσεις επιτρέπονται στις
περιπτώσεις που προβλέπει το διεθνές δίκαιο.
Απαγορεύεται η έκδοση αλλοδαπού που διώκεται για τη δράση του υπέρ της ελευθερίας.
3.
Η προσωπική ελευθερία είναι απαραβίαστη. Κανένας δεν καταδιώκεται ούτε
συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο
περιορίζεται, παρά μόνο όταν και όπως ορίζει ο νόμος.
4.
Απαγορεύονται ατομικά διοικητικά μέτρα που περιορίζουν σε οποιονδήποτε
Έλληνα την ελεύθερη κίνηση ή εγκατάσταση στη Χώρα, καθώς και την
ελεύθερη έξοδο και είσοδο σε αυτή. Σε εξαιρετικές περιπτώσει ς ανάγκης,
και μόνο για την πρόληψη αξιόποινων πράξεων, είναι δυνατό να
επιβληθούν τέτοια με΄τρα, ύστερα από απόφαση ποινικού δικαστηρίου, όπως
νόμος ορίζει. Σε κατεπείγουσα περίπτωση η απόφαση μπορεί να εκδοθεί και
μετά τη λήψη του διοικητικού μέτρου, το αργότερο όμως μέσα σε τρεις
ημέρες, διαφορετικά το μέτρο αίρεται αυτοδικαίως.
Ερμηνευτική δήλωση:
Στην
απαγόρευση της παραγράφου 4 δεν περιλαμβάνεται η απαγόρευση της εξόδου
με πράξη του εισαγγελέα, εξαιτίας ποινικής δίωξης, ούτε η λήψη μέτρων
που επιβάλλονται για την προστασία της δημόσιας υγείας ή της υγείας
ασθενών, όπως νόμος ορίζει.
Που βασίζονται λοιπόν όλοι αυτοί με
την τόση μισαλλοδοξία και γιατί το ελληνικό κράτος υποθάλπει και
συμπράττει με το παρακράτος τους; Γιατί η εκκλησία αντί των παραπάνω
αναφέρει πως στα συντάγματα της Ελλάδος ως Έλλην πολίτης ορίζεται :
όσοι κάτοικοι της Ελλάδος πιστεύουσιν εις Χριστόν είναι Έλληνες και
αποκρύπτει (τις περισσότερες φορές όχι πάντα) πως σύμφωνα με το αρθρ.
ιβ': Όσοι κάτοικοι της Ελλάδος δεν πιστεύουσιν εις Χριστόν, είναι
μέτοικοι, ενώ παράλληλα στο εισαγωγικό σημείωμα του Συντάγματος της
Επιδαύρου, υπάρχει η ρήση ότι οι Έλληνες ήσαν σκλαβωμένοι 22 αιώνες.
Δηλαδή το Βυζάντιο για τους επαναστατημένους Έλληνες ήταν σκλαβιά,
Ρωμαιοκρατία. Η Ελλάδα του '21 θέλει να βλέπει τον εαυτό της σαν
συνέχεια της Αρχαίας Ελλάδας και όχι του Βυζαντίου.
Μμμμ... έχουμε θέμα εδώ... Διαστρέβλωση, αποσιώπηση, φασιστοπροπαγάνδα! Γιατί;
Μετά
τα γεγονότα του Δεκέμβρη του 2008, η πολιτική εξουσία είδε μία μαζική
κινητοποίηση και αντίδραση, που δεν είχε φανταστεί πως υποβόσκει στις
τάξεις του νεοέλληνα. Δεν υπήρχε καμιά ένδειξη αγανάκτησης και τάσης
προς δράση. Οπ! την κάτσαμε... τα παιδάκια βγήκανε στους δρόμους,
τραβήξανε μαζί γονείς και δασκάλους και άρχισαν να φλερτάρουν με το ρόλο
που μέχρι πρότινος παίζανε οι καπελωμένοι από χαρακτηρισμούς «γνωστοί -
άγνωστοι». Και άντε ο «γνωστός- άγνωστος» είναι αντιπαθής σε μεγάλο
κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, αλλά ο έφηβος που απαιτεί; Όχι!
Και
ακολουθεί το νέο (όσο και παλιό) τσουβάλιασμα του αντιεξουσιαστή
αναρχοάπλυτου, χωρίς καμιά προηγούμενη προσπάθεια επανορισμού της
εξουσίας. Γιατί είναι εξ'ορισμού αρνητική η έννοια της εξουσίας σε ένα
δημοκρατικό πολίτευμα, το οποίο έχει δημοκρατικά όργανα διακυβέρνησης
και όχι εξουσιαστές. Άρα πολύ λογικά ο αντιεξουσιαστής είναι υπέρμαχος
της δημοκρατίας και ουχί εχθρός.
Τι να κάνουνε οι έρμοι, έτσι όπως
μπλέξανε, μα και βέβαια θα ακολουθήσουν τα παραδείγματα της ιστορίας.
Έτσι άρχισε η διαφήμιση της ακροδεξιάς ενδό - και έξω -
κοινοβουλευτικής. Ανακαλύψαμε από την αρχή τους μετανάστες, τους
αναρχοάπλυτους, τους εχθρούς της πατρίδας και τα περήφανα νιάτα με τα
ξυρισμένα κεφάλια που δημιουργούν τάγματα «προστασίας» σε γειτονιές και
πόλεις «αυθορμήτως» και με δίκαιη αγανάκτηση, για να καλύψουν τα κενά
της αστυνομίας. Πόσο βολικό.....
Υπάρχουν δύο αντίπαλες παρατάξεις
με την ελπίδα να αλληλοεξοντωθούν και να μπορέσει η εξουσία πλέον και
όχι η δημοκρατική κυβέρνηση να δρα ανενόχλητη και να μην έχει ρόλο παρά
μόνο διαιτησίας (δίκαιης κατά τα ΜΜΕ) που δεν είναι μεμπτό. Έχουμε
εμφύλιο, πρέπει να διαφυλάξουμε το κράτος. Ξεχνούν όμως πως τον ίδιο
ρόλο διαδραμάτισε αρχικά και ο Χίτλερ, αυτόν του αντίπαλου πόλου που
συγκρούονταν με τους κομμουνιστές, αλλά με το "όραμα" και τη
διαστρέβλωση κατάφερε να κάνει πολύ περισσότερα εκατομμύρια να τον
λατρέψουν.
Πατρίς-θρησκεία-οικογένεια-λοβοτομή!!!
Επιθέσεις
σε πάρκα και πλατείες κατά των μεταναστών, κλείσιμο παιδικών σταθμών
όπου πηγαίνουν τα παιδιά τους οι μετανάστες, βιαιοπραγίες σε βάρος
ανθρώπων που αρχίζουν επικινδύνως να βρίσκουν αποδοχή, λιντσαρίσματα
και πυρπολήσεις.
Αν δεν αντιληφθούμε άμεσα την επικινδυνότητα
αυτών των φαινομένων, αν δεν αναλάβουμε άμεσα την ευθύνη σε προσωπικό,
καθημερινό και πολιτικό επίπεδο, την έχουμε κάτσει οριστικά!
Η
ανοχή μας δημιουργεί τέρατα, η άγνοιά μας τα τρέφει και οι κρατούντες
δρουν ανενόχλητοι σε βάρος της προσωπικής μας ελευθερίας και
αξιοπρέπειας. Εν μέσω κρίσεων οι επίδοξοι σωτήρες είναι παντού και η
συρρίκνωση των ελάχιστων πλέον ελευθεριών γίνεται ξαφνικά δική μας
επιλογή.
Έχουμε θέμα παλικάρια, έχουμε θέμα χοντρό και είναι δική μας η ευθύνη για το παρόν και το μέλλον.
http://tvxs.gr/node/15300
